Onze uk zit net iets meer dan een maand op school. Op deze school vullen ze standaard een dhh test ( digitale handelingsprotocol hoogbegaafdheid) om te voorkomen dat kinderen die slim zijn zich zelf weer gaan aanpassen zoals in eens weer koppoters tekenen. Ze hebben eerder ingevuld omdat hij opviel. Over 1 vraag twijfelde ze en hebben ze de test ingevuld op 2 manieren. Bij 1 kwam uit signaleren en de ander diagnosticeren. Dat hij slim is komt er in ieder geval uit. We zijn blij dat we een fijne school hebben die zien hoe hij is. Zijn peuterspeelzaal vond hem slim maar sociaal heel erg achter. Wij voelde ons niet begrepen, elke keer bij het halen klaagde ze over iets wat hij gedaan zou hebben (lopen uit de kring, heel standvastig zijn) Afscheid nemen was in eens weer drama. Nu zit hij een paar weken op school en bloeit weer helemaal op. Ik merk alleen in mijn omgeving vooral onbegrip en het gevoel dat je opschept. We lopen tegen dingen aan en ook zeker die constante stroom aan woorden. Kan zich nauwelijks vermaken, snel op dingen uitgekeken. Waar lopen jullie tegenaan? Iemand ook bekend met de dhh test? Hebben jullie meer begrip in de omgeving. Het lijkt me fijn om hier tips neer te kunnen zetten maar ook frustraties en kleine overwinningen
Vonden we een erg passend plaatje. (Eerste keer dat ik een bestand toe voeg dus ik hoop dat het gelukt is)
Mooi plaatje idd. Omdat de rest jou niet snapt, loop jij achter. Hier nog geen ervaring, onze zoon is pas tweeenhalf. Maar zeker niet dom. Ben benieuwd hoe dat er op de psz uit gaat komen en helemaal hoe het daarna gaat. Omdat hij van 6 januari is, zal het waarschijnlijk tweeenhalf jaar kleuteren worden. Dus gaan in ieder geval een school uitzoeken waar ze genoeg uitdaging kunnen bieden. Succes!
Haha maar met 2.5 kunnen ze ook al dingen doen waar je van denkt is dat normaal. Eigenlijk is het vanaf geboorte al het gevoel dat het niet "klopt" Vanaf een maand of 1/2 in de camera lens kijken, oefenen bijvoorbeeld van rug naar buik en andersom oefende hij tot grote frustraties van zich zelf hij oefende zelfs snachts! Ging door tot hij het kon en ging naar het volgende. Kleuren en cijfers ging ook snel, pikte dingen snel op ook het puzzelen. Voor zijn 4de verjaardag vond hij dat het tijd was dat hij kon lezen. Nu leest hij korte woordjes. Ook bezig met fonetisch schrijven. Oma= oo m a (zegt hij hard op en hoort de letters) dus ooma. Waar is je zoontje mee bezig wat voor jullie zo opvallend is?
Wat bedoel je eigenlijk met ‘begrip uit de omgeving’? Onze dochter is ook slim en op veel vlakken ver vooruit, maar ik zie niet zo goed in waarom wij of zij begrip zouden moeten krijgen uit de omgeving. In het geval van het blokjes-plaatje: prima dat dat kind de kleuren al wel kan benoemen, maar als ze uit frustratie van leer trekt tegen een ander kindje dan blijft dan niet-OK. Dat behoeft dan aandacht, maar geen begrip.
Jaa klopt. Telt al een hele tijd (vanaf 2j2m) tot 20, ondertussen als je het tiental noemt daarna ook verder. Zei opeens het alfabet bijna kloppend op vanmiddag. Herkent de cijfers, begint letters te herkennen. Kleuren geen probleem. Vormen ook steeds meer. Praat steeds meer volzinnen, voor veel mensen is hij verstaanbaar. Wat ik ook opvallend vind. Hij wilt niet op z’n loopfiets sinds ik hem opgebouwd heb van driewieler naar tweewieler. Ik ben ervan overtuigd dat hij het prima moet kunnen, maar hij vindt hem kapot en zegt dat ie het niet doet.
Met begrip bedoel ik wanneer we ergens tegenaan lopen en heb het er over met bijvoorbeeld familie het weggewuifd word. Ach het valt wel mee of nee hij is gewoon een kind. Onze uk had bijvoorbeeld verborgen reflux en sliep of huilde. Ik sliep de eerste weken 3 a 4 uur per nacht. Wanneer iemand op bezoek was of op bezoek waren dan was het ach het valt wel mee. Ook al legde je het uit het viel allemaal wel mee en een baby huilt nu eenmaal. Nu liep onze uk tegen problemen aan op school, hij begon kinderen pijn te doen, pakt spullen af. Samen met de leerkrachten goede gesprekken gehad en het gaat nu beter. Ze zeggen daar dat hij zich heeft aangepast op de peuterspeelzaal en daarom dit gedrag heeft overgenomen want daar werkte het zo. Ach zegt de familie hij is gewoon een kleuter. Gelukkig zagen de leerkrachten meer potentie en zit hij weer in de goede richting, gelukkig pakt hij zelf ook de moeilijkere werkjes en is hij weer gelukkiger dan dat hij op de peuterspeelzaal was.
Wat fijn dat school het zo snel heeft opgepikt zeg! Daar hoor je ook vaak problemen mee. En dat hij gelukkig is, is het belangrijkst! Wat er ook is, de omgeving heeft altijd wel wat te zeuren. Probeer dat naast je neer te leggen, hoe lastig ook. Het is wel fijn om je verhaal af en toe kwijt te kunnen en wat begrip te krijgen, maar helaas zit het er vaak niet in.
Begrip kun je niet verwachten van mensen die zich er niets bij voor kunnen stellen, het niet zelf hebben meegemaakt of buitenstaander zijn. Hulp en begrip kun je beter zoeken bij gelijkgestemden. Ik vertel alleen iets over mijn dochter als ik verwacht dat de tegenpartij hier mee om kan. Anders voelt het idd als opscheppen en dat snap ik wel. Ik krijg idd wel eens rare blikken van andere ouders, maar dan weet ik dus dat ik aan hen niets uit hoef te leggen.
Dankjewel voor jullie reacties. Heb verder geen gelijkgestemde in de omgeving. Hopelijk vind onze uk straks een vriendje waar hij het goed mee kan vinden. Vandaar ook dit bericht in de hoop dat meer mensen willen kletsen zonder dat ze veroordeeld worden dat ze opscheppen. Waar lopen andere tegen aan en misschien hebben andere nog tips. Bijvoorbeeld onze uk is snel op dingen uitgekeken eenmaal onder de knie en dan is het klaar. Knutselen kan hij wel lang mee bezig zijn. 1 van de smart games heeft hij helemaal uitgespeeld dus daar is hij nu bijvoorbeeld klaar mee. Iemand tips voor materialen of juist hoe er mee om te gaan
Wat mijn dochter erg leuk vond was het bezoeken van musea. We hebben een museum jaarkaart aangeschaft. Je hebt veel ‘kidsproof’ musea waar veel te doen en te leren valt. Ze kan echt zo een uur achter een microscoop zitten of zich vermaken met zo’n audio-tour. En wat betreft gelijkgestemden: hij zit net op school en zal echt niet de enige zijn met een mogelijke ontwikkelingsvoorsprong. Je zult over een poosje vanzelf merken bij welke ouders je herkenning vindt.
Hier ook een slimme kleuter. Las voordat hij naar school ging en nu (met 4,5 jaar) op E4 niveau. Hij mag volgend jaar naar groep 2; daar zijn wij als ouders wel blij mee. Het vervelen herken ik gelukkig niet, tot nu toe kan hij zich altijd prima vermaken. Qua uitdaging zou ik het vooral zoeken in dingen waarmee je kunt blijven ontdekken: - Kapla - (technisch) lego - Knexx - informatieboeken (je hebt prachtige boeken met mooie plaatjes, heel interessant ook als ze het nog niet kunnen lezen) Wat @merah al noemt: museumjaarkaart lijkt mij ook een goed idee! DHH ken ik van mijn (vroegere) werk. Op zich een mooi instrument, maar het blijft wel heel afhankelijk van de observaties van degene die het invult. Ook wat je daarna gaat doen vind ik wat vaag blijven. Wij merkten ook dat het instrument op zich niet genoeg was om echt wat zinnigs te kunnen zeggen over een kind. Zelf vind ik het een lastige afweging wanneer een kind extra uitdaging nodig heeft of wanneer het moet leren om zich te voegen naar de groep.
@merah Musea ja daar is onze uk ook gek op! Misschien toch maar eens vaker gaan. Lego is hij gek op wanneer het onbekend is en hij het mag bouwen. Kan de bouwplannen heel goed volgen. Maar eens kijken naar de nieuwe doos van lego, die heeft tandwielen en is denk ik ook erg leuk. We lezen elke dag een boek en vaak wel meer dan 1, gelukkig gek op boeken. Misschien is een boek zoals de wereld ook wel leuk, mooie platen en informatief. @Roanna je hebt gelijk die test is sterk afhankelijk van de ervaring van de leerkracht. Het was meer voor hun een bevestiging, hij maakt de moeilijke puzzels op school en andere moeilijke werkjes wat niet standaard voor iemand die net binnen komt net als dat hij nu ook hakt en plakt, woorden in woordstukjes verdelen. Ook als je zegt p oe s wat staat er dan zegt hij poes maar kan het ook andersom. Wist niet dat hij dat kon maar dat vertelde zijn leerkracht. Fijn dat het voor jullie ook goed gekeken is en niet nog eens extra moet kleuteren.
Kijk een naar die Lego-robot. Flinke uitgave, maar echt heel leuk. En ze leren alvast een stukje programmeren, wat ze straks ook op school krijgen. Het kan van heel simpel (de poes kan bv scheetjes laten, dat was in het begin eem grote hit!) tot gevorderd. Wat betreft musea: wij hebben toestemming van school om haar (ondanks dat ze inmiddels net leerplichtig is) af en toe thuis te houden om naar een museum te gaan. Ik vroeg het heel voorzichtig, maar zij waren gelijk enthousiast en moedigen het aan. Misschien tzt op school ook eens een balletje opgooien.
Lego boost hebben we ook al naar gekeken maar vroegen ons af of die niet nog te moeilijk was. Verschil tussen uitdaging en complete frustratie. Vanaf welke leeftijd hebben jullie gegeven? Wat super dat jullie zo'n flexibele school hebben en ze dit toelaten. Echt super, ik hou die in mijn achterhoofd.
Hier geen kleuters meer, maar wel ervaring. Dochter is recent HB getest en dat vertel ik ook maar weinig, omdat mensen het vaak niet snappen of allerlei (niet kloppende) vooroordelen hebben. Toen onze dochter (van eind december) van groep 0 naar naar groep 2 ging, kreeg we ook vragen van ouders van wie hun oktober/novemberkind gewoon naar groep 1 ging. Ook zoon heeft een behoorlijke voorsprong, maar is verder niet getest. Wij hebben ook een museumkaart, inmiddels voor het derde jaar en dat vinden ze erg leuk. Al hebben we al de meeste musea in de buurt gehad. Verder mogen ze regelmatig zelf koken of helpen met koken; vinden ze ook erg leuk. Spelletjes spelen vinden ze ook leuk, over het algemeen. We hebben aardig wat Grimms en daar speelt vooral de middelste nog veel mee. Die maakt hele steden voor de jongste. Zoon speelt vooral heel veel met Lego en is gek op alles wat met rekenen/wiskunde te maken heeft. Dochter is meer van het knutselen en ze heeft dit jaar voor dr verjaardag een camera gehad; daarmee maakt ze vooral veel filmpjes.
Onze uk mag ook helpen in de keuken, bij het bakken is dat wel handiger dan bij het koken. Hij is eigenlijk gek op alles, knutselen, boeken, Lego, tekenen, schrijven alleen alles voor een korte periode. Hij kan dus wel langere tijd bezig zijn met hetzelfde maar dat voor een paar dagen. Bijvoorbeeld hij had een nieuw spelletje voor zijn Storio 2. De hele middag heerlijk mee bezig geweest, vond het super. De volhvolg dag vraag ik of hij verder gaat en toen zei hij maar dat heb ik gisteren toch al gedaan. Ik vertelde hem dat je rustig spelletjes vaker dan 1 keer kan doen.hij dacht even na en zei toen ooooh is dat om te oefenen.
Als de ontwikkeling van je zoon zo doorzet zou ik met school bespreken in hoeverre versnellen mogelijk is. Twee jaar kleuteren kan in zo'n geval alleen maar averechts werken. Verder zou ik hem vooral veel uitdaging proberen te bieden thuis. Zou hij het leuk vinden om op een clubje te gaan? Of wellicht in de weekenden erop uit gaan en uitdagende activiteiten bieden. Mocht je in de buurt van Dieren wonen is de Uitvinderij een aanrader.
Ik vind het persoonlijk heel veel uitmaken hoe je ermee omgaat als ouder. Kennis van me waarvan ik de kinderen goed ken heeft een zoon en dochter en vrijwel vanaf de geboorte is ze heel erg bezig om haar kinderen als hoogbegaafd te presenteren. Het zijn slimme pientere kindjes, maar niet anders dan bv mijn zoon en mijn neefje en mijn buurkindjes. Ze doen gewoon leuk mee, hebben hun sterke en mindere sterke kanten. In ieder gesprek legt ze er nadruk op wat haar kinderen al kunnen. Iedere keer is er wel weer een juf of zwemleraar of iemand geweest die haar heeft geadviseerd een hoogbegaafdheidstest te doen. Ik zeg er meestal niks van omdat ik weet hoe onzeker zij is. Maar ondanks dat ik weet waar het bij haar vandaan komt vind ik het best irritant. Haar oudste is faalangstig en driftig omdat hij overvraagd lijkt te worden. Ik wil er niks van zeggen omdat ik haar graag mag en ik niet de indruk wil wekken jaloers te zijn. Er ligt natuurlijk wat "taboe" op opscheppen over je kind. En als je kind echt hoogbegaafd is dan zullen er zeker ouders zijn die zich wat geintimideerd voelen als jij dat zegt over je kind.
Behalve t tellen, is dit echt precies mijn 2,5 jarige. Hij herkent zowat alle letters, de o van opa, de e van ezel, de m van mama en zo door, kan t alfabet bijna zeggen. Praat ook veelal volle zinnen. Kan echt een verhaaltje vertellen Snapt dat hij een baby is geweest en ook dat hij later groot wordt. Bijv: als ik ooke papa ben, dan heb ik ook die! En wijst op m'n man z'n borsthaar. Hij zingt hele liedjes. Kent hele stapels boeken uit z'n hoofd . Ik verbaas me er wel over maar weet niet of ik m nou direct boven gemiddeld vind .Ik heb ook geen vergelijk maar vind t wel wonderlijk wat hij heeft geleerd in 2,5 jr tijd.