haha ja inderdaad alhoewel ik me wel leukere complimenten voor kan stellen... sommige dagen zijn inderdaad om gek van te worden en blijven ze er zo lekker in hangen. Zo herkenbaar de ochtend die jij beschrijft... zucht. Soms denk ik ook wel dat het gewoon huilen is om het huilen en niet zo zeer met een reden wat jij ook beschrijft dat je iets elke ochtend doet (eten aan de bar) en dan ineens is dat een probleem huh?
thuis houden werkt hier niet, ze wil juist erg graag naar school en naast school ook altijd bij iemand spelen... dit mag van mij nu alleen nog maar op woe en vrijdag (korte dagen) Laatst een keer na een lange dag meisje mee naar huis genomen ze hadden steeds ruzie, heb mijn dochter 2 keer huilend op de gang moeten zetten DRAMA... Op die momenten smelt je weer al zingend uit bed haha ze kunnen het zeker wel!
Wij vanmorgen een redelijk blije kleuter en ga haar om 2 uur uit school halen hoop dat het dan nog zo is
Als hier gehuild wordt om niks dan zeg ik er wel wat van. Ik ga met haar 'in gesprek' waarom ze huilt. Als het om niks is, zeg ik dat ze gewoon kan praten en ik anders niet naar haar luister. Dan houdt ze meestal wel op. En anders negeer ik haar. Als ik aan haar gedrag merk dat er iets aan de hand is (spanning voor bijv. sinterklaas, verjaardag), probeer ik ook zoveel mogelijk rust te maken. Even niet teveel met vriendjes spelen, weekend rustig houden, vroeg op bed etc. Maar dan nog, huilen om 'alles' tolereer ik dan nog niet.
@maja weet je wat het is, niet tolereren is makkelijk gezegd als je kindje dit niet doet. Mijn dochter huilt om werkelijk alles. Zeer frustrerend zowel voor ons als voor haar. En ik kan wel heel de dag roepen dat ik het niet tolereer maar de situatie is er niet naar om dit te doen. Snap je?
Hier een juf die d'r 20 minuten langer in de klas hield... Waardoor we moesten vliegen voor dansles En je zou denken dat datmet zo'n draak toch moest lukken... Uiteindelijk maakte ze overal zo'n drama van dat we in de tram onze boterham hebben gegeten. Nu na de dansles is ze weer gezellig @maja: in de meeste gevallen werkt dat ja. Bij ons dus niet echt. Ze weet zelf ook niet waarom ze continu niet-blij is. En dat uit zich meestal in enorme huilbuien gewoon zoals dat bij andere kinderen werkt als ze moe zijn. Hier permanent niet goed in d'r vel... En dan helpt het laten uitleggen en vroeg naar bed ineens niet meer. Al gaat ze op zulke dagen wel vroeg naar bed... Gewoon voor mama
@saskia nou ik mag niet klagen vandaag Sinds we haar haar geknipt hebben zoals ze willen is ze al een stuk blijer en we gaan ws bij de andere school kijken (vrijdag al) en ook daar is ze enorm blij om.
Je kunt het wel niet tolereren, maar als je kind zo doet zul je er toch mee moeten dealen... Erg frustrerend als je hier zelf middenin zit en iemand zegt dat je het niet moet tolereren...
Hier ging het vandaag aardig goed... als je bekijkt dat ze vandaag ook nog eens vrij was. En ach s'ochtends gooide ze haar koekje door de kamer omdat ze persee het koekje wilde wat ik had en huilde ze om het feit dat ik haar ranje al gemaakt had terwijl zij dit wilde doen. Was ze boos omdat ze niet met een vriendinnetje mocht spelen. En nog meer van die voorbeelden, kon het erger
Niet tolereren werkt echt niet met zulke buien en negeren maakt het nog veel erger daar kan ze echt niet tegen. Raakt ze nog veel verder over stuur van. Ach ja gedeelde smart is halve smart: vriendinnetje van ook 5 liep gisteren brullend voorbij met haar moeder. Bleek ook zoiets te zijn geweest mevr. wilde met de auto naar school i.p.v. lopend. Heeft ook zulke buien volgens moeders.
Ik heb het idee dat de school waar ze nu zit niet bij haar past. Een hele goede school hoor maar ik denk voor niet goed. Dus gaan we kijken op een kunstzinnige/creatieve school. Ik zelf krijg de bibbers van het idee maar ik denk dat het bij haar goed past Vandaag was ze echt goed gestemd op 1 huilbui na, nou dat mag!
nahja.. het is wel echt een leuke school... ik denk dat A. allang "gecrasht" was op een andere school... ze is echt heel crea.. dus dit past wel goed bij dr en het compesneert een beetje voor alles wat ze niet leuk vind denk ik en qua onderwijs hebben ze ook niet zulke gekke ideeen verder op zich. ik durf niet te beloven dat ze gegarandeerd alle buien oplossen daarentegen.. dat lukt ze bij ons tenslotte ook niet zo geweldig. ze hebben er wel alle materialen en ondersteuning voor.. dat scheelt al een stuk. en standaard worden alle leerlingen bekeken of ze extra verrijking nodig hebben... dat is ook positief
Ik werk met kleuters en hoor vaak van ouders dat ze thuis heel anders zijn. Op school zijn ze druk bezig en heb je een groepsproces waarin ze niet echt vanaf kunnen wijken. Als ze thuis zijn kunnen ze zichzelf zijn en komt de spanning en vermoeidheid eruit. Alleen als ze echt heel de dag huilt is er misschien meer aan de hand waardoor ze niet lekker in haar vel zit. Misschien zit ze ergens mee of heeft ze meer behoefte aan structuur, duidelijkheid en grenzen (ik zeg niet dat je dit niet doet hoor) ?? En veel positieve aandacht!!!!! Probeer erachter te komen wat ze echt leuk vindt en ga daarop in of samen lekker 's avonds quality time door voor te lezen om zo rustig de dag af te bouwen. Maar het is als buitenstaander makkelijk praten he! Ik snap dat je alles waarschijnlijk al geprobeerd hebt. Succes !
Oke dat kan natuurlijk ook, ben benieuwd hoe het morgen gaat of het wat is... zelf ziet ze het in ieder geval wel zitten? Hier ook even in twijfel gezeten, toen ze net 4 was kwam ze in een klas van 34 kinderen en sneeuwde helemaal onder... ze zat echt niet op haar plek en de juf deed echt wat ze kon, maar met zoveel kinderen kan je niet iedereen aandacht geven en helpen. Daar komt ook nog bij dat ze erg zelfstandig en veel kan, maar niet om hulp vraagt als ze dit nodig heeft dus de juf dacht dat het wel goed ging... na veel gesprekken zit ze nu in een andere groep met andere juffen en 26 kinderen dat is een wereld van verschil. Ik vind het wel heel belangrijk dat ze zich veilig voelen in een klas en hun ei kwijt kunnen. Succes morgen
Nee, dit is gewoon kleutergedrag hoor. Geen gedrag van een 6-jarige, dat ziet er echt weer heel anders uit. Consequent blijven, niet reageren op gezeur en gehuil en als het erg extreem is of ze niet ophouden: bestraffen. Werkt hier perfect
Kennen jullie elkaar ofzo haha... jouw dochter zit dus al op zo'n creatieve school? Of hoe noem je dat precies, ben hier wel nieuwgierig naar of dat hier in de buurt ook zit...
Ik zit er ook midden in, en ik herken wat Maja zegt hoor: op een gegeven moment is afgrenzen echt heel gezond en normaal en de eerste paar keren werkt dat idd heel erg tegen, maar na een paar keer beginnen ze het te snappen en kunnen ze echt stoppen als je zegt dat dat moet. Dat is ook uitermate gezond binnen de ontwikkeling: het leren beheersen van emoties en impulsen. Doe je dat nu niet, dan zit je strals levenslang met de ellende daarvan...