Hoi! onze oudste van 4,5 jaar is werkelijk een scheet van een kind! Tot hij naar de basisschool ging kon je bijna altijd met m lezen en schrijven en was hij gewillig tot zoverre nu.. leeftijd van 4,5 jaar. sluit ie zich af lijkt het wel.. Wilt niets/weinig nog van ons aannemen, is (zo ervaren wij het) minder vrolijk, soort onzeker lijkt het. wilt niet graag naar school. En vooral eigen dingen doen .. Is dit echt kleuter eigen? Wilt bijv ook niet leren billen afvegen, niet leren fietsen, niet leren letters lezen etc etc Terwijl het lijkt alsof de kindjes (vooral meisjes) uit z’n klas echt stuk gewilliger lijken. dus... wie o wie herkent dit?
Komt op mij over alsof hij door een fase van onzekerheid gaat. Ik zou hem heel veel complimenteren in de dingen die hij goed kan zodat hij zich wat zekerder gaat voelen en zo weer nieuwe dingen wil proberen? Wil hij graag weer klein zijn? Of juist groot zijn? Daaraan kan je een beetje opmaken waar hij zit met zijn gedachten. Kleuters die weer klein of baby willen zijn zijn vaak opzoek naar veiligheid en bevestiging. Kleuters die groot willen zijn zijn opzoek naar zelfstandigheid en verantwoordelijkheid.
Ons gevoel zegt dat ie (veilig) klein wilt blijven... heeft nog 2 onder zich en nog een mini op komst. Dus ik begrijp het ook wel eigenlijk. Maar doet me stiekem ook beetje verdriet, want ze mogen zijn wie ze zijn uiteraard. Alleen in dit geval pa door school moet ie zich echt al groter gaan aanpassen... Complimenten doen we , check! Gaan nu toch proberen meer 1op1 wat dingetjes te ondernemen. Dat zal m zeker goed doen Bedankt voor je reactie
Ja natuurlijk maakt het je verdrietig. Het is heel vervelend als je kind zich niet lekker voelt. Dat willen we wegnemen en oplossen Ik zou heel veel complimenteren en hem thuis de ruimte geven om klein te zijn. School is om te leren en groot te zijn, en daarna keert hij terug naar huis waar hij gewoon nog lekker mama’s baby is. Je doet het goed hoor! Het is niet alsof jullie iets verkeerd hebben gedaan waardoor hij zich zo voelt. Dit soort dingen gebeuren vanzelf; het is een reactie op een neurologische ontwikkeling, en is een normaal onderdeel van de ontwikkeling van kleuters en soms oudere kinderen.
Het niet precies doen wat wordt gevraagd herken ik wel van mijn 4,5 jarige eigenwijze dametje. Ze is verder wel erg vrolijk enzo, maar gewillig absoluut niet. Als ze wordt gevraagd om iets te doen en ze heeft er geen zin in, of moet het een tweede keer doen, dan doet ze dat echt niet. Ze heeft dan wel weer interesse in letters (om bij je voorbeeld te blijven). Als ze er zin in heeft wil ze wel veel en vaak ook lang van alles met letters doen. Maar als je een andere keer vraagt wat dat voor een letter is kan ze rustig zeggen dat ze niks van letters weet. Beetje onzekerheid, de oudste zijn en een beetje de leeftijd klinkt t voor mij TS.
Dingen als letters leren hoeft echt nog niet met 4,5. Ik herken wel wat je zegt dat sommige kinderen dat wel al hebben op die leeftijd. Maar er zijn ook genoeg kinderen die daar dan echt nog niet aan toe zijn. Ik heb zelf twee jongens, die hebben dat leergierige voor schoolse dingen ook echt niet. Maar er zitten wel steeds sprongetjes in. Als ze ergens aan toe zijn gaan ze het oppikken. En beide begonnen pas in groep 2 iets meer gerichtheid te krijgen op wat schoolsere dingen. Ik zou eens met school overleggen en samen kijken wat er zou kunnen zijn. Er zijn ook kindjes waarvoor het nog erg intensief is om al de hele week naar school te gaan en die bijv. Afentoe een dagje thuis blijven.
Hier heb je een punt! Ik heb werkelijkwaar geeeen idee wat ze in groep 1 zouden moeten leren etc. mij hooi het er op dat ik niets/weinig echt meekrijg door de corona(niet naar binnen mogen etc) ik denk wat ik zie... punt ergens bovenstaand heeft mijn ogen ook wel weer geopend.. t zijn nog maar broekies en er mis nog helemaal niet aan toe! En tóch ben ik afgelopen half jaar dus onbewust “meegegaan” in die druk van de school/andere ouders... Haha dus... eerst mezelf een schop onder m’n hol geven om gewoon weer bij mezelf te blijven.. en naar ons kind te kijken!