Mijn kinderen en vriend slapen nog en ik kan alleen maar huilen. Mort even mijn verdriet kwijt. Het begon gisterenochtend. Nietsvermoedend ging ik naar de markt en Meteen even bij mijn moeder langs met mijn zoontje. Eenmaal daar stond de ambulance voor de deur. Ik begon al hartkloppingen te krijgen maar had hoop dat het niet voor haar was. Eenmaal aangebeld was het raak. Mijn zusje deed open dat Onze moeder accuut mee moest. Bloeddruk 40/80 en zuurstofgehalte nog geen 50. Ze had de dokter gebeld en hij meteen de ambulance. Mijn moeder heeft een zeer zware fobie en angst voor kleine en afgesloten ruimtes en ook de straat. De angst voor het ziekenhuis is dus erg groot en dus houdt ze zich altijd erg groot. Half jaar terug werd ze bijna opgenomen ivm longontsteking en is daar eigenlijk mee blijven sukkelen met oa puffers etc. Nu kwam ze binnen o de 1e hulp en na metingen en foto's bleek een long een witte massa en andere long zag er ook niet zuiver uit. Zo op het eeste gezicht zeer zware longontsteking. Ze kreeg nog steeds zuurstof maar een beetje inspanning zoals slokje drinken of bewegen deed der zuurstof en bloeddruk niet goed. Uiteindelijk naar de ic. Daar is ze aan de zuurstof gelegd, slijm uit longen gezogen en uiteindelijk gisteravond ook laatste vocht en eventueel voedsel uit de maag gezogen. Dit omdat voedsel /drinken verteren te veel energie kost. Ze kan niet zonder zuurstof en vanacht was de paniek erg groot. Al enkele jaren niet buiten de deur geweest zonder vader of een van de dochters ivm de angst en dan nu wakker worden elke keer benauwd en zonder bekende omgeving of gezicht. Het belemmerde het herstel zo erg dat we vannacht bericht kregen dat ze onder narcose is gebracht. Bah weer een dag vol onzekerheid, verdriet en hoop. Mijn mama is pas 47 ze moet nog minimaal 15 jaar mee. Ik kan echt niet zonder haar. Ze moet nog genieten van het leven haar 5 dochters en kleindochters. Ik ga trouwen 28 juni en wil haar er zo graag bij hebben
hey.. Wat erg voor je moeder en jullie.. moet heel eng voor haar zijn dit.. ik hoop dat ze snel weer een beetje opknapt x
hey wijfie, wat vreselijk!!! wat ongelooflijk zielig ook voor je moeder dat ze zo bang is! houd moed, het komt vast goed met je mama en ze is vast en zeker bij je trouwen, en ze gaat vast en zeker geen 15 jaar mee maar 35....tot vervelends aan toe! sterkte meid! dikke knuffel
Veel sterkte. Dit zijn zware dagen. Mijn moeder is heel ziek geweest en de angst die je dan als dochter voelt.... Hoop dat je snel positief nieuws krijgt. Voor nu denk ik dat het voor jou naar is dat ze in slaap gehouden wordt, maar het scheelt voor haar veel paniek. Misschien een (schrale) troost.
Sterkte, ik weet goed wat het is om zoveel verdriet om je moeder te hebben, het komt vast goed met je moeder. Dikke knuffel xxx
Heel veel sterkte! En wat hiervoor werd gezegd: voor jou/.jullie is het vreselijk dat ze in slaap wordt gehouden, maar voor haar herstel is dit wel beter.