Onze kleuter (bijna 4) lag vanmorgen samen met zijn broertje van net 1 op de bank. Van het ene op het andere moment duwt hij doelbewust en keihard zijn broertje van 1 van de bank af. Ik weet dat kleuters niet alles snappen maar in hoeverre is dit normaal?
Kleuters hebben nog geen empathisch vermogen in de zin dat ze begrijpen dat als ze een ander knijpen, dat dit dan pijn doet. Lief is het niet, maar heel gek ook niet. Vaak herhalen en uitleggen waarom dit niet oké is, dan groeit dat empathisch vermogen vaak ook mee. Ook hierin is de een wat sneller dan de ander qua ontwikkeling. Als het op school een issue blijkt te zijn en erg afwijkend, hoor je dat vanzelf wel.
Niet helemaal met je eens. Een kleuter weet doorgaans wel dat je met bepaalde acties anderen pijn doet hoor. Ze kunnen alleen nog niet goed inschatten hoeveel pijn iets doet of hoe gevaarlijk iets is. Van de bank drukken kan dus best bedoeld zijn als grapje.
Heel normaal impuls controle werkt nog niet optimaal. Over 5 jaar kan hij ook best opzettelijk zijn voet kunnen uitsteken om zn broertje te laten struikelen om de concurrentie uit te schakelen of als grapje
Situatie: Peuter 1 komt huilend naar mij toe rennen Peuter 2 gaat casual door met spelen Ik zie een rode plek op plek op hoofd peuter 1, en vraag aan peuter 2 wat er is gebeurd: "Oh ik heb hem in zijn hoofd gebeten, hij moest aan de kant" Ik kijk nergens meer van op
Hier nooit gebeurd, maar de oudste doet de jongste ook regelmatig pijn als het hem niet zint en ondertussen begint de jongste ook van zich af te bijten. Toen ze baby was wilde de oudste haar een keer vast houden. Toen hij er klaar mee was duwde hij haar zo van zn schoot af. Ik zat er naast hoor en ze viel op de bank, maar even om aan te duiden dat ze gewoon heel impulsief kunnen zijn en nog niet altijd nadenken over de gevolgen van hun acties.
Hier duwt de kleuter van 4 zijn zusje van nog geen 1 ook hard weg. Slaat haar op haar hoofd. Vervolgens knijpt zij hem nu in zijn arm. Dus uh. Ja. Volkomen normaal.
Hier gebeurt het soms ook , dan was het knuffelen klaar of zat ze in de weg. We benoemen vooral dat het niet lief is en dat we ook met elkaar kunnen praten en dat we elkaar geen pijn doen in huis. Helaas wordt het soms even vergeten stukje impulsiviteit en het gevolg niet kunnen overzien.
Dit soort dingen doet mijn dochter helaas ook nog bij haar broertje. Ze is net 5 en voor mijn gevoel weet ze echt wel dat wat ze doet niet normaal is, maar toch doet ze het. Ze kan heel lief voor hem zijn, maar soms ook echt een kreng.