Mijn dochter van 13 heeft een nare start gehad aan het begin van haar leven. Hierdoor is er een flinke hechtingsstoornis ontstaan waarvoor ze gelukkig goede hulp en ondersteuning krijgt vanuit een psycholoog. Qua intelligentie gaat ze prima en komt ze goed mee met haar leeftijd maar op sociaal vlak echt totaal niet. Ze gedraagt zich als een kind van ongeveer 4 in al haar sociale contacten waardoor anderen haar al snel aan de kant zetten als vreemd en raar. De kinderen die wel aardig doen daar verpest ze het mee door boos te worden bij het minste of geringste en die kiezen daarom ook al snel het hazenpad. We wonen in een omgeving met veel kinderen en toch is zij de enige die met niemand kan optrekken en dus altijd alleen binnen zit, gedoken in haar online wereld. Zij krijgt van ons deze vrijheid maar mag niet chatten. Ondanks onze vele gesprekken over de gevaren hiervan is ze gebrand om overal te willen chatten. Nu hebben we dus haar 2 favoriete spellen afgepakt (adopt me en movie star planet) omdat ze niet stopte met chatten en ondanks dat ze een andere naam gebruikte en niet haar woonplaatst noemde, gaf ze voldoende informatie vrij voor iedereen om erachter te komen waar ze woont en wie ze is. Ze heeft sinds vorig jaar natuurlijk online lessen en op het microsoft platform wat opgezet is kan ze (jep) chatten. Dit was eerst met klasgenoten maar toen die haar al snel "raar" vonden ging ze weer opzoek naar andere chatmogelijkheden. Op alle sites kun je deze tegenwoordig vinden dus dat was al snel gevonden. Ze plaatst op deze schoolsites openbare berichten waarin ze haar school mail adres (outlook) gewoon neerzet (hier staat haar volledige voor en achternaam in EN haar schoolnaam... Om berichten te plaatsen zoals "wilt iemand mijn e-mail maatje worden?" en krijgt dan een reeks mails op dat mail adres binnen van mensen die dit wel willen. Wildvreemden dus. Daar deelt ze vervolgens dan binnen 0 time ontzettend veel persoonlijke informatie mee zoals wie haar gezinsleden zijn, wat voor bedrijf we hebben en wat voor werk we doen, wat voor sport ze doet maar ook informatie zoals dat ze ongesteld is en dat ze wel eens in haar bed geplast heeft etc. Best intieme informatie dus ook. Daarnaast verzint ze een hele hoop waardoor er mensen behoorlijk in de problemen kunnen komen, bijvoorbeeld over een leraar die naar de borsten van een vriendin gekeken zou hebben en dus een pedofiel zou zijn etc. etc. Mijn man en ik zijn het einde nabij. We hebben nu al haar online activiteit aan een monitor gelegd en ze heeft dus vanaf nu ook 0,0 privacy online. Dit als consequentie voor het breken van de regels. Echter zien wij ook wel dat ze hunkert naar sociaal contact en bij bekenden dit binnen no time verbreekt... Niemand begrijpt dat ze zich gedraagt als een kind van 4 qua opmerkingen en grapjes maar vervolgens wel de intelligentie van een tiener heeft. Iedereen zet haar aan de kant dus bij bekende wordt ze al snel afgewezen. Vriendinnen op haar sporten maakt ze niet, op een nieuwe school maakt ze deze ook niet echt, degene die ze maakt breken al snel het contact met haar dus ze is aangewezen op "vreemden" die haar nog niet kennen voor sociaal contact... We willen dus een oplossing vinden om dat sociale gat bij haar (die behoefte dus) te vullen maar weten niet zo goed hoe... Ik voel me zo machteloos als ouder omdat ik zo goed kan begrijpen waarom ze dit doet maar gewoon niet kan accepteren dat ze zo gevaarlijk bezig is online bij wildvreemden... Wie heeft een tussenweg waarbij ze toch kan chatten of mailen met meiden (van haar leeftijd of jonger) maar het wel veilig is...? Of andere tips?
Poeh heftig. Heb jij hulp.. Zo ja vraag dan eens of zijn naar een zorgboerderij mag of kan. Dit is een dag besteding met van alles en nog wat maar ook 1 op 1 begeleiding. Maar toen lekker met anderen zijn en het is daar veilig. Ik herken je hierin dochter nu 9 is ook alleen heeft het "verpest" op haar oude school, met haar gedrag (had een oorzaak) Kwam op een andere school een so veel wonen niet om de hoek. Dus echt vrienden heeft ze niet gemaakt als in afspraken maken. En nu is ze daar van af en zit ze dus tot medio mei (of langer door wachtlijst) op de zorgboerderij. 1 op 1 en duidelijke afspraken maar ook lekker kind zijn er zijn daar kinderen van 4 tot 18 jaar. Ook groep momenten zoals eten en spel. Maar ook leren omgaan met spelen en tegenslag word mee genomen. Zo was docht je moet dit doen en dat en vooral hoe zij het wil. Nu na oefenen is het zullen wij en overlegt ze.
Wat lastig. Ik kan me voorstellen dat ze juist zo'n behoefte heeft aan die contacten, ook al lukt dat in het echt niet. Soms is het ook mogelijk dat kinderen na schooltijd naar een naschoolse behandelgroep gaan. Juist om wel met anderen contact te hebben, maar ook te leren hoe ze daar wel mee om kunnen gaan. Of bijv na school of in het weekend naar een zorgboerderij. Dan moet je eigenlijk iemand treffen die heel goed weet wat het zorgaanbod bij jullie in de regio is. Misschien de huidige psycholoog of een consulent van de gemeente?
Wat een goede ideeen! Er is inderdaad een zorgboerderij die om de week op zaterdag een opvang dag met activiteiten bied voor autistische kinderen tussen de 10 en 15 (precies haar leeftijd) Alleen het is geen autisme bij haar maar een bindingsstoornis. Veel symptomen zijn wel vergelijkbaar met autisme dus heb ze toch even een berichtje gestuurd. Ga verder nog even aan de slag om te zoeken ook. Probeer het niet te bekend te doen omdat ik haar niet in verlegenheid wil brengen dus klakkeloos iedereen rondvragen is niet helemaal de juiste aanpak. Hopelijk vind ik snel wat meer voor haar. Corona helpt in iedergeval niet mee... Meeste is dicht helaas. Overigens heb ik ook hulp. Mijn jeugd was zeer traumatisch helaas en ik ben pas gaan herstellen toen mijn oudste 2 was en ik het contact met mijn familie verbrak. Ik heb nu ruim 2 jaar trauma therapie en zij ook. De andere kinderen hebben eigenlijk nergens last van maar zijn natuurlijk ook in hele andere omstandigheden geboren. De juiste hulp is er dus al voor haar en voor mij, dat sociale is het enige wat ons nog echt zorgen maakt.
Misschien kun je je zorgverzekering ook bellen. Het verschilt een beetje per zorgverzekering hoe goed ze helpen, maar een zorgconsulent zou ook kunnen uitzoeken welke hulp passend is in deze situatie. Verder zou ik zwart op wit zetten samen met haar wat ze wel en niet mag zeggen op internet en samen zulke dingen doen om te oefenen.
Ik snap heel goed dat je haar online begrenst, het is gewoon niet veilig hoe ze handelt, maar ook echt sneu. Je zegt dat er al psychologische hulp is, kan die mss op dit vlak nog tips en handvatten geven? Ik zou op zn minst samen met haar zitten en uitleg geven of samen reflecteren op wat ze schrijft voor ze verstuurt.
Maar als jullie al hulp hebben, en ze heeft dus ook een diagnose, helpen ze dan ook niet met dit punt?
Ze is net pas doorverwezen naar het juiste traject dus wellicht komt dit nog? De diagnose is ook nog niet helemaal definitief Er moeten nog een paar vragenlijsten ingevuld worden en corona helpt daar ook niet echt bij helaas. Soms moeten gesprekken verplaatst worden ivm verkoudheid of risico contacten etc. of vinden ze online plaats en dat is toch lastiger om jezelf te verwoorden dan face 2 face. Zit ook steeds 2 tot 3 weken tussen elk gesprek en voor ons voelt dat als een eeuwigheid.
Ik zie de training PEERS veel voorbij komen, ook op andere locaties, misschien is het iets? https://www.cjgleiden.nl/showcourses.asp?ac=view&cat_id=100686&cur_id=3114&web_id=222 Deze flyer geeft nadrukkelijk aan dat het ook voor jongeren met andere ontwikkelingsstoornissen dan autisme bedoeld is. Je zou ook nog stichting Mee kunnen benaderen in je woonplaats of zij ideeën hebben. Sterkte voor je dochter. Heel lastig voor haar.
In principe kunnen de behandelbare ook bij dit soort problemen helpen. Ik zou dit bij hen aankaarten.
Zwart op wit de regels hadden we al. Maar er is zoveel omslachtige informatie die bij elkaar ook gevaarlijk is om te bundelen. Zo mocht ze niet zeggen hoe ze heette en waar ze woont bijvoorbeeld maar dan denkt ze niet na bij het plaatsen van een berichtje met haar mail adres erbij en dus ook haar gegevens of ze verteld wat voor werk ik doe en met andere vragen komen ze ook heel snel aan ons adres. Het zwart op wit opstellen van regels online werkt gewoon niet zoals wij dat geprobeerd hebben helaas.
Ik zie dat deze training ook aangeboden wordt via het traject waarbij ze al in behandeling is, heb haar behandelaar meteen even een mailtje gestuurd hierover, bedankt!