Mijn dochter van net 4 heeft af en toe wel heel bijzondere verhalen. Zitten we net aan tafel, heeft ze een heel verhaal van toen zij nog een baby was en een andere papa en mama had dat ze naar dvd's van Diego aan het kijken was een paardenDora Toen ik vroeg waar wij waren, was het antwoord: jullie waren niet geboren. Maar mijn papa en mama gingen dood en toen kwam ik bij een andere papa en mama en had ik een heleboel broertjes en zusjes. Ze noemde een heleboel namen. Haar huis was een paas-huis, helemaal in groen ingericht en ze woonde in een bepaalde straat op nummer 6 Haar jongste broertje nu, was trouwens de vader die dood is gegaan..... Jullie kleuters ook zoveel fantasie?
Haha, klinkt alsof alles wat ze meemaakt of hoort verwerkt in haar eigen verhaal. Onze oudste doet dat ook, maar dan betrekt hij alles op zijn knuffels. Dat zijn zijn kinderen, en Koetje is de papa,samen met hem. Maar de mama is al 100 jaar dood ( best knap, omdat de baby toevallig net zo oud is als zijn broertje). En regelmatig belt hij ook even met Koetje hoe het met de kinderen gaat. 2 van zijn kinderen maken vaak ruzie, maar apart zetten is niet goed, want ze zijn ook dikke vriendjes.
Haha ik heb geen kleuter maar wel een bijna-dreumes met nu al fantasie, als je hoort waar die allemaal naar toe gaat op haar loopfietsje, je lacht je dood. En als je vraagt wat ze op haar brood heeft gehad noemt ze willekeurig een soort beleg Of als je vraagt of ze al gegeten heeft zegt ze ijskoud 'nee' terwijl ze al twee boterhammen op heeft..
Eh ja. Een periode had ze een enorme fantasiewereld met toverpoezen met toverhoorns, die woonden op een andere planeet, waar het altijd koud is. Verder is ze moeder van een heleboel kinderen en baby's, steeds kwam er weer eentje bij. Er zijn 2 vaders overigens En sinds ze Frozen heeft gezien is ze Elsa, wordt later Elsa en heel veel dingen door de dag heen worden om dat thema heen geborduurd. Over t algemeen vind ik t wel grappig. Tot ze maandag opeens een verhaal ging ophangen over 3 jongens uit haar klas, die haar keel dichtgeknepen hadden, met een stok in haar ogen geprikt en op de grond gegooid.. De juf was net weg, die was naar de wc. Eerst schrokken we wel even, maar er kwamen steeds meer vreemde details bij, dat ik t echt niet meer geloofde. Maar ze hield voet bij stuk dat het echt waar was, al zat ze wel steeds te lachen. Zo was ze bijvoorbeeld vergeten het tegen de juf te zeggen. Uiteindelijk heeft ze dan toch bekend dat het niet waar was. Ik heb vandaag voor de zekerheid haar vriendinnetje, die in haar verhaal erbij was even gecheckt, maar die kon zich geen ruzie met de betreffende jongens herinneren. Dus het was echt pure fantasie. Hoe komt ze erbij?!!
owww fantastisch dit! Ik heb zo'n buurmeisje.. Als ik later groot ben trouw ik met Linus (jongetje uit de klas). We wonen dan in een groot huis. Dat huis is van mij en hij mag er wonen. Maar wel aan de achterkant van het huis, want hij is een beetje druk. Soms mag hij bij mij op bezoek. Mijn kant van het huis is roze met streepjes. We krijgen 17 kinderen, o nee dat is een beetje veel, 10 dan. En als het dinsdag is dan vraag ik aan Linus of ik een meisje mag. Mijn eerste baby wordt namelijk een meisje. Ik ga ook werken later. Ik word lieveheersbeestjesverteller. dus....
Arevinol: Kinderen kunnen echt fantaseren he? Jeetje....Wat in eerste instantie schrik je je toch naar van zo'n verhaal! Wij hadden ook echt zoiets van...??? Een andere papa en mama, en die zijn dood etc Maart: vind het wel grappig: lieveheersbeestjesverteller Hoe komen ze erop?
Ik hoor kleuters in de huishoek ook vaak dingen zeggen als 'en ik was het kindje en mijn vader en moeder waren dood' dat klinkt ook wel raar maar het hoort gewoon bij hun spel.
hier heeft meneer van 4 het in zn verhalen ook vaak over dood zijn en gaan.. ik zeg soms wel dat ik dat deel in zn verhaal niet leuk vind, omdat dood gaan geen grapje is maar blijkbaar toch heel normaal op deze leeftijd.. fantasie is over het algemeen wel heerlijk!
Herkenbaar! Ik probeer het verhaal wel eens te volgen, maar ergens raak ik de logica kwijt. Ik laat haar altijd lekker fantaseren.
Hier de oudste ook. Zowel realistische verzinsels, als complete fantasie. Je merkt wel, dat hij er dingen in verwerkt, die hij ergens gezien of gehoord heeft, maar in de meest vreemde combinaties. Het mooiste vind ik de namen, die hij verzint. Alle personages en monsters hebben een naam. Slaan soms helemaal nergens op. Gewoon een paar willekeurige lettergrepen achter elkaar.
Mijn dochter had echt hele duidelijke namen: Beer, Dina, Lea en nog een naam, maar die ben ik kwijt Ook geen gangbare of duidelijk bedachte namen of zoiets.
Mijn dochter gebruikt meestal namen van personen die ze kent (of van filmpjes). Ik kan haar meestal wel goed volgen en weet waar het vandaan komt. Maar als ze tegen andere volwassenen aan het praten is, zie ik vaak een groot vraagteken boven hun hoofd verschijnen
hihi mijn zoon zegt ook wel eens, Toen jij nog klein was was ik jou opa en toen .... en dan komen er hele verhalen. en soms verteld hij een heel groot verhaal over wat hij die dag heeft meegemaakt. en dan aan het eind zeg ik echt waar? en dan zegd hij, nee was maar een grapje haha.