haha dat vind ik ook altijd leuk, als hij met zn hoofd op mn buik ligt, denk ik altijd "toe dan, toe dan, nu eens GOED HARD" hahaha Slechte gedachtes
Ik had juist het HELP gevoel als hij even stil was...poeh en hij was een rustige beeb in de buik, nu ook trouwens, rustig jongetje, ik heb heeeeel veeeeeel help-momentjes gehad..pff..woonde zowat aan de ctg hahaha.. Ik was zo blij dat hij gezond en wel geboren is, en dat ben ik nog altijd haha, zo super gelukkig met mijn 2 mannetjes, maar krijg nu, wonderlijk, een soortje van heimwee, weemoed terug naar dat bijzondere gevoel van een babytje in je buik.. ..mis mijn buik nu wel een beetje, terwijl ik toch een zware lastige zw gehad heb.... hihi ga jij denk ik ook krijgen..oh haha, ik bedoel straks dat weemoed gevoel haha..
Hier precies t zelfde als ukoldaatje.... Iedereen zei me steeds: de kleine schopte bij mij zo hard dat ik er last van had en dat het pijn deed. Dat heb ik noooooit gehad. Ook een heel rustig kindje dus misschien daarom? Ik had steeds zoiets van: nou je moet wel weer ff bewegen hoor! Anders was ik bang dat het niet goed was. Ik genoot juist erg van de schopjes. Dat maakt t zo bijzonder en dat is de enige manier waarop je echt merkt dat er echt een baby in je buik zit...
Ik blijf t ook wel een apart gevoel vinden hoor. Soms word ik er wel gek van als ik bijv. wil slapen en dan is ze juist wakker en ze schopt ook vrij hard. Dat deed haar zus ook. Die zat zelfs een keer achter vast bij mijn ribben. Moest haar voet echt naar beneden duwen. Maar ik draag dan ook grote beebs. Anderzijds vind ik t wel een fijn gevoel van dat ze t nog goed "doet". T zwanger zijn, is verder niet mijn ding (door alle kwaaltjes) maar t bewegen maakt t gelukkig nog speciaal.
Ik heb er altijd vreselijk van genoten! En als ik haar al een tijd niet gevoeld had duwde ik net zolang in mijn buik tot dat ze begon te bewegen. Nu ik bevallen ben mis ik het soms nog wel.
Ik wen er ook nooit helemaal aan, aangezien veel schopjes juist behoorlijk irritant aanvoelen of wat pijn doen. 1x sprong ik bijna een meter de lucht in om vervolgens heel hard naar de wc te rennen... midden op een bruiloftsfeest... ze stompte of schopte namelijk erg hard op mijn blaas en ik dacht het echt in mijn broek te doen. Moet je je de reacties voorstellen... Maar dat wil niet zeggen dat ik het niet waardeer of leuk vind. Juist wel.