Ons huis telt 4 slaapkamers, maar er zijn er twee nog niet van afgewerkt. Onze oudste slaapt dus al sinds geboorte bijna in de ene slaapkamer en zijn broer sinds zijn geboorte bij ons op de slaapkamer. We hebben ze al eens proberen samen te leggen, en dat lukte 2 nachten goed, tot de 3de nacht, dan hield de jongste de oudste wakker en die wou graag slapen... toen hebben we ze terug uit elkaar gehaald... Misschien hebben we te snel opgegeven? Of zijn er tips om dit beter te laten verlopen? Aan de zolderkamers wordt momenteel gewerkt... maar moeilijk te voorspellen wanneer die af gaan zijn, we hopen volgende zomer... We willen graag een derde kindje, waar we nu in augustus voor gaan proberen... Dus ze zouden toch moeten leren samenslapen
Onze oudste kan het ook niet. Die heeft al vanaf jong de ruimte nodig voor zichzelf. Poging samen slapen is finaal mislukt.Daarom slaapt nr3 bij ons. We hebben dus geen babykamer nu. En dat valt ons niets tegen! We missen niets. Baby heeft een eigen inloopkast op de overloop van krap 1m2 dus we hoeven ook niet op de kamer te zijn van de andere kinderen. Wij waren van mening dat onze kinderwens niet ten koste moet gaan van de kinderen die er al zijn. En nr1 had vanaf zijn geboorte al zo'n behoefte om echt alleen te zijn (sliep niet bij ons op de kamer: dag 3 naar eigen kamer gegaan omdat hij zo overprikkeld raakte) . Overigens moet hier de zolderkamer ook nog gemaakt worden. We gaan niet eeuwig cosleepen
Tja, als het niet gaat, dan wachten met een derde kindje tot de kamers af zijn. Ik ben wel benieuwd wat er dan nog moet gebeuren, want een jaar voor 2 zolderkamers is wel heel erg lang
En er zijn genoeg redenen om niet te wachten met de derde.... Ik ben al 38 en we willen geen te groot leeftijdsverschil...
Mijn 5-jarige en 2,5-jarige slapen sinds een paar maanden samen. Dat gaat meestal goed. Het is in ieder geval handig dat je kinderen zo goed als doorslapen. Mocht je snel zwanger zijn, kunnen jullie dan niet alsnog iemand inschakelen om te helpen met de zolder?
Mijn vriend is een uitsteller.. die gelooft echt dat als je een aannemer contacteert, die de volgende maand al beschikbaar is... Met onze jongste heb ik 5 maanden beneden geslapen ... hij in het parkje en ik in de zetel, omdat hij niet zo snel doorsliep. Nu slapen ze allebei goed door hoor, maar ze geraken niet goed in slaap als ze samen liggen....
Her zal echt aan de kinderen liggen ook denk ik. Maar hier hebben we er 2 die bij elkaar op de kamer slapen sinds jongste van de twee 1,5 jaar was en de oudste van de twee 3 jaar. 2 meiden. Dat ging meteen prima. In een stapelbed. Ze zien elkaar dus ook niet bij het gaan slapen. Inmiddels nog steeds prima (nu bijna 5 en 3,5). Bij de geboorte van de jongste van deze twee hebben ze ook 6 maanden samen geslapen. Dus een jaar tussendoor niet. Ze zijn elkaar dus gewend.
De jongste eerst op bed leggen en als die slaapt de oudste erbij leggen? Zo hebben wij het een tijdje gedaan! Nu ze ouder zijn (5&6)willen ze wel is samen slapen. Zet dan Sam het schaap neer als die rood is moeten ze stil zijn. Meestal werkt dat en soms moeten we er een paar keer heen.
Dit moet je toch niet willen? Ik zou echt goede afspraken met je vriend maken. Makkelijk dat hij er zo in zit en jij kan de rest regelen.
Toen onze middelste werd geboren was onze aanbouw met eigen slaapkamers ook nog niet klaar. We hadden toen net de fundering gestort en zouden zelf gaan bouwen. De oudste had een eigen kamertje en de middelste kwam dus bij ons. Daarna ook de jongste er bij. Uiteindelijk waren ze 5 en 1 toen we over gingen naar elk een eigen slaapkamer. We hebben nooit problemen gehad met het niet doorslapen van de de een of de ander toen ze beiden op onze kamer sliepen. De jongste echter huilde veel dus voor ieders nachtrust heb ik wel een tijd beneden op de bank geslapen met hem in de box, maar meer omdat het mijn vriend opbrak i.v.m. drukke baan. Ik zou het misschien toch wat langer proberen met 2 op 1 kamer en niet meteen bij de eerste tegenslag al opgeven. Vakantietijd is de ideale tijd om ze het samen op 1 kamer laten slapen aan te leren omdat je niet aan vaste tijden zit qua school/werk misschien. Succes!
We hebben ze vannacht samengelegd, en al bij al wel oke. De jongste toch eventjes moeilijk gedaan, maar ergens ook logisch, want hij komt ineens op een andere kamer terecht. Ze hebben goed doorgeslapen, jongste om 6u30 wakker (zijn normale uur).
Ik zou gewoon even doorzetten. Na de eerste slechte nacht meteen opgeven is denk ik niet nodig. Onze oudste twee gingen ook met 3 en 1,5 bij elkaar op de kamer. Hun bedden stonden dusdanig dat ze elkaar liggend in bed niet konden zien. Scheelt misschien ook wel. Ze moesten dan echt overeind komen en gaan staan. We hadden geen keuze, want nummer drie was er al bijna en de babykamer hadden we dus weer nodig. (En nee, wij hebben nooit een baby bij ons op de kamer gehad. Nou ja 1x twee nachtjes, en toen gauw weer terug naar zijn eigen kamer, want wij deden geen oog meer dicht) De dames gingen gewoon tegelijk naar bed en gingen netjes slapen. Ook met het middagdutje was het geen enkel probleem. Hop allebei in hun eigen bed en ze sliepen. Mocht tegelijk naar bed gaan niet lukken,van kun je ze ook na elkaar naar bed brengen.
Onze zoon van 9 en net 4 slapen sinds ongeveer een maandje bij elkaar op de kamer. En het gaat hartstikke prima. Ik zag van tevoren een beetje een probleem in het feit dat de bedtijden Anders zijn, maar dit blijkt juist hartstikke handig: de jongste gaat om 7 uur, en als de oudste gaat dan slaapt de jongste al dus geen gekeet 's avonds
Ik leg mijn dochter op mijn bed en de jongste in der eigen bed. Als ik ‘s avonds naar bed ga leg ik dochter over naar der eigen bed. Ze zijn altijd vroeg wakker s morgens maar dat zijn ze ook apart van elkaar. Ze schelen 2 jaar.
Update: 3 nachten samen, in slaap vallen nog steeds wat later dan normaal, maar ze slapen wel goed de nacht door... 1ste nacht wakker om 6u30 2de nacht wakker om 5u30 () 3de nacht wakker om 7u Ik leef op goeie hoop dat ze het tegen september gewoon gaan zijn als de schoolroutine terug start!
Heeft je zoontje van 3 nog een middagslaapje nodig? Bij mij waren ze daar met 2 jaar al klaar mee, dat verschilt natuurlijk per kind, maar kan wel de aanleiding zijn dat het moeizamer gaat.