Hallo allemaal, Ik heb misschien even een stomme vraag maar mijn schoonmoeder koopt kleertjes voor onze dochter, heel lief natuurlijk maar het is eigenlijk totaal niet mijn smaak. Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Liefs Kim
je zegt dat je het lief vindt dat ze die kleertjes koopt, maar dat het je smaak niet echt is. Dan vertel je waar je van houdt. Jij vindt het vast ook fijner als mensen eerlijk tegen je zijn ipv achter je rug om smoesjes of subtiele hints bedenken. Je kan nog zeggen dat je het zonde van haar geld vindt als je dochter de kleertjes toch niet/niet vaak zal dragen. Gewoon eerlijk zijn.
Gewoon eerlijk zeggen dat je het lief vind maar jullie er niet van houden. En dat het zonde van dr geld is als jullie kindje het toch niet aan krijgt.
Als het zo af en toe een ding is, bedanken en een keer aantrekken dat zij het kan zien. Als het heel vaak is dan zou ik het gewoon zeggen ; Niet meer kopen, ik wil het liever zelf uitzoek.
Hangt van af: - als ze iets koopt wat ik niet helemaal leuk vind, maar het een redelijk gewone/ neutrale kleren zijn, doe ik ze gewoon aan. Mijn kind is niet mijn etalage, en dus hoeft niet 100% van de tijd MIJN smaak te dragen. Mijn man kocht bijv ook kleren voor de kinderen die ik zelf niet zou kopen, maar het zijn ook zijn kinderen, dus deden we ze gewoon aan. (Overigens krijgen de kinderen ook snel een eigen smaak, en die hoeft ook niet per se jouw smaak te zijn 😉 - als het echt iets raars is, totaal uit de maat, niet van katoen oid, zou ik het netjes vertellen en aangeven welke soort kleren ik liever heb. Mijn moeder kocht bijv eens in Duitsland een heel pakket rompetjes met een soort rokje-achtig iets aan de achterkant (een hoopje stof eigenlijk). Baby lag daarin helemaal niet lekker en heb dus eerlijk verteld dat ik ze niet aan zal doen.
Ik ben bewust met me schoonmoeder gaan shoppen en dan zei owww kijk nou hoe leuk! En dan zei ik nou das niet hellemaal onze smaak. Gelukkig smaken verschillen toch? Na 3x had ze het een bettje door en kwam ze met leuke dingen aan. Momenteel totaal geen last meer van ze koop nu wat wij leuk vinden en niet meer wat zei het leukste vind
Ik ben er zo eentje die zegt dat het wel mooi is en het aantrekt als oma komt of naar oma toe gaan. Ik vind het kwetsend om er wat van te zeggen terwijl zij het waarschijnlijk helemaal geweldig vind..
Toch wel eerlijk zeggen! jij gaat ze niet aan doen en je schoonmoeder geeft een hoop geld uit. Misschien een keer samen met je schoonmoeder gaan shoppen dan kan ze zien wat wel jou smaak is.
Ik zeg gewoon eerlijk wat ik mooi vind qua merken/winkels. Kijk af en toe een minder mooi setje kan ik mee leven maar als er wekelijks wat binnenkomt wat echt vreselijk is, zou ik zeggen dat ik het heel lief vind en aangeven wat ik wel leuk vind. Lastig denk ik, maar wel het beste. Nou weet bij ons niemand het geslacht dus er wordt eigenlijk niks gekocht. Toch wel handig bedenk ik me nu haha!
Ik probeer wel goed mijn smaak duidelijk te maken, maar ik zou het niet zeggen als ik het niet mooi vind. Ik zou benadrukken dat ik het erg lief vind, een keertje aantrekken als ik haar zou zien of een foto sturen. Ik snap wel dat mensen het doen hoor maar ik zou niet ondankbaar over willen komen.
Daar hebben we hier een finne grote kast voor😉 Ik kan praten als brugman, maar dat snapt mijn sm helaas toch niet.
Mijn schoonmoeder deed dat ook, Ik ben op een gegeven moment eerlijk geweest, je geeft geld uit terwijl ik het mee geef voor schoolreisjes bosuitjes mee naar de opvang als reserve kleding als pyjama gebruik of heel ver achter in de kast leg, Ik heb voorgesteld om eens samen te gaan winkelen als ze in een bui is om kleding voor de kinderen te kopen, en ik haar gewoon eens mijn smaak en die van die van de kinderen kan laten zien, zodat het iig geen weggegooid geld zou zijn. Nu koopt ze meestal neutrale kleding maar waar ik wel wat mee kan. En de oudste twee hebben zelf een smaak ontwikkeld en die kunnen nu zelf aangeven of ze iets mooi vinden.
Hier ex schoonmoeder, die kocht eerst ook de meest vreselijke dingen. Ik vond het kwetsen voor haar om ze zeggen dat ik het niet mooi vond. Ze had wel haar best gedaan. Nu krijgt ze heel af en toe nog kleren, nu vraagt ze inmiddels aan mijn dochtertje of ze het wel of niet mooi vindt. Dus dat scheelt een hoop. Ze leert ook de smaak kennen van haar en van mij haha. Maar ja we zijn inmiddels ook 4 jaar verder haha.
Ik ben zo iemand die er niks van zegt en het aandoet als we daar op visite gaan. Maar eigenlijk zou je assertief moeten zijn en er wat van moeten zeggen, zeker als het om veel geld gaat.
Gewooon eerlijk zeggen. Ik heb wel eens kleertjes gehad die ik echt helemaal niet mooi vond, knalgeel met disney erop haha maar die trek ik dan aan als ze thuis is of met een slaapje. Als iemand vaak kleding koopt zou ik t zeker zggen, is toch anders zonde van t geld?