Meiden ik kan niet meer ik ben echt gebroken ... Kyano wil de laatste paar maanden niet meer normaal slapen, hij gaat tussen half acht en acht uur naar bed ( eerder krijg ik hem er niet in ) en word tig keer per nacht wakker, hij is dan klaar wakker en vertikt het om dan weer te gaan slapen. Heb alles al geprobeerd, kijken of tie honger heeft, dorst, vieze luier etc maar niets werkt .. Uit slapeloos heid heb ik nu ons logeer matras in zijn kamertje neer gelegd en slaap nu dus bijna iedere avond naast hem omdat het gewoon niet te doen is om tig keer per nacht op te staan. In de ochtend krijgt hij het voor elkaar om om 6 uur wakker te zijn en dus naar beneden te willen. Op zich vind ik het geen probleem om zo vroeg wakker te worden maar wel als ik de nacht niet heb kunnen slapen. We gaan van het weekend een junior bedje kopen misschien dat dat werkt maar zie het somber in ben zo moe en zo geirriteerd, kan niets hebben van niemand niet, zit alleen maar commentaar te leveren op alles en iedereen en zo kan het niet langer ... Heeft iemand de gouden tip voor mij ?? En ben ik alleen op deze aardbol met zo'n niet willen slapen kind Weet het echt niet meer hoor ik, ik heb voor mijn gevoel al alles geprobeerd.. Alle tips zijn welkom ,,
Ja in de middag slaapt hij nog twee uurtjes, en dat wilt hij zelf hij stort meestal rond half 1 in en slaapt dan de ene keer een uurtje en de andere keer 2 uurtjes ... Heb geprobeerd om hem niet te laten slapen in de middag maar dat hielp niet ..
Wat wij bij Justin doen is gewoon niet meer heengaan. Meestal na 10 minuten mama en papa huilend roepen, slaapt hij al of gaat het over op gewoon lekker praten tegen zijn knuffies. Soms slaapt hij met 10 minuten al en soms pas na anderhalf uur. Als ik weet dat er niks aan de hand is, laat ik hem gewoon huilen hoor. Kom nou..
dat laten huilen heb ik idd ook geprobeerd maar als dat tig keer per nacht gebeurd dan word ik zo geirriteerd dat ik wel naar hem toe ga ..
Ja en dat weet hij nu donders goed, daarom doet hij dit ook. Heb je het idee dat hij echt enge dromen heeft? of jammert ie of wat?
nee hij krijst het echt uit, idd net alsof hij enge dromen heeft oid .. hij ziet er ook echt bang uit .. er is mij zelfs al aangeraden om zijn kamertje te reinigen met salie .. dat vind ik net iets te ver gaan maar goed het is het proberen waard ..
Ik heb hier ook last van met mijn dochter. Zowel het inslapen, als in de nacht.. Hier trapt ze tegen de deur aan, en tegen de muren, en dit houdt ze 4 uur vol . Als ik dan haar kamer binnen ga ( is ze echt overstuur aan het krijsen/gieren etc.), dan lacht ze (met andere woorden: heb het voor elkaar). Ik heb hier al hulp voor gevraagd, en ze zeiden tegen mij: Als er niets aan de hand is, laat maar huilen/krijsen. Ze moeten weten dat jij niet elke keer komt. En als je wel heen gaat, niets zeggen, niet aankijken, hoppa in bed leggen, en dit desnoods om de 10 min. herhalen. Op zich werkt het hier wel, niets zeggen en dan terug in bed leggen ( ze slaapt op een meegroeibed, dus kan ze er zelf uit) en weer weglopen. En dan na 2x niet meer op reageren. Ze weet dat ik er ben, maar nu niet kom. Ik kom wel weer als ze rustig is (even kijken). Wat hier ook helpt is zeggen: Jij gaat nu slapen. Mama komt met 10 minuten even weer bij jou kijken. Ze moeten niet de kans krijgen NEE te zeggen, niet vragend zeggen, maar 'dwingend'.
Dat ga ik vanavond dan maar eens proberen want ik ben echt helemaal op, ik heb echt het gevoel dat ik ieder moment kan instorten ..
Hele andere tip: kun je hem een nachtje uit logeren sturen? Of misschien zelfs twee nachtjes? Ten eerste kun jij dan bijslapen en ten tweede is er een grote kans dat het op het logeeradres niet gebeurt. Als laatste is dan ook het patroon doorbroken en dat kan ook helpen. Mijn dochtertje was niet zoals jij beschrijft maar ze kreeg lang borstvoeding (tot 2,5) en is heel lang 3 x per nacht wakker geworden. Als ik haar dan een nachtje bij mijn moeder bracht dan sliep ze meestal door of kwam 1 keertje (en dronk dan niet) en de nacht daarna thuis ging t goed. Totdat het dan weer een keertje mis ging en ik zo 'dom' was om haar toch weer borstvoeding te geven ipv 1 nachtje de strijd aan te gaan en dan was de oplossing uiteindelijk weer een logeerpartijtje. Ik weet niet of je alleen met hem bent, maar anders zou ik het ook zo doen dat niet jij naar hem toegaat maar iemand anders. Als zijn vader niet bij jullie is, dan misschien een paar nachtjes een vriendin ofzo bij je laten slapen?
hier ook ons meisje van 2,5 jaar oud. Savonds met naar bed gaan, drama, krijsen en steeds gaan staan. De gene die haar naar bed brengt maakt het ook af zeg maar. want als papa haar naar bed brengt dan roept ze huilend MAMAAAA!! Maar de gene die haar naar bed brengt legt haar steeds neer, als we bij haar weg gaan na het verhaaltje lezen en zingen dan zeggen we, de dag is voorbij, morgen gaan we blablabla. Het is niet zo dat ze iedere dag krijst, vanavond toevallig niet. We leggen haar neer zonder haar aan te kijken, zonder iets te zeggen, soms moet dat 15x. Maar dan geeft ze het op. Ik weet dan natuurlijk wel zeker dat er niets aan de hand is. veel succes ermee! en dat logeren is ook een goeie tip! Dat hebben wij ook wel gedaan, ook om zelf even bij te komen maar ook om voor haar even iets te doorbreken.
Mijn peuter is bijna 3 en ik herken helemaal wat jullie beschrijven. Hugo had dit ook toen hij 2,5 jaar was. Ik kreeg hem moeilijk in bed en 's nachts werd hij ook vaak krijsend wakker. Echt bang idd. Wat bij ons goed hielp was voor het slapen gaan de hele dag doorspreken. Dan hoefde hij daar 's nachts niet meer over na te denken en kwamen de dromen ook een stuk minder. Als er dan nog wel dromen kwamen, dan kwam het er meestal op neer dat ik bij hem in zijn grote bed ging liggen en zo sliepen we samen verder. Het heeft hier een paar maanden geduurd, gelukkig niet elke nacht, maar nu is het over. Hoop dat het bij ook gauw beter gaat. De tip van uit logeren sturen lijkt me een hele goeie aangezien je zelf op bent. Dan kun je er weer tegenaan!
Logeren heb ik ook al een paar keer gedaan, hij slaapt wel iets beter maar ook niet super goed.. Mijn vriend ( zijn vader ) werkt doordeweeks en ik niet dus vind ik het niet meer dan normaal dat ik dan in de nacht er uit gaat.. Gelukkig gaat mijn vriend in de weekenden er wel gewoon uit dus dat is wel lekker ... Heb nu wel Homeopatische tabletjes gekocht en ga dat vanavond proberen misschien dat hij daar beter op slaapt, ( i hope so ) Iedereen iig bedankt voor de tips .. Ga weer van alles proberen
Is het dan hetzelfde of anders als je vriend gaat? En merk je verschil na een nachtje logeren bij hem?
Wij hebben ook wel eens zo'n periode gehad. Ik ben er alleen vrij streng in. Als ik weet dat er niks aan de hand is, ga ik er steeds even heen, dan leg ik hem weer goed, zeg dat ie moet gaan slapen en dat er niks aan de hand is, en dan ga ik weer. Geen licht aan, geen slokjes water, gewoon slapen, huppekee. Het kost dan meestal een dag of 3 en dan is het ineens weer voorbij. Als hij echt helemaal hysterisch is, kalmeer ik hem wel even op de arm, maar wel in het donker in zijn eigen kamer. En als hij dan weer rustig is, gaat ie toch echt weer terug. Gelukkig is de laatste keer dat we dit hadden nu al een hele tijd geleden, maar zo af en toe gebeurde het gewoon ineens. Maar het is wel vervelend en inderdaad erg vermoeiend, dat geef ik je helemaal....
Ik heb ook de "niks zeggen en neerleggen" methode gebruikt. Als je dit gaat doen, houdt er van te voren dat rekening mee dat je daar wel een paar nachten mee bezig bent, zoniet een week! Als je dat van te voren in calculeert kan het iig niet tegenvallen. Maar het is wel de beste methode, omdat ze dan echt leren dat er niet met mama (en papa) te sollen valt. En niets meer aanbieden 's nachts, dat is killing voor het slapen van nachtbrakertjes....
Nu heb ik het zo erg nog niet meegemaakt maar wel eens 1 week dat ze de hele avond vanaf half 8/ 8 uur continu aan het roepen/ huilen was tot ongeveer 10 uur savonds. Dus dat valt wel mee in vergelijking met jullie maar: Kim heeft in haar bed ook 2 knuffels staan, en als ze niet wil slapen wil ze soms wel eens een boekje om "voor te lezen" aan de knuffels. Dan zeg ik vaak je hoeft niet te slapen maar je moet wel in je bed liggen. Overdag heb ik voor mij zelf een regel 3 x waarschuwen en de vierde keer op de gang. savonds in bed ook 3x reageren op geroep en de vierde keer wordt ik boos en zeg ik dat ik niet meer kom en dan kom ik ook echt niet meer. Hier heeft dat geholpen, maar nogmaals ik heb het hier niet zo erg als bij jullie in de verhalen aangeven. logeren lijkt mij ook een goed plan, al is het alleen om goed uit te rusten sterkte in ieder geval
Wij hebben dit nu ook. Ons ventje is volgende week 2 jaar en sliep al lekker door vanaf 8 weken. Tot aan 2 weken geleden...Naar bed gaan ging prima maar na een kwartier begint het. Gooit hij zijn knuffels uit bed en begint te huilen.Tot aan gisteren gingen we dan vrij snel naar hem toe en dan waren we hiermee bezig tot zo 21.45 uur. Gemiddeld gingen we 4x naar boven en stond meneer glimlachend in zijn ledikant. Gisteren een tip gekregen van de 10-minuten regel. Gisteravond ingevoerd. Wat we doen is dus hem 10 minuten laten huilen,dan naar hem toegaan, troosten, zeggen dat papa en mama ook slapen en hij ook lekker kan gaan slapen met zn knuffel, terugleggen met knuffel en weggaan. Na de 3e keer zouden we dan hetzelfde moeten doen maar zonder iets te zeggen. Nou goed, 10 minuten duren echt heel lang maar wel volgehouden. Toen was het 20 minuten stil en begon hij weer. Na 5 minuten werd het een boos huiltje (waarom kom je nou niet-huiltje) en had ik wel door dat het dus inderdaad aandacht is c.q. macht... Weer de 10 minuten volgemaakt met wachten en hetzelfde ritueel. En meneer ging gelijk slapen! Toen was het dus 20.45uur. Uurtje winst. Vanavond rond 20.20 uur weer hetzelfde. Na 10 minuten wachten en hem troosten was het weer een half uurtje stil en weer huilen. Na 3 minuten begon hij echt te krijsen (nu ben ik echt boos op mama en vind ik het niet meer leuk). Toch volgehouden en toen ik bovenkwam en hem met knuffel teruglegde viel hij bijna gelijk in slaap! Begin er zowat bijna in te geloven (ze zeggen dat het na 4 avonden al moet werken, ik ben benieuwd!). Kijken wat morgenavond ons gaat brengen.. Misschien heb je hier iets aan? Groetjes tamaar
Een nachtlamp! Mijn dochter werd ineens heel bang voor donker. En blijven zitten (op een stoel, zonder oogcontact maar wel zichtbaar aanwezig) tot je kindje slaapt. En vooral heel hard denken 'het is een fase, het gaat weer over'. succes!