Hoi Dames, Het zal wel weer het zoooveelste topic hierover zijn maar ik weet het niet. Mijn zoontje word in Juni 5 jaar en wil met poepen nog steeds een pamper aan. Alles al geprobeerd. Als je op de wc poept krijg je een sticker, is het boekje vol, krijg je een cadeautje. Pamper aanhouden op de wc, dat tie dan al zo kan gaan zitten, wil tie ook al niet. Potje ook niet. Laats ook: Mama, ik moet poepen. Ja je weet de weg he... neee mama een pamper aan. Mama mee gaan , kom... Neee! Echt, dan zeg me ma , ja gewoon op de wc zetten. JAJA, zo werkt dat niet, hij is dan zo paniekerig als ik daarover begin. dan is het gewoon NEEEEEE. Ik weet het niet. Mis advies van de huisarts vragen? Hoe hebben jullie dat gedaan? Komt het misschien in eens dat ik denk, huuu wat is dat nou? Dat je het niet verwacht zeg maar... Want ook als tie naar school gaat, hij houd het op voor thuis. En ja dat is ook niet goed. Hopelijk komt een keer die dag, wat zou ik dan blij zijn voor hem.
Gewoon een paar maanden geen aandacht aan besteden. Het wordt nu zo'n strijd... Mijn zoontje poept ook pas sinds 2 maanden op het toilet. Hij is uiteindelijk gezwicht toen we een dagje Efteling in het vooruitzicht stelden, na het onderwerp een tijdje niet ter sprake hebben laten komen.
Als je denkt dat het niet iets medische is! Die luier dus echt niet meer aan doen.Hij is al 5 en met 5 weet je dit soort dingen wel. Uitlaten dus en niet de strijd aangaan. Want nu geefje toch toch van moet toch poepen als hij echt niet meer een luier krijgt hoe zielig ook zal die wel naar de wc moeten.
Bekkenbodemfysiotherapeut voor kinderen inschakelen. Zij doet zowel onderzoek als uitleg en oefeningen. De poep heel dun maken helpt vaak ook.
Hoiiiii, nou vanmiddag bij me schoonmoeder heeft tie met een pamper zittend op de verkleiner op de wc gepoept! Echt al een hele stap voor hem. gister geprobeerd om hem over te halen, maar na 3 kwartier vond ik t zielig worden. Echt zo paniekerig.... en dan dit vandaag! Hij had gezegd volgende keer wil ik als mama thuis is ook op de wc poepen. Zooooo trots! Toeval dat het ineens dan gebeurt, nog niet helemaal, maar dit vind ik echt heel GOED!:
pfff nou ik zou mezelf ook zielig vinden als ik moest poepen en het nog 45 minuten op moest houden omdat ik niet mag zoals ik kan en in paniek ben. Sorry voor mijn reactie, maar vind dit behoorlijk sneu. Tuurlijk is het wat apart, maar ik zou de strijd niet aangaan op het moment dat hij moet (zielig) maar in de tijd buitenom het poepen heen deze dingen bespreken met zoon.
Mijn dochter had dit ook. Plas zindelijk was al een heel gedoe geweest (veel angst), maar poepen in WC/potje... veel te eng! Zij wilde ook alleen maar in luier. Omdat ze nooit in broek poepte, geen last had van verstopping en geen problemen op school er mee had/kreeg, heb ik het losgelaten. 's Avonds kreeg ze een luier aan en dan poepte ze. Met zo min mogelijk aandacht werd ze dan verschoond en af en toe ging ik met haar het gesprekje aan, om te kijken of ze die laatste stap wilde zetten. Nee, was meestal het antwoord . Op een avond zat ze in bad en moest opeens heel nodig poepen. Paniek, paniek, poepje moet eruit! Toen had ze de keus, of op potje gaan zitten of in bad poepen (en dan was het gedaan met spelen in bad). Toen ze is toch maar op potje gaan zitten, gepoept, ik heel enthousiast en toen was ze toch wel een beetje trots op zichzelf. Er was niets engs gebeurd . De dag erna zei ze simpelweg: mama, ik ga poepen op de WC. En sindsdien is het goed... Ik heb er zelf een fijn gevoel bij mijn aanpak, heb erg naar mijn gevoel geluisterd en wat ik weet hoe mijn kind in elkaar zit.
het is ook niet zo dat ie het niet op kon houden, maar wilde hem overhalen. en proberen... want hij was mij aan het uit proberen. Maar nu dit gister, vond ik erg fijn om te horen. Tuurlijk doen we dat niet elke keer de strijd aangaan. Maar dacht ja, mis kan ik het nu proberen. En net als ik al zei, het is niet zo dat tie met buikpijn staat ofzo hoor! ... Maar hij weet donders goed wat ik bedoelde..en toch eromheen draaien. maar stimuleren is geen slecht iets. en hij probeert me echt uit, wat ie niet bij mij mag , vraagt tie aan papa of oma bv. ik overdrijf mis, want was denk ik ong half uurtje...
Collega van me had dit ook met haar zoontje. Ze heeft toen laxeermiddel gekregen van de dokter. Nadat ze het een keer geforceerd had was hij over de angst heen en ging vanaf toen gewoon op de wc poepen.
Kache,mag ik vragen hoe je dat gedaan hebt met de plaszindelijkheid van je dochter? Mijn zoontje is wel poepzindelijk,maar heeft dus ook een hele grote angst om plaszindelijk te worden,wij hebben trouwens het advies vd HA,CB gehad om wat betreft de zindelijkheid met angst er geen druk op te leggen enkel bij iets goeds zoals uit zichzelf plassen veel aandacht geven en bij negatief gedrag negeren,ik vind het persoonlijk best wel frustrerend soms dat zindelijk maken,zeker omdat de HA/CB zeggen geen druk op leggen terwijl ik wel s denk moet ik m toch niet meer pushen Succes ermee hoor
Hier min of meer meegedeeld aan dochter toen ze net plaszindelijk was dat poepen ook op de wc moet en ze er geen luier voor aan kreeg. Positief forceren zeg maar. En het was eigenlijk direct goed.
zoo topic weer gevonden...haha zo trots op me vent! woensdag op de wc gepoept ZONDER pamper! en gister tussen de middag uit school weer! Hij zo , ik moet poepen mama.. ja je weet de weg he schat. Hij gelijk, 'ja op de wc zonder pamper'.... ik zo kijken , huu moest echt goed luisteren, wat zegt tie nou? haha... echt super! Ik zo , is toch beter als in een pamper, zo vies aan je kont... ja mama eigenlijk wel haha... zie je wel , met wat tijd komt t uiteindelijk goed, wat je dan niet verwacht!