Mijn zoontje is 4,5 jaar oud en weigert om zindelijk te worden. Inmiddels beheerst het ons leven en begin ik me depressief te voelen en het ergste; ik begin een hekel aan hem te krijgen. Hij is medisch onderzocht en volgens de artsen moet hij gewoon op de wc kunnen poepen. Ook ben ik bij de Pipopoli geweest. Dat is helaas een grote teleurstelling geweest, terwijl ik daar mijn hoop op had gevestigd. De orthopedagoog geeft alleen mij tips, zoals stickers plakken, op vaste tijden naar de wc en zijn eigen broeken schoonmaken. Dat deden we allemaal al. Ik had gehoopt dat ze met hem bezig zouden gaan. Wat het precies is wat hem tegenhoudt weet ik niet. Ik denk dat het een stuk angst is, maar ook gemakzucht. Hij wil soms best naar de wc, dan zitten mijn man en ik om beurten bij hem. Na een uur is er dan resultaat maar lang niet altijd. Logisch dat hij dus niet naar de wc wil, hij wil daar gewoon niet zo lang zitten. Maar waarom komt die poep niet sneller. Houdt hij het tegen, of weet hij gewoon niet hoe hij het eruit moet krijgen. Laat het even rusten zou je denken. Hebben we ook even gedaan, alleen schoot dat ook niet op. Dan blijft hij het gewoon in de luier doen. Dus nu besloten om hem permanent in de onderbroek te laten. Dit doen we nu zon 2 weken en hij heeft zon 6 vieze broeken per dag. Aan het begin van de dag kan ik nog met de ongelukjes omgaan, en rustig en nonchalant reageren. Dan stimuleer ik hem, geef ik hem complimentjes als hij op de wc heeft geplast. Maar aan het einde van de middag, na de zoveelste poepbroek zit ik erdoorheen en wordt ik kortaf tegen hem, maar ook tegen mijn andere kinderen. Ik trek het gewoon niet meer, heb geen energie meer. Hierdoor blijft ook het huishouden liggen. Ook voor de andere kinderen heb ik weinig energie over. Hij gaat ook naar school. In het begin deden we hem een luierbroekje aan, maar daar poepte hij dus ook elke dag meerdere keren in. In het begin gingen ze hem nog verschonen, maar ze hebben besloten dat niet meer te doen. En dat begrijp ik ook wel, ze moeten de klas dan alleen laten. Nu dus 2 weken in de onderbroek naar school en bellen ze mij dus met als gevolg dat ik tig keren in de week naar school moet.. Ik zou zelf graag weer aan het werk willen, maar als ik iedere keer naar school moet dan kan dat niet. Ik weet niet wat ik met dit verhaal wil. Gewoon even van me af schrijven, herkenning, tips. Ik weet niet of er nog tips zijn. Voor mijn gevoel heb ik alles geprobeerd, hopelijk heeft iemand de gouden tip.
Wat vervelend om te beginnen! Ik lees echter een paar keer het woord luier en luierbroekje in je verhaal. Waarom?? Het medische is uitgesloten dus waarom dan uberhaupt een luier? Wat vindt hij ervan als hij de hele dag in de poep moet zitten?
Je spreekt over de zoveelste poepbroek op een dag, klopt dat? Ik vind dat precies niet normaal, als volwassene gaan we toch maar gemiddeld één maal per dag poepen, hoe vaak poept je zoontje? Ben je zeker dat al het medische is uitgesloten? Misschien toch is een tweede opinie vragen?
Zoals ik je verhaal lees gaat het dus alleen om het poepen en dan meerdere keren per dag. Poept hij dan meerdere drollen per dag of zit er elke keer een beetje in zijn broek? Is het angst voor de wc, want dan zou je kunnen afspreken dat hij om een luier komt vragen wanneer hij moet poepen en dan in de luier poept. Zo hebben wij het ook gedaan, toen dat goed ging hebben we gezegd dat hij dan met de luier om in/bij de wc moest gaan staan omdat dat de plek is waar alle mensen poepen en dat het niet zo netjes was om dit in de keuken te doen (ook al is het in de luier). Toen dit goed ging met de luier om op de wc en toen dat goed ging proberen met de billen op de wc. Maar telkens een klein stapje ipv in 1 keer een hele grote
Ben je al eens gewoon boos geworden? Je frustratie en boosheid inhouden is ook niet altijd goed en daarbij voelt hij echt wel dat jij boos bent. Het uitspreken is dan misschien juist de manier om de situatie te doen keren. Als al het medische is uitgesloten lijkt het mij ook gemakzucht en met 4,5 jaar begrijpen ze echt wel dat poepen en plassen op de wc hoort/moet. Ik weet dat altijd gezegd wordt dat met zindelijkheid geen boosheid en druk gepaard hoort te gaan, maar dit is wel extreem. Het gaat niet om een kindje van 3, maar om een grote kleuter. Luier en luierbroekje zou ik ook niet meer doen. Vanaf nu gewoon een broek aan en als je poept blijf je er maar in zitten. Hij moet er zelf vies van worden denk ik.
En wat als je hem laat lopen, met een vieze broek? Dus dat hij ZELF zijn broek moet uitdoen, in de was leggen, zichzelf wassen en nieuwe kleren aantrekken? Want als het echt gemakzucht is, dan komt hij wel van een koude kermis thuis. Wellicht zal hij er even mee rondlopen, maar hij zal er snel genoeg achter komen dat het niet lekker voelt, gaat stinken etc. Succes, het lijkt mij ook erg moeilijk. Probeer het sowieso een beetje los te laten en leg het wat meer bij hem neer. Uiteindelijk is hij degene die controle heeft over zijn lichaam.
Het totaal negeren is misschien nog wel een betere aanpak dan boos worden. Als het een manier is geworden om om aandacht te vragen druk je dat ook de kop in. Als het medische echt is uitgesloten (ik denk dat het om meerdere ongelukjes gaat, niet om meerdere poepbroeken, toch?) is het gemakzucht icm aandacht. Hij voelt natuurlijk goed hoe vervelend jij het vindt en zoekt die negatieve aandacht op.
Ohh meid wat vreselijk! Ik herken het tot op een zeker punt wel. Mijn zoon heeft nog steeds moeite met naar de wc gaan (poepen) hij wil nooit. Ik heb het "geluk" dat hij niet dagelijks hoeft maar eens in de drie - vier dagen. Ik moet hem dwingen op de pot te gaan zitten, gok dus maar wanneer hij ongeveer zal moeten, maar gelukkig komt het dan meestal wel snel. Komt het omdat hij telkens maar een beetje poept dat hij zo vaak een vieze broek heeft? We hadden vorig jaar ook zo'n periode dat hij het telkens op school deed. Vreselijk. Ik hield hem ook wel eens thuis als ik wist dat hij moest maar het niet deed. Maar als jouw zoon het dagelijks heeft is dat natuurlijk geen optie. Ik kon er ook zooo boos om worden. Dringt het wel tot hem door hoe vervelend het is? Dat hij er mee gepest kan gaan worden en dat het heel vervelend voor de rest van het gezin is?
Ik vind het niet normaal dat hij 6x op een dag poept. Naar mijn mening houdt hij het op en komt het er dan in beetjes spontaan uit. Het is dus volgens mij een psychologisch probleem. Maar dat is op afstand natuurlijk moeilijk in te schatten. Mijn zoontje houdt zich ook op op school (4jaar), hij poept thuis en bij oma etc wel gewoon goed. Op school doet ie niks, wat ook soms resulteert in een vieze onderbroek ( geen brokken poep, gewoon grote vegen). Vind dit vooral enorm vervelend voor hem, dat hij niet op zn gemakje kan poepen op school.
Mwah, als hij meerdere keren per dag kleine beetjes poept, vraag ik me af of het écht gemakzucht is, of toch een angst voor het poepen. Mijn dochter doet het namelijk ook. Zij houdt haar poep zo lang mogelijk op tot ze het echt niet meer kan ophouden, als ik dan niet snel genoeg ben komt er dus wat poep in haar onderbroek en als ik wel snel genoeg ben op de wc. Maar dat zijn ook slechts kleine beetjes en dat gaat dan ze de hele dag door. Regelmatig zitten er ook vegen poep in haar onderbroek, ze heeft het dan dus nog ternauwernood op kunnen houden, maar toch wat "gemorst". Pas als ze het echt echt echt niet meer kan ophouden poept ze goed en dan lijkt het potverdorie wel een olifantendrol die eruit komt, zo groot . Nu heeft mijn dochter een verstandelijke beperking en kan ik haar dus niet vragen waarom ze nou niet wil poepen. Maar ervan uitgaande dat jouw zoon geen verstandelijke beperking heeft, heb je hem al eens gevraagd waarom hij niet wil poepen?
Lastig hoor, zeker als hij al naar school gaat. Ben benieuwd wat je zoon er zelf van vind? Kan hij hierover al wat duidelijk maken? Dat je een keer rustig met hem praat zonder verwijten te maken? Dan kan je laten blijken dat je het voor hem vervelend vind en vragen of hij er misschien een oplossing voor weet? Geen idee of dat al lukt met iemand van 4,5 hoor, mijn zoon is nog niet op die leeftijd, maar wie weet het proberen waard? Misschien vind hij het zelf ook wel erg vervelend en kunnen jullie samen tot een oplossing komen Hier ook problemen gehad dat hij het dik 6 dagen ophield en het liet gaan omdat hij het echt niet meer kon tegenhouden. Gelukkig na de vakantie goed gekomen door pijnlijke rode billen door de warmte en zijn luier( en met zakjes om het slapper te laten worden van de dokter) en nu overdag zindelijkzowel poepen als plassen.
Poeh hee wat lastig. Als het zeker is dat het medische uitgesloten is zie ik idd geen andere mogelijkheid dan hem de hele dag in zn poep te laten lopen en wil hij een schone broek dan zal hij daar zelf voor moeten zorgen. Het lastige is natuurlijk wel dat ze je van school wel gaan bellen. Misschien in overleg met school voor deze methode een weekje thuis houden. Met een week consequent aanhouden zou hij er echt wel vies van moeten worden.
Pfoeh een heel vervelend probleem zowel voor jullie als voor je zoontje. Ik herken wel wat van een jongetje waar ik vroeger op paste, die was al wel iets ouder toen, een jaar of 7 geloof ik toen, maar zeer regelmatig vieze en natte broeken en het leek hem allemaal niks te kunnen schelen ook al lieten ze hem zichzelf verschonen en de vieze (onder)broek zelf in een emmer biotex zetten etc. Ze hebben hulp gezocht en medisch was er op zich niks aan de hand maar: hij bleek toch alles al dan niet bewust op te houden waardoor er sprake was van overloopdiarree meerdere keren per dag en ook 'het contact met zijn lichaam' (om het zo maar even te noemen) een beetje kwijt te zijn waardoor hij niet goed wist wanneer hij moest poepen en plassen. En hij deed of het hem niks kon schelen omdat hij niet wist hoe het aan te pakken, diep van binnen vond hij het vreselijk. Wat ze voor zover ik weet gedaan hebben is zijn ontlasting reguleren met importal (laxeermiddel) vaste toiletmomenten waarop hij minimaal een aantal minuten moest zitten en het 'proberen'. Een soort dagboekje waarin hij zelf bij moest houden hoe het gegaan was en een stickerbeloningssysteem. En niet te vergeten speltherapie om in contact met zijn lijf te komen. Het heeft wel even geduurd voordt het helemaal 'over' was maar er was al wel snel verbetering.
Ik was vroeger ook bang om te poepen, hield het steeds in en kleine beetjes. Bleek dat ik harde ontlasting had. Door andere voeding (dus geen stoppende middelen) is het overgegaan.
Ik schrik wel van je post, vooral het depressief ervan worden en een hekel aan hem krijgen. Bij zo vaak per dag denk ik ook aan overloopdiarree. Ik vind het eigenlijk wel heel zielig. Ik denk dat je jezelf het meest helpt met een stuk acceptatie naar de situatie. Dus van; mijn zoon is 4,5 en nog niet zinderlijk, maar hij is voor de rest gelukkig gezond. Wel lastig met school, weet ook niet of hij voor zo'n dergelijk probleem naar speciaal onderwijs zou kunnen (tijdelijk) waar ze kinderen nog wel verschonen. Ook naarmate hij ouder wordt een grotere kans om gepest te worden en dan ben dit iig voor.
Nee. Hiervoor kun je niet naar speciaal onderwijs. Wat een vervelende situatie. Wat is jouw gevoel? Is het een wilskwestie of een angst? Gaat het met plassen wel goed? Wat wij op mijn werk met bijzondere kinderen ook wel deden was een luier aanbieden als ze aangaven als ze moesten poepen. Die wc was doodeng voor ze. De volgende stap was dan samen de drol in de wc gooien en 'uitzwaaien' en dan proberen op de wc, maar daar gingen ooit maaaaaanden overheen. Als ik je gevoel goed begrijp denk ik dat je nogmaals naar de ha zou kunnen gaan. Kijken wat die te zeggen heeft.
Hoe was zijn ontlasting voordat je begon met zindelijkheidstraining? Hoe lang ben je al bezig met zindelijkheidstraining? Hoe is zijn ontlasting: hard of zacht, enz enz? Kan hij, zoals meerdere al vragen, toch pijn of last hebben bij het poepen, omdat het te hard is? Heeft hij meerdere keren per dag ontlasting? 1-2 keer is normaal, zou ik denken. Vaker is voor een knulletje van zijn leeftijd wel een beetje afwijkend en dus een mogelijk aanknopingspunt? Hoeveel drinkt hij op een dag? Wat krijgt hij aan voeding, aan snoeperij, enz? Hoe zit hij qua karakter in elkaar? Heb je met hem al eens gesproken over waarom het hem niet lukt/waarom hij niet op de wc gaat? Zijn er dingen waarvoor hij mogelijke angsten, of gemakzucht, wel wil overwinnen? (Een groot kado in het vooruitzicht? Onze oudste deed -toen we met ruim 3,5 startten met trainen, in eerste instantie ook niets, maar met beloningssysteem ineens wel).
Het enige wat mij bekend voor komt is die meerdere vegen.'mijn zoontje poepte ook in delen puuuur omdat hij bang was om te poepen en het ophield tot hij niet meer kon. Dan kwamen ee beetjes en hield hij eer op tot de volgende. Dit was echt psychisch want het heeft hijna drie jaar geduurd ennis pas sinds kort over. Sinds de angst weg is Wat ik zou doen denk ik, is met hem naar de huisarts. Zakjes vragen die ontlastig zachter maken. Waardoor hij in een keer een grote boodschap kan doen ipv vaak kleine beetjes. Dan beperk je het probleem in elk geval tot een keer per dag. En wie weet merkt hij dan dat poepen makkelijker en neemt dat zijn angst weg.
Je zegt dat jullie erbij zitten op de wc. Misschien wil hij meer privacy? Durft hij het niet waar anderen bij zijn?
Dit doet mijn zoon dus ook. Vandaar die vele beetjes in de onderbroek. Alleen op de wc duurt het een uur voordat die olifantendrol er eindelijk in zit. Hij begint zich natuurlijk te vervelen, dus wil hij graag dat wij erbij komen zitten. We hebben van de pipopoli al forlax gekregen om zijn ontlasting dunner te maken. Helpt dus alleen niet echt. Als wij er niets van zeggen, blijft hij rustig de hele dag in zijn vieze broek zitten. Echter heb ik al wel een paar keer gezien dat hij 'stiekem' zijn onderbroek heeft uitgedaan, in de emmer heeft gedaan, en een schone broek heeft aangedaan. Hij wil dus aan ons niet laten merken dat hij het in zijn broek heeft gedaan. Waarschijnlijk omdat hij zich hiervoor schaamt. Dat vind ik dan weer zo sneu. Het is dus waarschijnlijk wel psychisch. Maar hoe pak ik dat dan aan... Beloningen helpen niet echt om vaker naar de wc te gaan. Als het eindelijk wel is gelukt, dan is hij superblij met zijn beloning maar meer nog omdat het hem gewoon gelukt is. Het is voor hem ook gewoon een groot probleem.