Ik zou de oefeningen niet verbieden. Mogelijk kun je ze wel elke dag of om de dag samen met hem doen. En dan 10 minuutjes ofzo. Mijn kinderen gaan in de vakanties ook met mij mee naar bootcamp en dan doen ze mee en die oefeningen zetten ze thuis ook door (hoewel niet erg fanatiek en na een week zijn ze er wel weer klaar mee). Dus op zich niks mis mee maar door het samen te doen kun je mogelijk wel de frequentie en intensiteit wat afremmen. Zoals je het beschrijft lijkt het bijna tegen het obsessieve aan (maar misschien lees ik het verkeerd)
Ik zou sowieso aan de arts melden dat sommige ook jonge kinderen enorm onzeker kunnen zijn over hun gewicht en als een arts dat dan zo hup verteld waar een kind bij is ksn een kind daar van alles mee gaan doen en onzeker van worden Ik zou dus zeggen dat het voortaan gepaster zou zijn om zulke opmerkingen te maken als alleen de ouder het hoort
Dit en dan in combinatie met het 'spieren zijn zwaarder dan vet' - je bent zo hard aan het trainen geweest - logisch dat je lijntje wat afboog nu; dat zijn écht die spieren die er nu gekomen zijn! Verder zou ik zélf iets vertellen als 'je lichaam heeft energie en kracht nodig om te groeien. Spieren en het vermeerderen van spieren, kost veel energie voor je lichaam - dus kóm.. nu even niet fitnessen om je spieren te laten groeien, maar even gewoon spelen, dan heeft je lichaam nog wat energie over om zelf te groeien'. - nouja.. iets in die trant .
Maar vindt ie het niet gewoon leuk? Kinderen kunnen zo opgaan in iets dat het bijna obsessief lijkt terwijl het dat niet is, in geval van jouw zoon is dat sport, maar het kan ook iets totaal anders zijn. Als ouder kun je daar in sturen en op een gegeven moment zeggen dat het genoeg is. Hij doet al genoeg aan sport en beweging, ik zou hem uitleggen dat het niet nodig is om dan ook nog zoveel oefeningen te doen. Of limiteren.
Als zijn eetgewoonte normaal zijn zou ik me niet te druk maken. Onze zoon heeft ook lood in de billen zeggen we altijd. Hij is niet dik maar wel zwaar. Onze zoon is ook 5 maar is al 1.22 en weegt 24.5 kilo. Hij sport 4 keer in de week. 1 keer schoolzwemmen, 1 keer eigen zwemmen, gymles op school en judo. Hij eet normaal en eet weinig snoep/koek. Gewoon een koekje na schooltijd. Verder als toetje kwark of yoghurt (met bosvruchten en zemelen) Hij kent die oefenen wel maar dat komt omdat ze die ook doen bij de judo. Verder oefent hij ze thuis eigenlijk niet. Hij heeft het wel eens over het eten, dan vraagt hij of dat wel gezond is. Dan vertel ik ook dat je ook wel gewoon suikers en vetten mag, alles met mate. Dat hij ook goed groenten/fruit etc eten en niet alleen koekjes, snoepjes en witte boterhammen. Ik zou het er met hem over hebben dat hij nu zwaarder is door de spieren en dat het gezond is om te bewegen maar dat het niet teveel moet worden. Als hij graag de oefeningen doet er een max aan geven.
Ik denk dat het vooral belangrijk is om te weten waarom hij dit doet. Wil hij gezond en sterk worden 'omdat papa/grote jongens/zijn voorbeeld' dat ook zijn, of wil hij gezond & sterk worden 'omdat hij dik is/zichzelf dik vind'?
Ik zou sowieso niet teveel waarde hechten aan het consultatiebureau...Jij kent je kind het beste. Als hij gezond eet, is dat prima. Ik vind het wel heftig dat hij zo bezig is met sporten en gezond eten. Vind ik niet echt 'horen' bij een kind van 5. Ik weet natuurlijk niet hoeveel jullie bezig zijn met dit onderwerp (bij jullie zelf) maar zou daar wel wat minder de nadruk op leggen. Het moet geen obsessie gaan worden. Daar zal hij nu nog niet veel problemen mee krijgen maar op latere leeftijd (in de puberteit) zou het wel voor problemen kunnen gaan zorgen.
Als hij goed eet en genoeg sport is er toch niks mis met zijn gewicht? Kan je hem dat niet uitleggen icm spieren zijn zwaarder dan vet? Wel leuk dat hij zo enthousiast is, misschien kan je het wat sturen dat het om de dag wordt?
Mijn neefje is ook helemaal into de spierballen, laten zien dat hij goed push-ups kan etc. Dat heeft hij uit een tekenfilm (Noddy) en hij vindt het gewoon cool en stoer. Zou me er eigenlijk niet druk om maken en ‘m lekker laten. Je kan zijn uitspraken altijd nuanceren. Bv beamen dat spinazie gezond is, en dan dat een toetje ook lekker is ofzo. Als het om voetbal ging en hij iedere dag daarvoor trainde met rennen achter een bal aan kraaide er niemand naar, toch?
Ik vind het inderdaad wel opvallend dat je zoon daar zo mee bezig is op deze leeftijd. Ik vind het ook niet zo tactisch van de schoolarts. Mijn jongste haar lijntje ging ineens ook teveel stijgen in gewicht tov lengte maar dat vertelde ze gewoon heel netjes in de trant van joh kijk even mee naar de curve en dan zie je dat ze iets teveel gaat stijgen dus wellicht daar een beetje op letten. Helemaal niets laten vallen over teveel eten oid, het lijntje is overigens gewoon weer netjes gaan lopen, was even een flinke groeispurt in de breedte maar direct daarna de lucht in dus nu weer prima. Zelf was ik als klein meisje altijd aan de zware kant en bij ieder schoolartsbezoek werd dit gezegd, ik heb daar als kind best last van gehad. Een kind heeft niks aan die info want die heeft amper benul van wat teveel of slecht is, dat moet je bespreken met ouders en dit niet bij een kind inwrijven. Ik zou al die rare oefeningen die je zoontje doet wel een rem opzetten.
Dat soort oefeningen zorgen idd voor gewicht, immers spieren zijn zwaarder dan vet. Die metingen houden geen rekening met dat soort dingen net zo goed als bmi bij topsporters of natuurlijk tengere bouw ook keihard mank gaat. Wat vaak wel een ding is, is klein blijven. Als je gewoon aangeeft dat zijn gezonde eten de bouwsteentjes zijn en dat die voor spieren óf voor groeien kunnen wezen maar niet alles tegelijk, krijg je m misschien makkelijker naar om de dag die oefeningen doen ipv dagelijks. Zolang er geen halters etc aan te pas komen zal het wel meevallen maar veel van die oefeningen moeten wel écht goed gedaan worden om overbelasting te voorkomen. Bij bijv squats niet met je knieen over je tenen bijv, bij situps absoluut NIET trekken met je nek. Kom je dan nog tegen problemen, leg het hele verhaal eens voor aan een kinderfysio en bespreek per e-mail vast voor welke koers jullie willen inslaan. Laat hem daar wegen, meten en zijn oefeningen voordoen. Dan krijgt hij terugkoppeling van iemand die het bewegingsapparaat goed kent en de gevolgen er van overziet.
Klinkt naar mijn mening als een kind dat het heel leuk vind om die oefeningen te doen. Lekker laten gaan zou ik zeggen. En een mooie motivatie om zijn groenten te laten eten. Verder zelf relaxed ermee omgaan. Zeggen dat het niet moet, dat af en toe een snoepje ook mag. En zolang hij met lengte/gewicht in het groen zit is het prima toch?
Mijn zoontje is ook bijna 5, rond 1.16 en 22 kilo. Dat is aan de zware kant??? Hier ook veel interesse in gezond eten (al ik het soms meer spraak, want hij zal er geen snoepje om laten staan) en inderdaad trainen. Dan zegt ie als ik naar bed breng: ‘mama, ik moet eigenlijk nog even trainen’ en dan gaat ie push-ups doen (lukt half). Zeg ik: ‘prima, dan geef ik je alvast een kus’ en ga naar beneden. Ik geef het verder geen aandacht en hij vindt het super-stoer. Prima. Ik had het laatst met de kids over het woordje ‘te’. Of nou ja, m’n dochter begon er eigenlijk over. Ik zou het met je zoon op die manier proberen. Dat hij al heel gezond eet en veel traint, maar dat het niet ‘te’ moet worden. Dat de schoolarts niet wist dat hij al zoveel doet.