Ik vind het eigenlijk wel goed dat er mede door middel van een standaard toets gekeken wordt hoe een kind ervoor staat. Natuurlijk is het niet leidend, maar wel een mede graadbepaler en wat kan dat kwaad? Hier worden ook 'scores' gegeven aan hoever een kind is ten opzichte van andere leeftijdsgenoten op andere gebieden, maar ook daar worden verder geen labeltjes of iets aangehangen (kind is slecht in). Er is dan gewoon voor leraren en ouders iets meer besef en inzicht in wat eventueel iets meer aandacht zou kunnen gebruiken en wat gewoon op deze voet verder door kan gaan. En ja er wordt ook hier op school iets meer verwacht van kleuters. Ze zijn actief bezig met letters, woorden, maanden, jaargetijden, tellen, rijmen, meer/minder, simpele sommetjes, schrijven op een speelse manier, veel aandacht op sociale omgangsvormen, hoe complimentjes geven, hoe aan te geven dat je iets niet leuk vindt en hoe problemen op te lossen (bijv bij ruzie), maar ook kleine taakjes die ze aan het einde van de week af moeten hebben en waar ze op verschillende momenten de kans voor krijgen en ze zo zelf kunnen bepalen wanneer ze de weektaak maken. Natuurlijk is spelen en spelenderwijs leren hetgeen waar ze het meeste mee bezig zijn, maar ik vind het heel goed dat ze meer doen.. Zo is de overgang naar groep 3 minder groot waarbij er in ene nauwelijks meer gespeeld wordt. Hier trouwens geen rapporten, maar dus een gesprek met juf 4x per jaar over hoe het gaat.
Dat is interessant. Want als je kijkt naar de normale ontwikkelingspsychologie blijkt toch echt dat de kleuters/peuters in dit geval ook overschat worden. Maar als het dus gaat om baby's is dit waar, maar om de schoolgaande kinderen niet. Vandaar mijn vraag. Tot hoeverre is dit dan daadwerkelijk de natuurlijke ontwikkeling van het kind of de prestatiedrang van de ouders en/of de omgeving? En is het vermogen van een kleuter om snel te leren en te absorberen ook daadwerkelijk een excuus om er in zo kort mogelijke tijd zoveel mogelijk in te stampen?
de juf van mijn dochter liet bij de start-avond op school zien hoeveel leermomenten er waren tijdens het samen spelen. Echt leuk . Een cito vindt ik niet verkeerd maar als een werkje niet af is het thuis af moeten maken?????? Mijn broer is net terug uit China. Zijn zoontje moest in china al in groep 3 2 uur huiswerk maken. Er is daar zo'n prestatiedruk. Dat is is een van de vele redenen waarom hij snel terug naar nederland wilde. De eerste dag hier op school dacht mijn neefje echt dat ie in de hemel was beland. Geen huiswerk maken maar leuk spelletjes doen op de BSO!! En van die 12 letters In het AD stond dat dat geen vereiste is van de inspectie maar dat scholen dat van elkaar overnemen.
Klopt dat wordt ook aangegeven hier in het artikel. Scholen zijn bang om als 'zwak' te worden bestempelt, dus voeren als het ware zelf de ''druk'' op om te zorgen dat hun leerlingen bovengemiddeld presteren.
Ik vind dat je erg negatief kijkt naar deze ontwikkelingen. Als je er zo in staat zijn scholen en ouders inderdaad vreemd bezig. Zelf beoordeel ik het gewoon heel anders, en dan baseer ik me op mijn ervaringen met de school waar mijn oudste nu zit. Andere situaties ken ik niet goed genoeg. Maar op deze school wordt niks gestampt. Er wordt wel enorm veel aangeboden en kinderen grijpen van alles aan. Nou ben ik zelf behoorlijk prestatiegedreven, maar ik vind het veel belangrijker dat mijn kinderen het naar hun zin hebben. Gezien hun schijnbare aanleg komen die prestaties dan vanzelf wel... (en dan vind ik het belangrijker dat ze hun eigen lat steeds verleggen, dan dat ze in absolute zin steeds de beste moeten willen zijn). Ik vind het mooi om te zien hoe blij mijn zoon is dat hij nu zelf kan lezen, en hoe trots hij is op de dingen die hij tot nu toe heeft bereikt. Bijvoorbeeld op de (in mijn ogen) behoorlijk complexe Lego-ruimteschepen die hij zelf bedenkt. Hij is echt niet alleen maar met letters en cijfers bezig, hij beschikt gelukkig over meer talenten en interesses. En ik ben blij dat hij ze (bijna) allemaal kwijt kan op school.
Natuurlijk. Ik snap dat je vanuit jouw perspectief er alleen maar blij mee kan zijn, maar wat als je niet beschikt over een kindje die de wil of interesse heeft om te ''leren'' op die leeftijd. Die meer interesse heeft in de zandtafel dan in de puzzelhoek? Een kindje wat wel gefrustreerd raakt omdat er enigszins dingen van hem/haar verwacht worden die hij/zij nog niet kan of wil?
Een goede school sluit aan bij ieder kind, niet alleen bij degenen die voorop lopen. Er zijn vast heel belabberde scholen die alles doen om de uitkomstcijfers te manipuleren. En die alle kinderen koste wat kost hetzelfde programma willen laten afdraaien. Ik wens geen enkel kind zo'n school toe, of ze nou heel snelle leerling zijn, of ontzettend graag aan de zandtafel spelen, of dat ze Jantje Modaal met overal een gemiddelde score op zijn. Ik heb nog geen echt idee of onze jongste net zo'n vlotte tante is met rekenen en taal als haar broer. Ik vermoed van niet, maar zou het echt niet weten. Toch breng ik haar met een heel gerust hart naar deze zelfde school, omdat ik erop vertrouw dat ze ook haar van alles kunnen aanreiken waar zij op een voor haar prettige manier van leert. Aanbieden en stimuleren is iets heel anders dan opdringen, door de strot duwen, instampen en vereisen. Als een school dat verschil niet glashelder kan maken, moet je je kind daar niet naartoe brengen...
Wat ik nu zie, bij mijn oudste dochter in groep 2, vind ik dat overpresteren best meevallen. Mijn dochter leest al aardig, maar wordt daarin juist niet in gestimuleerd en dat vind ik nu wel jammer. Die cito-toetsen vinden kinderen allemaal heel leuk om te doen. Dat gaat zo spelenderwijs, dat ze helemaal geen idee hebben, dat ze een toets aan het maken zijn. Wij krijgen die toetsen niet te zien en ze tellen ook helemaal niet mee. Voor de leerkrachten is het wel een indicatie welk niveau het kind nu heeft.
ook eens met Bri... mijn dochter van 4 is al een jaar zelf bezig met "schrijven". kan moeiteloos tot 30 tellen en is ook de hele dag aan het rijmen enz... dat interesseert haar gewoon heel erg. Op andere gebieden is ze misschien wat langzamer. Ze kan wel puzzelen, maar nog geen 100 stukjes zoals ik sommige kleuters al zie doen. Ik ben blij dat ze op de school waar ze sinds kort naartoe gaat alvast wat gaat "leren". Spelen mocht ze op het kdv ook en dat vond ze echt "saai" op het laatst.
Ik denk ook dat het ontzettend regiogebonden is. In de regio waar mijn ouders vandaan komen zijn de scholen allemaal erg zwak (volgens de inspectie). En behalve steeds de druk hoger leggen op 'presteren' doen ze er verder inhoudelijk niets aan. Niet zo gek dat er binnenkort 3 scholen uitgaan en er een groot gebouw uit de grond wordt gestampt. Massaler, maar of de kwaliteit vooruitgaat? Denk t niet...
Ik ben het er deels mee eens. Er zou naar mijn idee meer naar het kind zelf gekeken moeten worden. Sommige kinderen zijn op die leeftijd echt toe aan uitdaging en zijn er klaar voor om te rekenen, schrijven enz.... Maar ook heel veel kleuters zijn daar nog niet aan toe. Ik denk wel dat het belangrijk blijft om vooral het spelen op de eerste plaats te zetten. Heel veel dingen kunnen spelenderwijs aangeleerd worden, maar dingen als huiswerk en je werkje niet af hebben en dus maar in de pauze maken of thuis, dat vind ik echt te ver gaan. Een kleuter moet nog wel kind kunnen zijn en ik vind dat je de verwachtingen op zo'n jonge leeftijd niet te hoog moet leggen. Als ze het wel kunnen is het geen probleem daar mee bezig te gaan, maar velen zijn er nog niet aan toe en die zou je daar niet in mee moeten trekken.
Ik denk dat in de praktijk de scheidslijn tussen leren en spelen helemaal niet zo scherp is. Kinderen leren overal van. Ook van spelen aan de zandtafel. En kinderen zien bijna alles als een spel, ook rekenen en brieven schrijven. Sterker nog: ook voor volwassenen en serieuze toepassingen wordt die scheidslijn steeds vager. Serious gaming, applied gaming, gamification in leerprogramma's zijn allemaal ontwikkelingen die volgens mij niet te stoppen zijn.
Bij ons op school is het vrij gemoedelijk daar werken ze de eerste 2 jaar vooral aan taal (veel kindjes kunnen nog geen woord NL als ze daar komen) zeker worden, lekker in je vel zitten op school, volgens hun volgt de rest dan vanzelf, ze werken in groep 1 en 2 niet met rapporten, wel de citotoets maar doen daar nog niet veel mee, ze kijken wel naar ontwikkeling e.d. maar stellen geen absurde eisen, soms hoor ik andere ouders over hun kinderen spreken over engels, muziekles, computerles en dan zitten ze in GROEP 1, dan denk ik ach arm kindje, natuurlijk kunnen sommige er best aan toe zijn en leuk vinden maar werk eerst eens aan het goed voelen op school, en je zeker voelen en lekker in je vel als je dat namelijk goed hebt zitten, zie je heel vaak dat de rest vanzelf wel meekomt! Als je bedenkt dat er kindjes geen woord NL spreken als ze op school komen en onze school dan nog in groep 8 een hogere school behaalt dan de rest van de scholen zal er toch iets goed gedaan worden, onze school accepteert zelfs kinderen van scholen die het daar niet "goed genoeg" doen en zogenaamd naar speciaal onderwijs moeten en op onze school doen ze het wel gewoon goed...
Ja maar te weinig uitdaging krijgen zorgt er ook voor dat kinderen zich minder prettig voelen op school he.
Ik heb twee weken geleden een thema college gegeven over de Cito-toets. Erg interessant onderwerp! Ik vind niks mis met de Cito-toets maar er word wel naar mijn idee een te grote focus op gelegd. Tuurlijk vind ik het fijn om te horen hoe mijn kleuter scoort op de Cito-toets. Maar in het eerste jaar naar school vind ik het belangrijker of ze goed mee draait in de klas! Als ik dan hoor dat er soms al wel verwacht word dat ze in groep 2 toch al wel wat moeten kunnen lezen en schrijven vind ik wel dat er veel gevraagd word.
Ja natuurlijk, maar wanneer mijn kind geen taalachterstand heeft zou ik niet snel voor een kleuterschool kiezen die vooral op kleuters is gericht die geen woord nederlands spreken. (Kijk er trouwens van op dat deze kinderen nog steeds voor komen anno nu)