Lieve mede ZP'ers, Normaal gesproken ben ik niet zo van een topic aanmaken, behalve als ik écht iets kwijt moet. Laat dat nou nét het geval zijn. 17-09 kon ons geluk niet op, ik testte positief. Een dag na NOD. In ronde 2 al zwanger, wie had dat kunnen denken... Echt een RWG'tje (Roze Wolk Gevoel). Vriendlief een dag na het goede nieuws.... met een - Pssss-tsssskkk--nou jaaaa zeggg-hoofd- 'Uhhuh een jaar zei je dat het zou duren?' Wat vervolgens door vloeide in een hoop geblaat over ''zijn leger aan jongens die het klusje wel even hadden geklaard....'' *rollseyes* Hoe dan ook, ik had het allemaal al bedacht in een week, hoe ik wie wanneer ging vertellen dat we op mijn eigen verjaardag in 2015 een kindje zouden krijgen (nou ja, een uitgerekende datum dan, of het de bevaldatum zou zijn weet niemand) Echo gepland op 20-10. Ik was enorm kwaad (kwaad, kwaad, eigenlijk mateloos gefrustreerd) op de verloskundige, want ik wilde hem op vrijdag, zodat we in het weekend de echo konden laten zien aan mijn ouders. Maar nee hoor, deze vk ging uit van haar eigen berekening en nam een gemiddelde van 28/30 dagen en niet van mijn cyclus van 24 dagen..... *zucht* Jammer dan, dan maar zonder echo. :x In de nacht van zaterdag op zondag kreeg ik een enorme steek, echt heel pijnlijk midden in de nacht. Ik dacht er niet te veel aan, maar het zat me niet lekker. De dag erop vertelden we het mijn ouders.... Mijn ouders waren euforisch, mijn moeder in haar oma modus, ze zou haar haren niet meer verven, want iedereen mocht weten dat ze oma zou worden, mijn vader was de inboedel al aan het verzamelen in zijn hoofd en de kamer al aan het indelen. Het was echt heel leuk, want ze hadden het nog niet van ons verwacht. (wij ook niet, want zo snel raak daar kon ik alleen maar van dromen) Nu iets raars, althans raars, ik denk dat iedereen wel een soort van spanning heeft voor een eerste echo. De mijne had een extra lading. Mijn lieftallige moeder heeft kleine dingetjes en kwaaltjes gehad... Tot nu toe kan ik er de klok op gelijk zetten dat alles wat zij heeft mee gemaakt, dit ook mijn pad kruist. Kleine dingen, als een leesbril op haar 12e, een eileider ontsteking op haar 22e, zwaar en vroeg ongesteld toen ze 11 was, dat soort dingen. Tot nu toe, volg ik alles op. Maar ze kreeg ook op haar 26e een miskraam. En helaas, bij mij precies hetzelfde verhaal. Met 9 weken hartje gestopt, met '11' weken is zij toen gecuretteerd (hoewel het toen heel anders ging, ik ben blij dat het nu een stuk moderner en minder belastend is) Uiteindelijk heb ik zelf de keuze gemaakt om het af te wachten. Ik wilde geen medicatie, liever ook geen curettage. Na 6 weken wachten toch de keuze gemaakt om een curettage te plannen en prompt 1 dag ervoor kwam het alsnog los. Jammer genoeg zat de placenta nog zo vast als een huis en zaten er nog wat stolsels waardoor de curettage alsnog plaats moest vinden. Dit was op 28-11. Een groot voordeel aan afwachten vind ik het afscheid nemen, hoewel dit voor iedereen anders zal zijn. Ik sprak er ''makkelijker'' over, dat zit ook wel een beetje in mijn karakter. Ik had mijn moeilijke momenten, maar erover praten helpt. Ik heb twee weken gevloeid, dus we mochten niet ''gezellig doen''. Beetje jammer Ik ben erna weer aan het testen geslagen, en op 23-12 (25 dagen na curettage) had ik ineens een knaltest, dus vlak erna een eisprong maar ik vloeide ook, net als een menstruatie.. Beetje apart vond ik dat, maar goed, toch maar aan de klus, je weet het maar nooit. Eerst was ik in de veronderstelling dat het een ovulatiebloeding was, maar dat is toch blijkbaar een menstruatie geweest. Dat wist ik toen nog niet, dus ik dacht, dan is rond 7-1 mijn NOD. Op 4-1 had ik een licht positieve zwangerschapstest... ? Wat dat is geweest mag Joost weten, maar die testen liepen de dagen erna weer af. Maar mijn menstruatie bleef ook uit. VK gebeld, deze zei, een streep is een streep en ze plande een echo in. Ik heb benadrukt dat dit streepje een staakstreep was, maar ze wilde het niet horen, een streep is een streep. Uiteindelijk werd ik 17-1 ongesteld, weer precies 25 dagen na 23-12. Dus ik dacht, toch een menstruatie, weer een regelmatige cyclus. Ik heb niks te klagen! Ronde 2 dan maar! Niet vergeten de echo af te bellen. Afgelopen donderdag waren we op bezoek bij vl zijn oma en die vroeg of er al een baby onderweg was. Nee... Helaas. Maar daardoor dacht ik, mag wel beginnen met de ovulatie test, eens even kijken of er al wat aan zit te komen. Eind van de middag een ovulatie test er tegenaan gegooid. Dag 4 na menstruatie een knaller van een knaller?? Dat kan niet.... Ik was WOEST! Ik ben stampvoetend de wc uit gedenderd en al tierend en jankend naar mijn vriend gelopen dat ik er verdikkeme helemaal KLAAR mee was, wat een geouwehoer na zo'n curettage, nooit weet je wanneer wat plaats vindt, wanneer je nou wel of niet je eisprong hebt en blablablablabla..... VL probeerde me gerust te stellen, wat uiteraard faliekant faalde, want ik wilde niet naar de dokter of naar de VK, ik wilde alleen een normale cyclus en niet al die onzin. (verwend kreng, ik weet het.... don't tell) 5 minuten erna dacht ik ineens weer helder na en herinnerde me een verhaal op ZP van een topic genootje die 5 dagen had gevloeid, ook op dag 7/8 van cyclus een knaller had en die zwanger bleek te zijn (en inmiddels de 20 weken is gepasseerd ) Ik had de urine nog bewaard, ik was te kwaad om überhaupt door te trekken op de wc, dat was achteraf maar goed ook. Godzijdank had ik een berg testen ingeslagen. Ik waande mezelf echt hoofdsponsor van Z&K toen ik de grote envelop bomvol met testen weer zag. Een cassette van Z&K, de streep stond er vrij vlot. WAAAAAT????! Maar ik was ongesteld, hoe kan dit nou? Vriend zegt: Zie je wel, deze streep is veel lichter... Verschilt vast per test. ''Schat'' - Ja '' Wat denk je dat dit voor test is'' - Een ovu dingest '' Nee, dit is een zwangerschapstest'' - NIET! Echt? '' Zeker weten, het staat erop'' - Nee er staat HCG op.... "*zucht*'' Tranen van verdriet gingen naar tranen van geluk.... De volgende dag een CB gedaan en daar stond ook vrij vlot ZWANGER op... Het is nog pril, ik weet dat het alle kanten op kan gaan, maar hey.... Mijn moeder kreeg na haar miskraam een GEWELDIGE dochter Dus..... We houden moed!
Hahah ik dacht "Short Story long"!!?? Het was toch juist andersom? Maar ik zie het al 😅 Ik ga nu eerst even je boekwerk lezen 😉
Wat rot van je miskraam... Maar wat geweldig dat je weer zwanger bent! Ondanks het verdriet heb je het heel leuk geschreven 😂 Gefeliciteerd!! Jij gaat vast net zo'n geweldig kind krijgen als je moeder 😉
Nou meid allereerst gefeliciteerd! Ten tweede wat mega shit vd miskraam..maar als derde toch echt de complimenten voor je verhaal. Geweldig geschreven.. zie je idd al lopen helemaal boos en schreeuwen dat je er klaar mee bent. Eigenlijk wil ik je bedanken voor t verwoorden van mijn verhaal hihi.. heel veel succes! Ik hoop ook op een mooie plakbaby 2 febr echo dus hoop op goed nieuws! Wanneer mag jij??
Dank jullie wel allemaal! Haha xEllles, ik hoop net zo'n eigenwijs als d'r moeder Simone, wat leuk! Dus jij mag ook al snel! Ik 5/2 maar dat is de ''vergeten af te bellen'' echo, wat nu dus wel goed uitkomt Ik hoop ook dat deze blijft plakken, zou wel heel erg fijn zijn... Volgens de verhaallijn van mijn moeder in ieder geval wel.
Gefeliciteerd! En wat heb je dit leuk geschreven zeg! Ik zat er helemaal in!😁 Probeer er ondanks toch wel echt van te genieten!