Zowel mijn kinderen als man kiezen hun eigen kleding. Is niet altijd mijn smaak maar hun moeten we mee lopen en. Vond dat dus ook niet belangrijk. Liefst zou ik mijn zoon zien in blousjes en skinnyjeans met leuk net schoentje eronder. Hij draagt graag spijkerbroek of jogging denim met shirts met de raarste prints als starwars, minecraft en lego. Prima, hij kiest ik betaal. Hij is verder erg kieskeurig. Geen letters op kleding ( bijv groot vingino op de billen) , geen vreemde prints en/ of te veel kleuren door elkaar Dochter zie ik het liefst in nette jurkjes, wijde rokken en leuke frutsels in haren en paar leuke laarzen. Ze draagt liefst spijkerbroek met sneakers en shirts met bijv zon wrijfprint. Is het al een jurk dan een stoere ipv tuttig Man liefst joggingpak maar weekend kleed hij zich met spijkerbroek en shirt Meer omdat me erger aan trainingspak haha dan dat hij het wil dus doet hij echt voor mijn Vind vooral belangrijk dat ze zich prettig voelen in wat ze dragen, hij eigen smaak vormen en zich niet aantrekken wat een ander er van vind
Mijn man is kleurenblind. Dus ik kijk wel voor hem welk jasje bij z'n overhemd past, of welk overhemd onder z'n jasje. Maar qua stijl, kiest hij zelf hoor. We gaan meestal wel samen want hij koopt rustig een paars met roze overhemd... Of ik neem wat voor m mee. Vindt hij wel makkelijk en ik wel leuk om te doen. Maar thuis loopt hij in z'n slobberhuisbroek vd zeeman en een T-shirt met een gekke tekst of afbeelding erop, ook prima. We hebben redelijk de zelfde smaak, dat scheelt en andersom, ik vraag hem ook vaak of iets leuk staat. Als hij t vreselijk vindt trek ik t minder snel aan... Zou hij echt in iets willen lopen wat ik vreselijk vindt... Ga t hem niet verbieden maar geef m wel m'n mening
Hmm .ik koop wel eens wat, gewoon als cadeautje. Als ik een moooe blouse zie ofzo. Vindt hij wel leuk hoor.
Mijn man was 28 toen we een relatie kregen en ik ontmoette hem op het werk. Als hij zich toen nog niet kon kleden, hadden we geen relatie gehad vermoed ik (ja zo oppervlakkig ben ik wel). Tuurlijk bestel ik weleens wat voor hem als zn broek op is of hij een nieuwe wil ofzo. Daarnaast vraag ik ook altijd zijn mening over mijn kleding dus dat is een wisselwerking.
Oh dat kan mijn man prima zelf. Hij loopt het liefst in zijn adidaspak met sneakers eronder. Jeans haalt hij het liefst bij de zara. Af en toe wisselt hij zijn adidaspak af met een jeans met overhemd of nette trui met nette schoenen, ook afhankelijk van wat er op de planning staat die dag. Ik vind hem in al zijn outfits een knapperd. Hij hecht best veel waarde aan zijn uiterlijk. Gaat ook zelf shoppen en om de 2 weken naar de kapper. Als hij sneakers haalt voor zichzelf neemt hij vaak ook een paar voor onze zoon mee, die heeft dus ook al een hele verzameling.
Maar dat is wat anders dan een hele garderobe. Of dat de man er een beetje bijhangt als aankleedpop en de vrouw alles bepaalt in de winkel.
Ja, dat is waar. Mijn man kan wel eens zo staan van ja... Ik weet t niet. Ik ben een man. Bloedirritant. Ik ga m indd niet van top tot teen kleden
Haha ja mijn man is dus ook heel zielig... of ik?! ik ga in de ochtend even mijn bed uit om koffie voor hem te zetten en als hij de deur uit gaat (met broodjes die ik gemaakt heb voor zijn ontbijt) dan ga ik nog een ruim uurtje terug naar bed. Ook kies ik dus zijn kleding setjes voor de dagen dat hij niet in werkkleding loopt maar ik vind hem echt geen mietje... hij is mijn grote matcho man
Mijn man heeft een prima smaak wat betreft kleding. Ik ga wel mee en vertel wel een of het staat, maar meestal gaat dat over de pasvorm ( mijn man heeft nogal een lang boven lichaam)..
Ja mijn man mankeert ook niks aan zn handjes en ik ook niet. Maar toch vinden we het fijn om dingen voor elkaar te doen. Vind ik een stuk gezonder dan al dat gehakketak hier over: "hij heeft zelf 2 handen" of "ik ben zn moeder niet".
Mijn man heeft een uitstekende en dure smaak... hij koopt exclusieve overhemden in winkels waar ik amper binnen durf Ik ben dus ook meer het "mannetje" thuis met mn sweater en spijkerbroek. Mijn man kiest zn kleding bij de afspraken die hij die dag heeft en het eten wat hij meeneemt hangt ook van zn agenda af. Aangezien ik zn secretaresse niet ben, zoekt hij dat maar lekker zelf allemaal uit. Maar we shoppen wel vaak samen, en dan kopen we vooral veel voor de kinderen
Ik koop zijn sokken en ondergoed wel eens bij en laatst een nieuwe ochtendjas. En als ik 1 ding vreselijk vind is het samen shoppen. No way, dat doe ik zelf wel. Ik woon gewoon in de binnenstad dus ik shop ook met een pak melk in mijn tas op mijn wandeltochtje Appie naar huis.
Ach ja, allebei prima toch? Als ik vrij ben ga ik ook met hem eruit. Hij gaat douchen, ik maak koffie en dek de tafel. Andersom idem. Maar hij pakt zelf z'n kleren, vraagt mij soms of t bij elkaar kan. En ik vraag hem vaak of t wel staat enzo.
mijn man gaat meestal alleen naar de winkel om wat te kopen, of ik ga mee alleen voor de gezelligheid. Hij kiest zelf zijn kleding wel. Ik koop ook maar echt zelden wat voor hem in de uitverkoop, want meestal vind het het toch niet leuk genoeg. Hij is heel lastig wb zijn kleding. Als ik winkel voor een man is het óf voor mijn zoontje van bijna 6 , of voor mijn schoonvader. Mijn oudste zoon winkelt meestal met zijn vriendin en soms met mij. Mijn schoonvader kan echt niet alleen winkelen. Die wil altijd dat ik met hem mee ga. Vroeger deed mijn schoonmoeder dat en nu ze niet meer leeft heeft hij op dat gebied echt nog veel hulp nodig. Niet alleen bij kleding, maar ook bij schoenen, nieuw beddengoed of een andere wc borstel....soms best vermoeiend, maar ja.
lief, maar ook wel lastig soms...Ook boodschappen wil hij het aller aller allerliefste dat ik meega, vaak wil hij dan ook voor ALLE aanbiedingen, dus moet alle winkels met hem af..... Nu heeft hij geluk aangezien ik niet meer dan 5 kg mag tillen, dus meestal haal ik hem dan op. Hij tilt dan voor mij de zware dingen en hij heeft dan zijn koopjes in huis En de ene week is het: ik moet nieuwe sokken hebben, kun je morgen met me mee? Of: ik wil nieuwe schoenen, wanneer kun jij? Hij vind het gewoon héél lastig om zelf alleen de dingen te halen. En uiteraard als ik zelf ergens ben en ik zie iets voor hem, bel ik of ik het mee moet nemen voor hem. En dat kan van alles zijn: theelichtjes of keukendoeken, je kunt het zo gek niet bedenken Maar hij doet ook heel veel voor mij dus; past op de kinderen als ik werk, helpt me met schilderen. En hij (of wij, het is maar hoe je het ziet ) gaat ook altijd met ons mee op visite, vakantie, we eten elke dag bij hem of hij bij ons, zodat hij nooit een hele dag maar alleen zit. Zo heeft hij elke dag wel wat te praten, want alleen is maar alleen natuurlijk.
Ik geloof graag dat het soms lastig kan zijn maar wat heb jij een fijne relatie met je schoonvader. En wat heeft hij geluk met zo'n schoondochter
Een stuk "gezonder" zelfs! Okee.... Ik doe ook dingen voor mijn man om mijn waardering en liefde te laten blijken, maar zijn basale dagelijkse verzorging hoort daar niet bij. Lijkt me niks mis mee. Waarom zou het iets over de gezondheid van mijn relatie zeggen als ik mijn man niet wil aankleden als hij daar prima zelf toe in staat is?
Ik heb ook een hele goede relatie met hem, had ik overigens ook met mijn schoonmoeder, dat was een van mijn beste vriendinnen, ik deed alles met haar.... Stomme van het hele verhaal is dat ik een prima relatie heb met mijn schoonfamilie en aan de andere kant compleet gebroken heb met mijn eigen familie (mijn moeder en broers). Zij vinden ons niet leuk genoeg zeg maar