Wat is jouw fijnste herinnering van de tijd dat je kind/puber/volwassen was. Als kind: als ik met mijn ouders mee was geweest op visite, ging ik daar altijd slapen. En als we dan naar huis gingen, tilden mijn ouders mij half slapend in de auto. Heel zacht stond muziek aan, overal brandden lampjes om me heen. Dat is een fijne herinnering. Als puber: de allereerste jongen waar ik verliefd op werd. Mijn hemel wat heb ik het jaren later leuk gehad met hem en ooooh wat kan ik nog verliefd zijn nu. Dé fijnste herinnering is dat we een hele middag op een bankje hebben zitten praten. Niemand wist waar we waren (waren vaak met een hele vriendengroep). Maar dát moment wat zo fijn. Uiteindelijk buiten Friends with benefits nooit wat geworden vanuit zijn kant. Als (jong) volwassenen: mij écht gelukkig voelen, met mijn gezin, op de voor ons perfecte plek. Wat voelde ik me intens gelukkig. Niet dat ik verder ongelukkig ben, maar dat moment was mooi!
Als kleuter op vakantie mijn vader "wijsmaken" dat er een goudvis in het zwembad zwom. Hij op de rand kijken en ik hem erin duwen. Ook als kleuter, mijn opa kwam op visite in jurk, met make up en bontjas van mijn oma en was niet opa maar tante mien, de nicht van mijn oma ik moet nog lachen als ik de foto's zie. Als kind, wij hadden samen met nog 6 buren een stuk land achter de huizen. Ik was het enige meisje tussen alle buurjongens. De jongens hadden daar allemaal een hut. Ik uiteindelijk ook (mijn vader heeft een klein blokhut schuurtje neergezet) die van mij had roze vloerbedekking, roze gordijnen en een tafeltje met stoeltjes Ook als kind elk jaar bij opa en oma slapen tijdens het songfestival en dit samen met hun kijken. Van kleuter tot puber, ons vaste strandje aan het markermeer waar we elk weekend met mooi weer met de waterscooters gingen varen (met band, bananenboot, waterski's en de hele mikmak erachter) met een groot deel van de familie en nog een andere grote familie die dat ook deed. Die konden we eerst niet maar door jaren lang elk weekend hetzelfde strandje te delen werden dat zomer vrienden. Dochter van die familie is nog steeds een goede vriendin, we zijn de zomers samen opgegroeid. Mijn man heeft nu net als haar man ook een waterscooter en we genieten ervan om te zien dat onze kinderen daarin onze jeugd herbeleven. Als tiener, het voor het eerst verliefd worden, voor het eerst zoenen, voor het eerst uitgaan. Alle eerste dingen die te maken hadden met groter worden. Ook als tiener, elke donderdag avond met mijn moeder de stad in naar koopavond, samen uit eten, heel veel shoppen en met de taxi naar huis omdat we te moe waren van het shoppen om te wandelen. En als tiener elke herfst en voorjaarsvakantie met mijn moeder een citytrip (barcelona, londen, rome, parijs, milaan) om samen te shoppen.
Als kind, op een steiger aan de zee met een emmertje en schepnetje en "vis, vis!" wijzend naar mijn buitenlandse vriendinnetje. We spraken niet dezelfde taal maar begrepen elkaar perfect. Als puber de geweldige zomeravonden in het buitenland met een grote groep vrienden die ik elk jaar weer zag. Als jong volwassene de stille avonden op een afgelegen plek in mijn eentje, genietend van de natuur, de stilte, de vallende sterren... Ik mis die stilte.
Op vrijdagavond met chips en cola Baantjer kijken. Met mn opa en oma naar het strand. Als we terugkwamen van visite reden we over de A6 terug en dan zagen we de "bol" van Almere al van veraf. Nu zie je hem niet meer door alle gebouwen eromheen. De kerst, o wat was dat altijd geweldig als kind. Nu vind ik er niet veel meer aan.. Dat ik als 4 jarige bij opa en oma sliep en opa en ik dan stiekem om 0600 uur naar beneden gingen en ijsjes gingen eten. Dat mocht ik dan niet tegen oma vertellen, dat was ons geheim... Ondanks dat mijn opa plotseling is overleden toen ik net 4.5 was weet ik al die leuke dingen nog goed...
Poeh lastig. Als kind: - songfestival kijken toen Dana International voor Israel won - sinterklaasavonden - afscheidstoneelstuk van groep 8 - op zomeravonden naar meer in het bos fietsen om te zwemmen met mijn vader en broer Ik denk nog even na
Als kind: De logeerpartijtjes bij mn opa en oma in Belgie. Zo woonden in de Panne, de kust. Bezoekjes aan het strand, de markt met opa of de chocolade winkel met oma. Slapen in een mega kingsize bed en opa's ratatouille. Als kind: Zwemles in de winter. Met etenstijd thuiskomen en dan stamppot eten... Mijn zoontje is ook rond etenstijd klaar met zwemmen. Strax, als het weer koud is, eten we ook stamppot na zwemles. Als kind en puber: de kampeervakanties in Frankrijk. Als puber: Als het warm was, samen met mn moeder in de tuin op een ligbed en zonnen. Zij met een borrel, ik een cola. Chippie erbij, muziekje en gezellig bakken samen. Als puber/tiener: De Zaterdagavonden naar onze vaste discotheek. En van te voren al weten dat die ene jongen er ook zou zijn. Op Zaterdagochtend, tijdens m'n baantje was ik al aan het bedenken wat ik aan moest trekken. Na het eten douchen en uitgebreid de tijd nemen om je zo mooi mogelijk te maken. Als puber: Met vriendinnen rondjes fietsen langs alle huizen van de jongens waar je verliefd op was. Als tiener/jong volwassene: De avonden op msn... daar heb ik mn man leren kennen. Als volwassene: Heel cliche, maar toch echt de momenten dat we een positieve zwschapstest in handen hadden. En natuurlijk de geboorte van de kids. Nouja.... niet de geboorte zelf... de horror. Vlak daarna bedoel ik Eigenlijk kan ik wel uren doorgaan nog.
Het moment dat mijn oma de deur open deed iedere zondag en met open armen me welkom heette ... helaas gaat dat al jaren niet meer. Nu als mijn man en kids mij het gevoel geven dat ik een van hen ben
De eerste periode nadat ik mijn man heb leren kennen. De rust en verliefdheid die ik voelde en de tijd die we samen doorbrachten waren zo intens en mooi. Ik kwam geestelijk altijd tot rust bij hem, heel bijzonder was dat. Ben nog steeds gelukkig hoor maar die momenten vergeet ik nooit.