Ik werk in de thuiszorg en mag, omdat ik veel harde buiken heb met bukken, last van rugpijn en nog meer klachten, nu helemaal thuis blijven tot na mijn zwangerschapsverlof. Ze waren enorm schappelijk op mijn werk, terwijl ik er erg tegenop zag en bang was een aansteller te zijn. Maar toen mijn leidinggevende vrijdag zei; meid, veel sterkte en tot na je verlof, was ik helemaal niet blij. Ik kon eigelijk wel janken. Het liefst had ik bij mijn oude vertrouwde clienten tot 34 weken doorgewerkt. Ik weet eigelijk ook niet wat ik nu met de zee van tijd aan moet. Ja ik moet veel rusten en ik heb nog een zoontje. Hopelijk vind ik mijn draai Meer meiden hier last van gehad?
Voor de bevalling viel het mee, maar na de bevalling had ik nog ruim 4 maanden verlof. Ik vloog echt tegen de muren op. Ik werd knettergek van het thuis zitten en was dolblij dat ik weer aan het werk mocht. Ik voelde me veel beter. Ja wat deed ik met mijn tijd ... kijk eens naar mijn berichtenaantal
Ja je moet toch wat als je thuis zit en niets kan ik was toendertijd na Natasja de grootste spammer hier.
Ik heb straks vanaf 32 weeken 19 weeken verlof. Mijn werk is te zwaar om langer door te gaan ( ik doe stal werk op een paarden bedrijf) Ik werkte 6 ochende per week en straks niks meer... ik zie er nu al tegen op
Oh joh, dat dacht ik ook. Wat moest in vredesnaam met 6 weken zwangerschapsverlof? Niets voor mij, ik wilde gewoon doorwerken. Nou geloof me, ik heb mij geen dag verveeld! Gewoon een lijstje maken van wat je allemaal nog moet doen en lekker veel lunch- en koffieafspraken maken! En als je kindje er straks is, dan hoef je je helemaal niet te vervelen. De komende 5 maanden zijn zo om.
Ik ben bijna altijd thuis dus voor mij is het misschien iets makkelijker, maar wat doe ik op een dag. Nu bar weining i.v.m. mijn stomme lijf maar normaal. het huishouden spreiden over de week, niet in 1 dag alles doen , dat hoeft nl. niet. Lezen, forummen hihi, slapen (erg lekker tijdens zwangerschap) Hier en daar een bakkkie doen, lekker rustig in je eentje of met vriendinnen ergens wat gaan eten tusen de middag en ook lekker 1,5 uur ofzo blijven zitten en lekker door de stad heen slenteren. Heb je een hond, 2 a 3 uur wandelen (als dat gaat) is ook erg lekker. In een bos ofzo ergens waar je niet elke dag komt. Het lastigst is denk ik je ritme van de dag aanpassen van snel, snel naar alle tijd van de wereld. Als die knop om is wordt het vast wat makkelijker.
Ik zit al vanaf 22 weken thuis door rugklachten. En ik verveel me echt te pletter. De babykamer is helemaal klaar, en we hebben alles al in huis. Beetje bij beetje maak ik alles schoon in huis. Vandaag had ik een 'goede rug dag' en heb ik de keuken schoongemaakt. Helaas kan ik door mijn rug weinig dingen doen, ff lekker een middagje shoppen zit er niet in, met de gewone boodschappen heb ik al moeite. Vrienden en familie werken gewoon en daar wil ik ook niet elke dag aankloppen. Kortom ik verveel me echt dood. Daarnaast is mijn man militair en ook alleen in het weekend thuis. Dus er zijn gewoon dagen dat ik geen mens zie. Dus ik verdoe mijn tijd met internetten, lezen, tv kijken en kleine huishoudelijke dingen als ik me goed voel. Kan niet wachten tot de baby er is, en ik wat om handen heb.