Zojuist heb ik mijn kast een beetje geordend. Zo'n beetje alles kon ik opvouwen en op de planken leggen. Voorlopig pas ik het allemaal niet meer.... Maar nu maak ik me opeens ontzettend 'zorgen' over dat voorlopig. Komt het ooit weer goed? Kan ik straks al mijn leuke rokjes, blousjes, broeken, jurkjes, truitjes etc. weer aan? Ik heb even zitten rekeken en er ligt echt voor een behoorlijk leuk bedrag aan kleding in mijn kast. Hoe reeel is het dat ik straks mijn kleding weer pas? (ik weet het, het is niet het meest belangrijke, ik krijg er iets moois voor terug, maar toch )
Das heel verschillend per vrouw! Ikzelf ben 30kg aangekomen tijdens de zws en nu nog maar de helft daarvan kwijt. Ik pas dus voorlopig mn 'oude' kleren nog niet Andere vrouwen daarintegen passen na een week of 2 hun 'oude' kleren weer, dus er valt niet zoveel over te zeggen
haha precies dezelfde gedachte had ik van de week toen ik al mn kleding aant inpakken was voor de verhuis. Dacht echt kan ik het niet beter in de dozen op zolder laten staan voor ooit weer ook ik heb heeeeeel wat leuke kleding en voor een behoorlijk bedrag. Ik ben eigenlijk wel van plan om na de bevalling weer af te vallen. Heb er 3 jaar over gedaan om mijn figuur te krijgen haha dus ook al krijg ik er iets moois voor terug, ik wil en zal weer zo worden als ik was haha
Oh meiden, nou hier nog een, ik wordt gewoon zachtjes gezegd depri als ik al mijn mooie kleding maatje 36 in de kast zie, ben al 25 kilo aangekomen en vreselijke erge striae heb ik er ook bij gekregen. Ik vind het vreselijk. Hoop dat het goed komt, ga morgen anti-striae creme kopen van vichy.
Haha, heel herkenbaar. Ik wil alle oude(re) kleding waar ik verwacht niet meer in te passen meteen na de bevalling maar aan mijn nichtjes geven, dan wordt het in ieder geval gebruikt. (moet wel zeggen dat een gedeelte maat 36 is, terwijl ik dat in het half jaar voor ik zwanger was al niet meer was en ook niet zo heel lang geweest ben. Maar wel lekker veel kleding gekocht toen natuurlijk :S). Normaal 38/40. Een paar extra mooie dingen bewaar ik wel hoor, maar verder vond ik dit een mooi moment voor een grote kastschoonmaak. Dan begin ik na de bevalling maar opnieuw, voel ik me in ieder geval niet gefrustreerd!
Ik kon mijn kleren na een maand of 3 wel weer aan, het meeste dan.. Alleen ja toen was het allemaal van een jaar geleden en dus totaal uit
mijn nicht is in de zomer bevallen, ze was ruim 30 kilo aangekomen, en dacht dus ook nooit meer in dr oude maatje 36 te kunnen, en heeft bijna alles weggegeven Nu heeft ze spijt, want ze is nu alweer dr oude maat, zelfs misschien wel nog dunner geworden. Ik ga mijn kleding niet wegdoen, ik kijk het gewoon een ruim jaar aan, ze zeggen 9 maanden op 9 maanden af, dus geef jezelf alsjeblieft de tijd om weer af te vallen, ik denk dat je enorm spijt krijgt als je het nu weg doet en achteraf het lijnen mee blijkt te vallen. Kijk ik verwacht niet meer in korte truitjes waarbij je mijn buik kan zien te gaan lopen, maar je kunt bijv, wel een langer shirt onder een korter shirtje doen, dat doe ik nu ook al, ook al heb ik nauwelijks buik, ik vind het niet prettig om met een kort truitje te lopen nu. Dus ik draag laagjes waar ik wel blij mee ben, ik dat ik voor ik zwanger was, al een heleboel van die truitjes die je kunt omknopen had gekocht, en van die truitjes die net onder de borsten komen, die kan ik nu de komende tijd juist leuk aan met een shirt en een buikband eronder enige waar ik me nu druk over maak, is wat voor broek moet ik aan, mijn spijkerbroeken zitten bij mijn buik best los, zou eigenlijk een riem om moeten, maar ik kan echt helemaal niks meer aan mijn buik verdragen, die spijkerbroeken irriteren me dood, en ik trek er alleen nog eentje aan als ik weg moet, thuis loop ik in een joggingboekie, met zachte band.
Hier nog een. En ik heb alleen maar maat XS of S in de kast hangen. Over t-shirtjes maak ik me niet zoveel zorgen, dat zal wel lukken, en ben echt niet van plan om 30 kilo aan te komen (hopelijk). Broeken wordt denk ik wel een probleem. Al mijn broeken zaten altijd al strak, dus ja. Maar ik ben ook een drama als het om gewicht gaat hoor. Ben nu ruim 3 kilo aangekomen en vind het al eigenlijk teveel. Mijn man zegt ook dat ik niet moet zeuren, maar af en toe...
Niemand is van plan om 30 kg aan tekomen, ik was het iig niet en is toch gebeurd Had na de bevalling niet meer de illusie dat ik ooit nog in maatje 34 zou passen, die kleding heb ik na lange tijd allemaal weggeven. Qua gewicht ga ik het misschien ooit nog voor elkaar krijgen maar qua bouw (heupen) niet meer..
hier nog zo 1. Ik heb genoeg positiebroeken, maar vind alles irritant zitten. Joggingspul zit gewoon heerlijk nu , ziet er alleen zo slonzig uit Die leuke modieuze joggingpakkies hebben ze helaas niet waar een dikke buik in past, dus dan maar die eenvoudige en slonzige En als ik ff naar de winkel moet trek ik wel mn lange zwarte leren jas aan, zie je er bijna niks van. Ik ben bij mijn vorige 3 zwangerschappen steeds blijvend zwaarder geworden. Na de 3e was 97 kilo mijn normale gewicht. Daar heb ik me een jaar aan geërgerd en geprobeerd te lijnen maar hield dat nooit vol. Tot ik het zoooooooooooo spuugzat was, toen lukte het opeens wel en ben 32 kilo afgevallen, woog 65 kilo toen (ben 1.83 lang). Iedereen vroeg zich af of ik anorexia had (wat niet zo was). Dat strenge lijnen heb ik afgebouwd en in de loop van tijd was mn gewicht weer iets geklommen en schommelde ik steeds rond de 73 kilo. Wat beter bij mij past gezien mn lengte. Nu kom ik weer gigantisch aan, moet er niet aan denken dat dat blijft plakken, wat ik wel verwacht, dus dat wordt weer flink afzien straks. En deze keer gaat het moeilijker worden, ben de 30 voorbij en dan is afvallen echt moeilijker