Wij hebben ook een aardige tuin erbij. Die was na de oorlog bedoeld om een moestuin in te houden zodat je jezelf een beetje kon voorzien. De meeste huizen die hier vrijkomen hebben wel een zolder (hebben we nu niet) maar met vlizotrap, dus geen volwaardige kamer. Als er iets met een zolder vrijkomt reageren we altijd wel, puur met het oog op de toekomst. We weten natuurlijk niet of de kinderen straks met begin 20 al op hun zelf kunnen en tegen die tijd lijkt me een eigen kamer voor oudste dochter toch wel prettig.
Wij zitten vast in ons appartement van 85m2 omdat we een koophuis in onze buurt niet kunnen betalen (woonhuizen beginnen hier in de vinex bij zes, zeven ton). We hebben een kind van vier en eentje van één, ik ben zelfstandig ondernemer en werk sowieso altijd vanuit huis, mijn vriend werkt hybride sinds de coronatijd dus die is ook minstens twee dagen in de week thuis. Ja, het is klein, maar het is ook heel gezellig en we maken er het beste van Onze dochter heeft een eigen kamertje, maar die zal ze te zijner tijd moeten gaan delen met haar broertje (die slaapt nu nog bij ons). Ik realiseer me dat de kindjes nu nog klein zijn en dat ze ooit groter zullen worden en niet meer akkoord gaan met een gedeelde slaapkamer, maar dan gaan we kijken of we in onze (gelukkig heel ruime!) woonkamer nog een kamer kunnen creëren. Voor nu werkt dit. Het enige probleem is dat we graag nog een kindje zouden willen als het ons gegund is, maar hoe dan?! Toch denk ik dat waar een wil is, een weg is. En het heeft ook wel iets moois om in deze tijden van meer-meer-meer in een tiny house te wonen. Kindjes die komen spelen vinden het ook altijd verfrissend. Dus kortom, antwoord op je vraag: laat een klein huisje je kinderwens niet in de weg zitten! Er is aan heel veel dingen wel een mouw te passen, en misschien heb je geluk en kunnen jullie al heel snel verhuizen
O, jazeker! Daarom hebben wij ook niet veel spullen; ik ben heel kritisch in wat ik koop en alles wordt elke avond opgeborgen op de plek waar het hoort. De wc en badkamer worden inderdaad snel vies, dus die hou ik extra goed bij. Maar wat je zegt geldt ook voor grote huizen hoor, mijn schoonzus en zwager wonen met hun drie kinderen in een megahuis maar alles puilt daar uit en is zó goor. Die vloer en wc, brrrrr. En de hal is een en al sportspullen en stinkende jassen en tassen. Tuurlijk, in een appartement zie je zooi sneller, maar ook in een groot huis zul je moeten opruimen en schoonmaken
Helemaal met je eens dat schoonmaken en opruimen basisbehoeftes zijn en met een gezin in frequentie oneindig. Maar we begrijpen elkaar als je zegt klein wonen vergt een bepaalde aanpak en insteek. Voorheen was het zo normaal dat je een huis had als gezin in de traditionele hoek; tuin en per kind een slaapkamer. Door alle hectiek op de woningmarkt van beschikbaarheid tot idiote prijzen gaat is dit helemaal niet vanzelfsprekend. Maar dat houdt gelukkig zoals bij TS haar gezinswens niet tegen.