Hoi allemaal Het huilen staat me nader dan het lachen. Al lang maak ik me zorgen om het gedrag en de taal van mijn zoontje die bijna drie wordt. De laatste tijd worden mijn zorgen begrepen door instanties. Hij heeft in april jl voor tweede keer buisjes gehad. Ik maak me veel zorgen over zijn achterstand in taalontwikkeling en zijn gedrag. Er zitten veel autistische trekjes aan. Bij audiologisch centrum hebben ze hem onderzocht en gaan in sept/ okt vervolgonderzoek doen door psycholoog. Ze denken aan een secundair taalprobleem en dat gedrag mogelijk komt vanuit ADHD cq autisme hoewel erbij gezegd werd dat ze zeker niet willen labelen..op basis van de eerste testjes lijkt hij zowieso een ontwikkeingsachterstand te hebben. Onze zoon is drie dagen per week bij opa's en oma's, die ook veel moeite hebben met zijn gedrag. Ik zelf werk drie dagen en hij is dus twee dagen bij mij. Ik denk er sterk aan om te stoppen met werken volledig en er volledig voor mijn zoon te zijn. Mijn man vindt dat nu te vroeg en wil eerst het vervolgonderzoek afwachten. Maar al dat afwachten heeft mi ook geen zin.. Mijn kind heeft gewoon structuur en voldoende goede aandacht nodig ! Doordat hij door drie clubs wordt opgevoed (opa's oma's en ik met mijn man) lijkt het me beter voor hem als hij hoofdzakelijk bij ons is.. En dan heeft hij ook nog zusje van 15 mnd dus die heeft ook meteen voordeel erbij Wat zouden jullie doen?
Gewoon doen wat jezelf achterstaat en prettiger vind! Is wel heftig maar als je op je werk niet kan focussen en nijgt om thuis met hem zijn moet je dat gewoon doen. Sterkte!
Als je het kunt lijden om even niet te werken kun je inderdaad beter even stoppen. je gevoel mbt je kind is vaak goed is mijn ervaring. en ik heb liever spijt van dingen die ik wel gedaan heb dan van de dingen die ik niet gedaan heb. succes met de gezondheid van je zoon!
Weet je, je moet doen waar je jezelf goed bij voelt, maar als jij straks 7 dagen per week thuis komt te zitten met je zoon en dochter, ga jij je dan ook beter voelen? Ik weet wat het is om een zorgintensief kind in huis te hebben en ben het soms zo nodig om even met iets anders bezig te zijn. Even mijn ding doen, dat waar ik goed in ben. Het geeft mij de energie om door te gaan. Misschien kun je met een dag per week minder werken het ook doen. Als er idd vermoedens bestaan van ADHD/ASS zorg dan dat alle partijen dezelfde 'begeleidingsstijl' toepassen. En dat hoeft echt niet ingewikkeld te zijn, maar zorg dat er rust en ruimte is, een duidelijke (bij voorbaat visuele) structuur. Maak de dag voorspelbaar. Dat vraagt best wat van ouders/opa's/oma's, maar kan echt goed uitpakken. Erg jammer dat wanneer je stap naar hulp gezet hebt, het altijd zo lang moet duren voordat er daadwerkelijk iets van de grond komt. Spannend zo'n traject.
Ik zou 2 dagen gaan werken en een oppas adres nemen ipv 2. Mijn dochter heeft ook erge gedragsproblemen en deze komen voort uit het feit dat ze zich niet kan uitdrukken en erg achterloopt met praten. Ik ben 7 dagen per week thuis en het is ontzettend zwaar! Ik ben doodop, elke dag heb ik te maken met woede aanvallen, discussies, politie agentje spelen.... Of ze de hele dag bij mij zit 24/7 of 2 dagen bij opa en oma zit maakt hier totaal geen verschil dus ik zou als ik jou was in iedergeval die 2 dagen werken om op adem te komen.
Is het een idee om hem naar een dagverblijf te brengen. Daar is elke dag dezelfde structuur, waardoor het voorspelbaar is wat ze gaan doen. De leidsters zijn vakkundig en kunnen heel veel hebben. Bovendien is het niet eigen en dat maakt dat ze makkelijker afstand kunnen nemen en daardoor strikter durven zijn. Je moet ook wel met 8 kinderen. Je zoontje ziet dan ook ander gedrag en zal moeten leren ook met anderen om te gaan. Als en regulier dagverblijf niets is heb je ook nog een medisch kinderdagverblijf, die zijn nog wat meer gespecialiseerd. Opa en oma kunnen dan ook gewoon opa en oma zijn.
Lastig dilemma. Snap alle bij de kanten en snap zeker dat je er full time voor je kindje wil zijn. Misschien is dat ook wel een goed idee. Zou je geen ouderschapsverlof kunnen nemen of iets of voor een onbepaalde tijd verlof van je werk even thuis dingen op de rit maar om helemaal je ( baan op te zeggen) het is pittig zorgen voor een zorg intensief kind en straks ben jij je uit laat klep kwijt. ) dan zit je 24 uur per dag er mee. Wat je ook wil als moeder je wilt alles doen voor je kind maar lees het beide andere ook al( vergeet ook niet een beetje je jou ik). En de tip van Bon... vind ik ook een goede een gewoon kdv of mkdv. En kunnen opa en oma in springen in geval van nood.
Lijkt me heftig en een heel moeilijke beslissing. Kan je geen ouderschapsverlof meer krijgen en zo 1 dag in de week minder gaan werken? Maar welke adviezen je ook hier krijgt, inclusief van mij. Volg altijd je moedergevoel!
Nee helaas kan ouderschapsverlof niet meer Dus of ontslag of blijven werken Komt nog bij dat het op mijn man zijn werk ook niet lekker gaat dus het is dan extra lastig om mijn baan evt op te zeggen Gelukkig vandaag goed gesprek gehad met consultatiebureau. Die gaven ook aan dat ze niet in eerste instantie advies zouden geven stoppen met werken omdat de opa's en oma's nu al drie jaar oppassen en dus voor hem gewoon is
Dit zou ik ook doen! Zeker omdat (iig hier) de schoonouders totaal niet strikt en duidelijk zijn in hun regels... Lastige beslissing, ik zou zeker niet overhaast beslissen. Ik snap dat je gevoel nu zegt dat je er voor hem moet zijn (stoppen met werken), maar zoals de anderen ook zeggen, is het wellicht juist goed om af en toe even een "break" te hebben, zeker ook straks... Lastige situatie zeg! Sterkte...!
Kun je met de opa's en oma's proberen één routine op te stellen waaraan jullie je allemaal houden? Dus heel erg één lijn trekken qua opvoeding en dagritme. Gebruik ook een overdachtboekje elke dag, zodat ieder van elkaar kan lezen waar eenieder tegenaan loopt, wat werkt en wat niet en gewoon wat er zo'n beetje gebeurt op een dag.
Ik begrijp je zorgen en het willen zijn voor je kind, maar 24/7 voor je kind zorgen is ook echt niet makkelijk en dan kan je werk een uitlaatklep zijn. Ik ben heel veel thuis bij de kids en werk voorsl' s avonds als de Kids op bed liggen of in het weekend en ik vind het heerlijk om te werken even wat anders. Wij hebben een dochter van dezelfde leeftijd als jou zoontje met een taal eb spraakachterstand en met moeilijk corrigeerbaar gedrag. Zij gaat nu dagdelen naar de psz en ze vind het heel leuk daar en gaat met plezier heen. Maar ook hier wordt overwogen of ze niet meer heeft aan een kdv of een mkd. het geeft haar meer structuur en voor haar spraak/ taal ontwikkeling zou het goed zijn. Je zou eens kunnen informeren wat de mogelijkheden zijn op een mkd. Wij hebben het via integrale vroeghulp lopen die gaan onze dochter nu onderzoeken en kikken wat de beste plek is. Psz met begeleiding van een pedagoog die op de groep komt en s extra aandacht gaat geven en gaat proberen haar concentratie te verbeteren of dat ze naar een mkd moet. Je zal waarschijnlijk een verwijzing nodig hebben omdat in gang te zetten maar misschien kan integrale vroeghulp of hef ggz jullie helpen met de begeleiding en omgang van jullie zoon en tips geven voor de Juiste structuur. Sterkte ermee ik weet hoe zwaar het is doordat wij zelf in hetzelfdecschuitje zitten.. Hier helaas dubbel op omdat onze middelste ook autistische eigenschappen heeft ( vermoedelijk pddnos) en wij hebben een heel groot vermoeden van de oudste ook alleen willen we zolang we er mee kunnen handelen en hij het op school goed blijft doen er niets mee doen. Mocht het echt zo wezen en krijgt hij er wel problemen mee mogen we her laten onderzoeken. Maar voor nu willen we het niet en houden we het jn de gaten
Onze oudste heeft ook een half jaar op een mkd gezeten icm groep 1 van de kleuterschool waar hij begonnen is. Voor het mkd heb je idd een verwijzing van huisarts of cb nodig Sinds dat hij op de psz zit (hij was net 3 toen hij daar begon) is zijn spraak in rap tempo ontwikkeld want voor zijn 2,5 jaar zei hij nog geen woord en nu het hoogste Het mkd heeft bij onze zoon ook hun sterke vermoedens van een ass uitgesproken en het advies gegeven om hem naar speciaal onderwijs te sturen, maar echt een diagnose willen ze nog niet geven omdat hij nog betrekkelijk jong is en heel snel zich aan situaties kan aanpassen Hij is zeg maar nog een soort van kneedbaar. Mocht zijn concentratiegebrek een problem worden op school kunnen we overwegen om hem toch naar speciaal onderwijs te sturen, maar voor nu doet hij het heel goed in zijn gewone kleuterklas.
Ala je het financieel aan kunt en het je rust geeft: doen. Of beter nog: kijken of je minder kunt werken. Maar euh, je zoon is drie dagen bij anderen. Dat betekend niet dat hij maar twee dagen bij jullie is, maar 4 dagen..! Sterkte, want deze zorgen lijken me niet makkelijk.
Ik werk ook niet ivm mijn zoons, zie onderschrift. Het gaat niet want ik ren me rot naar Ggz, logopedie, fysio en nog veel meer. Daarnaast trekt mijn oudste de bso gewoon echt niet. Het is zwaar maar geeft veel rust in het gezin. Ik plan wel regelmatig tijd voor mezelf want anders trek je het niet.