O, en ook hier idd de nodige ervaring met aan tafel blijven tot m'n bord leeg was enzo. Kokhalsend boven m'n bord, dat herinner ik me ervan en het heeft lang geduurd voor ik eten leuk ging vinden... Onze oudste vindt eten -dat wat ze lekker vindt- nu gelukkig wel leuk, dus dat vind ik maar belangrijker dan dat ze -op dezelfde manier als ik vroeger- gedwongen wordt om te eten. Ze groeit prima, (lengte gemiddeld, gewicht tussen -1 en 0-lijn), dus so be it Mijn man en ik zijn beiden slank, dus het past ook bij onze bouw gewoon
Ja ik ga haar op geen manier dwingen om te eten, dat vond ik vroeger zelf ook niet prettig. Ik denk soms inderdaad ook dat ik, ondanks dat ik echt een kleine eter was, ook goed terecht ben gekomen. Ze hoeft van mij ook niet veel te eten, maar een beetje meer zou mij enorm gerust stellen
Oh ja vloeibare bakboter erdoor vond ik ook vies klinken, maar ja, als het werkt heeft ze op die manier toch wat extra calorieën en gezonde vetten binnen
Ik ken het gevoel hoor, maar onze oudste bleef groeien, ondanks de paar happen die ze at. Blijkbaar hebben ze maar weinig nodig. En wat ik al zei: in groeispurts at ze dan gewoon meer CB heeft ons toen eens naar de dietist gestuurd, omdat ze niet erg hard ging, maar die gaf aan dat groei goed is. Pas als ze afvallen, dan is er wat aan de hand, maar als ze groeien en vrolijk en levendig zijn, is het prima. Nu bij de jongste kan ik me er veel minder druk om maken. Die is de afgelopen maanden nauwelijks gegroeid, groeilijn ook echt afgebogen, (steeds oor- en keelontstekingen), maar nu we dat onder controle beginnen te krijgen, trekt ze bij en eet ook meer, dus ze zal het wel in gaan halen
En als je nog een bord pap geeft??? Tja het is natuurlijk alleen maar pap dan de hele dag, maar als ze het eet... Sterkte meis..
Misschien kun je proberen om het echt helemaal los te laten.... Bedenk dat jij haar niet aan het eten kan krijgen. Dat moet ze zelf WILLEN. En je legt de aandacht op het niet willen eten, wanneer je toch boos wordt (wat ik overigens wel als een soort "straf" zie, het boos worden, ook al bedoel je dat niet zo). Je zegt goed dat JIJ er erg mee zit, maar ze krijgt vast (net) voldoende binnen om het te redden Een 2 of 3 jarige wil ook gewoon minder eten als een baby... Die hebben ook gewoon andere behoeften. Dus ik zou zeggen; laat het LOS! Heel moeilijk, maar heb vertrouwen in je kleine en dan gaat ze w.s. Vanzelf wel vragen om eten. Het heeft lang geduurd, maar nu eet ze hier dus prima en veel soms. Wij bepalen wel wat ze eet, maar zij bepaald volledig zelf hoeveel. Dit kan dus niets zijn of het hele bord leeg en alles daartussenin. Maar het belangrijkste er ligt totaal geen druk bij haar en ook niet bij ons en ze mag het zelf bepalen en we hebben het altijd gezellig aan tafel. Wel moet ze soms bepaalde dingen proeven, maar als ze het niet lekker vindt, hoeft ze het niet op te eten Wat hier ook wel geholpen heeft is dat ze wel naar de opvang gaat en daar met andere kindjes eet en dan samen eet, dus wat dat betreft is peuterspeelzaal of anderszins met andere kinderen eten wel een optie! Zien eten, doet eten natuurlijk. Succes met LOSLATEN! Grtz. Werkt hier prima.