Ja, het betreft wéér een schoonmoeder. Ik heb echt m´n best gedaan haar te tolereren en haar te zien als de moeder van mijn partner, maar helaas ben ik nu tot een punt gekomen dat ik wel eens denk, woonde ze maar aan de andere kant van NL. Ze heeft sinds kort bedacht dat ze haar kleindochter helemaal niet kent en te weinig ziet. Wat ze dan doet is mijn partner bellen en ruzie maken en uiteindelijk komt het er op neer dat het mijn schuld is. Ik was laatst winkelen met mijn eigen moeder en natuurlijk mijn dochtertje. Sm belde tot 3x toe en ik nam niet op. Ik heb het 2x niet gehoord en de 3e x dacht ik, die spreek ik wel als ik weer thuis ben. Vroeger werd er toch ook niet opgenomen als je de deur uit was? Nu wordt het mij dus kwalijk genomen dat ik mijn telefoon niet beantwoord en zo probeer haar haar kleindochter te onthouden . Nieuwjaarsdag zijn we uit beleefdheid daar geweest, maar je voelde de spanning. Ik heb hier helemaal geen zin in. Ik ben in staat om daar gewoon niet meer te komen. Als ze haar kleindochter wil zien kan ze ook langskomen als ze elke donderdag bij haar andere kleinkinderen vandaan komt, maar nee, ik kom niet op afspraak is het dan. Ik word er zo moe van. Alles moet gaan zoals zij het wil en anders niet. Ik wil er niet meer aan toe geven. Nog iets waar ik me mateloos aan irriteer is dat ze alles beter weet (dat denkt ze). Mijn dochter sabbelt al vanaf haar geboorte constant op haar knuistjes. Nee, maar nu krijgt ze vast tandjes. Als ik dan zeg van niet (ik heb haar mondje gecontroleerd) dan heb ik het vast mis, want ze is 6,5 maand en dan krijgt ze vast tandjes. Dochterlief eet om de 3 uur, maar volgens sm heeft ze na 1,5 uur al weer trek, want ze huilt bij haar op schoot. Dat doet ze iedere keer, maar nee, dat ligt natuurlijk niet aan haar. Sm is iemand die nogal veel aandacht vraagt en erg druk is. Op de verjaardag van mijn partner laatst was het mijn moeder opgevallen dat ze haar kleinkinderen geen moment met rust laat. De andere kleintjes kunnen daar tegen, maar ons kleintje niet. Die is rust gewend. Maar ja, sm weet toch alles beter?! Ik wilde gewoon even mijn frustratie kwijt en ik moet zeggen, dit lucht wel enigzins op Ps. Sm heeft ook absoluut goede kanten hoor, maar helaas hebben de slechte momenteel de overhand.
Dat niet met rust laten is zo herkenbaar. Ik heb ook een verschrikkelijke schoonmoeder. Denkt dat mijn moeder hem elke dag ziet (wat niet zo is) dus zij wordt achtergesteld en is zielig. Ik heb geen tips voor je, alleen een digitale knuffel!
Sterkte. Hier heeft mijn schoonmoeder bij de rest van familie geklaagd hoe weinig ze ons zoontje ziet . Tja, bij ons thuis is het heel helder, mijn vriend is verantwoordelijk voor het contact tussen mijn zoontje en mijn schoonouders, niet ik. Mijn schoonouders beginnen die rolverdeling ook door te krijgen . Dus tenzij jij een thuis-blijf-mama bent, zou ik je vriend duidelijk maken dat zijn moeder je dochter vaker wilt zien en dat hij dat op mag lossen, in zijn tijd . (Ik houd mijn vriend ook niet verantwoordelijk voor de contacten met mijn familie.)
Hoe vaak ik me irriteerde aan smoeder of sVader... En nu denk ik vaak dat ik het ontgroeid ben ofzo.. Niet altijd.. Maar meestal.. Ene oor in andere uit... Ik bepaal toch, of mijn man,, belangrijkste is dat je met je man/vriend op een lijn zit anders krijg je er nog een groter probleem bij.. En echt probeer t los te laten.. Dan denkt ze maar dat ze het weet... Het gebeurd toch zoals jij het wilt.. Ik weet dat mijn zoontje te verwend werd in het begin toen ze voor het eerst oppasten.. Maar na enige tijd te weinig slaap ging hij toch huilen... Haha.. Net goed.. Doen ze dat ook maar een keer.. Evenals teveel suiker... Tja.. Niet gek he dat hij zo druk is.... Zo leerden ze vanzelf hun overenthousiasme een stuk in te perken... En nu nog hoor.. Ze zitten nu in de fase dat alle karaktertrekken van mijn kids worden toegeschreven aan iemand uit hun familie.. Ze staan er niet eens bij stil dat ik ook familie heb of dat ze een karaktereigenschap van mij gekregen hebben.. Nee hoor.. Daar zijn ze blind voor.. En weet je.. Wat zou ik me daarover druk maken. Ze zijn op hun manier lief voor mijn kids.. En de kids zijn gek op hun.. Ik heb een lieve man die ze toch maar goed hebben opgevoed dus ergens hebben ze het ook heel goed gedaan Dus echt.. Loslaten die spanning.... En weet dat jij bepaald...