Ik snap je reactie niet helemaal. Het is jammer dat we elkaars gezicht niet zien, anders zouden we vast van elkaar begrijpen dat we alleen maar helpend willen zijn. Ik probeer alleen maar een ander licht op de zaak te schijnen, want meestal ligt het iets genuanceerder dan dat 1 partij beschrijft. Ik snap heel goed de gevoelens van ts. Als mijn kind de dupe zou worden, van een probleemkind, dan zou ik ook bij de leerkracht op de stoep staan.
@prinses: ik ook hoor... Maar ik zou zelf ook proberen dochterlief wat meer zelfvertrouwen te geven en meer voor zichzelf op te (proberen) laten komen. Tegelijkertijd mag juf het in de klas goed in de gaten houden en de pester aanpakken. Evt ouders aanspreken etc.. Hoe juf dat precies invult moet ze dan zelf weten. Maar ik heb dan ook vol vertrouwen in de juf dat ze dit echt zal aanpakken. (Inmiddels is helaas bewezen dat ze ook echt ingrijpt... En dat ze nu ook alles op alles zet om te zorgen dat het probleemkind NIET blijft zitten zodat hij weer bij z'n vaste slachtoffer in de klas komt. Want zijn huidige klasgenoten pikken zijn gedrag niet. Dus voor alle partijen is het verstandiger als hij niet blijft zitten. )
Dames, geen ruziemaken, ik ga ervan uit iedereen met de beste bedoelingen en gedachten meedenkt en verschillende meningen blijf je houden. Als leerkracht heb je vaak een andere kijk op zaken en voor die mening mag je (en moet je misschien wel) als ouder ook open kunnen staan. Omdat je kind op school anders kan zijn dan thuis en de leerkracht het kind dus anders ervaart dan jijzelf. Daarom bespreken wij de zaken ook met de directeur en later ook met de juffrouw, mijn conclusie hoeft niet de juiste te zijn. Je kan je kind blind van school trekken, maar daar is je kind niet mee geholpen, de school blijft met vragen zitten (en kan een overgang zelfs dwarsbomen) en het probleem hoeft er niet mee opgelost te zijn. Wij zijn gelukkig niet van die ouders die roepen 'Dat doet ons kind niet'. We menen dat wij ons kind het beste kennen, de juffrouw maakt haar tenslotte maar een paar uur per dag mee. Maar zij ziet haar wel in een andere setting en in een andere rol, dus in plaats van de degens te kruisen moet je je krachten bundelen. Alleen dan kunnen problemen wellicht verholpen worden. Zoals ook op een forum .. Ik begrijp ook heel goed wat Tupp bedoelt met het uitlokken van pestgedrag. Iemand kan onbewust bepaald gedrag uitlokken, dan is het uiteraard niet de bedoeling dat degene erom vraagt om gepest te worden en de zondebok te zijn. Je moet het wel degelijk aanpakken, maar dan moet er in het gedrag van het 'slachtoffer' ook iets wijzigen. Een mooi voorbeeld: iemand die gepest wordt, loopt vaak met de schouders omlaag. Zo iemand is dan bij voorbaat al een prooi. Hiermee lokt hij dan uit dat andere kinderen (of zelfs volwassenen, vergis je niet!) hem of haar als slachtoffer voor pesterijen kiezen. Hij vraagt uiteraard niet zelf om gepest te worden en het staat ook niet op zijn T-shirt. Maar hij moet dan zelf zijn gedrag wel wijzigen, door middel van het rechten van de rug en uitstralen dat hij ook een winnaar is in plaats van een verliezer. Dat bedoelt Tupp, kinderen kiezen een pestslachtoffer soms op onlogische punten. Niet altijd is het een zwakkere, het kan ook een kind zijn die nauwelijks opvalt of waarvan je niet snapt dat hij of zij buiten een groep valt. Kinderen (en ook volwassenen) hebben daar vaak een soort van radar voor. Er is niet altijd een aanwijsbare reden, maar de gevolgen kennen we allemaal. Daarom moet je ook samen met school en ouders naar de reden zoeken en de oplossing. Tenminste, die mening hebben wij. Helaas hebben we te maken met andere ouders die een andere mening daarin hebben, wij vinden dat het belang van de kinderen (alle kinderen, dus ook dat van de pesters) voorop moet staan, nog voor ons eigen belang. Zij niet en dat maakt het een stuk lastiger om een oplossing te vinden voor het probleem. Vandaar dat wij ons gericht hebben naar school om samen een oplossing te zoeken. Ik heb dit bericht geplaatst om te zien hoe de meningen van andere ouders/moeders zijn hierin en ik was ook benieuwd of er leerkrachten zouden reageren, die vaak een andere kant belichten. En ik neem elke mening mee voor mezelf, om tot een goede oplossing te komen. Want uiteindelijk gaat het om het welzijn van mijn dochter. En dat is voor ons het allerbelangrijkste.
Heel mooi beschreven. Respect. Ik hoop dat er een passende oplossing komt. Vaak is er bij kleuters met dit soort pestgedragingen, wat aan de hand, hetzij in de opvoeding hetzij in het gedrag. Ik denk dat het goed is als de school hier ook wat mee gaat doen. Daarnaast is het misschien goed om met je eigen kind iets te doen, als dat nodig mocht zijn. Ik denk echter dat trainingen vooral gericht zijn op het iets oudere kind. Vanaf een jaar of 6 / 7.
Mja, mijn man begon ook al direct over judo. Mijn dochter is meer een dansmeisje en ik vraag me af of ze er gelukkig van wordt als ze op een vechtsport moet. De ironie is dat de pester op karate zit, dus naast dat het al een vat olie is leert-ie ook nog eens goed raak slaan .. Inmiddels hebben we onze dochter goed geïnstrueerd dat als ze geslagen wordt ze een hengst terug mag geven. Nood breekt dan wetten, ook al stuit het je tegen de borst. En we hebben ook navraag gedaan voor judo, de lessen worden vanaf 5 jaar gegeven. Dus ze zou kunnen starten in januari. Ik zou liever kiezen voor een meer vreedzame oplossing, maar als die niet voor de hand ligt moet je wel wat achter de hand hebben ..
Mja hier kun je via de schoolsportvereniging judo-en en daar zitten best een aardig aantal meisjes op. Voordeel van dansen is dat je in ieder geval ook leert jezelf een goede houding te geven Hier houden we het nog even enkel op dansen... Mocht ze zelf op judo willen hou ik d'r echt niet tegen. Manlief heeft een judo-trauma en doet alles om te voorkomen dat ze op judo gaat. (Al zegt ie dat wel tegen mij enkel tegen haar) Maar hij zou d'r niet tegen houden als ze zelf zou willen. Ondertussen gaan er ook meisjes uit de klas maar ik hoor d'r er niet over. Ze wil maar 2 dingen: dansen en theater
Ik vind dansen ook een prima manier om aan eegoede houding te werken en zelfvertrouwen op te bouwen. Een kind hoeft daarvoor echt niet op een verdediging- of vechtsport.
Mijn dochter heeft via school een training gedaan, rots en water heette dat, gaat over weerbaarheid voor kinderen.
Rots en water is bij ons ook een keer gegeven. Met heel wisslend resultaat, trouwens. Het ene kind pakt het veel beter op dan de ander. Ik had in mijn klas vorig jaar drie kinderen die meededen. Eén meisje dat werd gepest en één van de ergste pesters. Al ontzettend veel gesprekken gehad met beide kinderen, zowel apart als samen. Maar haar angst voor hem bleef toch. Tijdens die training zijn ze echt naar elaar toe gegroeid. Heel bijzonder om te zien dat ze ineens konden samenwerken en hij het zelfs voor haar op ging nemen. Verder heeft het haar jammer genoeg niet echt geholpen. Ze heeft nog steeds geen manier gevonden om contact te leggen met andere kinderen. Ook al wordt ze niet meer 'echt' gepest, ze blijft buiten de boot vallen. Heel erg triest en moeilijk om op te lossen.
Dat is idd wel heel jammer! Mijn dochter is op school meer water als rots zeg maar. Thuis andersom. Maar zij werd niet gepest, maar is heel onzeker en wat last van faalangst, kan ook niet tegen kritiek. Ze vond de cursus ook niet leuk, maar toch afgemaakt.
Al vanaf dat ze 3 is wil ze op ballet. Is ook gek op klassieke muziek.... Maar sinds d'r verjaardag zit ze nu op kleuterdans met een klassiek geschoolde dansjuf Maar goed.. Back on topic. @tupp: zo'n cursus is natuurlijk geen wondermiddel.. Maar wellicht is het toch wel de eerste stap naar meer zelfvertrouwen... Dat merk je misschien pas veel later.
Klopt hoor. Ik heb dit gezien bij overbuurmeisje. Die werd ook gepest op school en toen vroeg ik aan die ouders wat zij zelf eraan kon doen om niet meer gepest te worden. Nou, die moeder vloog me direct aan, maar die vader zei gelijk, dat hun dochter haar gedrag ook een beetje veranderd had. Het was net een jongen en ze ging zich iets meer meisjesachtig gedragen en het pesten was over.
mijn zoon van 5,4 jaar werd erg gepest op school,hij is na de grote vakantie overgegaan naar groep 3. De allerjongste tussen de 6,7 en 8 jarige kindjes. Hij was te koppie koppie om naar groep 2 te doen. Daar is het pesten flink tot stand gekomen, hij plaste weer in zijn broek,durfte niet meer naar school en ging misselijk met buikpijn en lijkwit naar school. Ik heb meerdere malen meegemaakt met de klas inbrengen dat kindjes uit die klas hem sloegen uit het niets! Was echt bloedlink en snauwde tegen ie kindjes of ze dat normaal vinden om hem zo maar te slaan. Op school heeft hij 2 keer een hersenschudding opgelopen omdat kindjes hen buiten hard gingen duwen en hard lieten struikelen. Heb meerdere gesprekken op school gehad om hem in groep 1/2 te laten zetten omdat dit zo niet verder kon en hij met zijn net 5 jr niet tussen de 6,7 en 8 jarigen in de klas hoorde te zitten. Ze deden er niets aan en mijn kind was dood ongelukkig, ik brak echt door mijn mannetje zo te zien en ben een andere school gaan zoeken,daar zit hij nu in groep 1/2 met werkjes uit groep 3. Mijn kind gaat vol goede moed en super gelukkig en vrolijk weer naar school. Hij is nu een vrolijk gelukkig kind die geen broekplassen meer doet,geen buikpijn misselijk heid meer heeft en met mooie rode wangetjes weer de klas inkomt. En ik,ik ben supertrots op mijn mannetje,en trots op mezelf dat ik die stap heb gezet en super happy mijn mannetje zo blij en gelukkig te zien. Hij is wel de langste kindje van de klas met zijn 1m37 maar word niet gepest omdat hij lang is. Ze hebben op deze school voor kindjes die gepest worden de kanjer training.
Ik lees nu over 2 trainingen: 'Rots en Water' en 'Kanjer' (is Kanjer dat met uitlachaapjes enzo?). Worden die op school gegeven en zo ja, hoe kom ik erachter of ze dat op de school van mijn dochter ook hebben en kunnen doen? Want dat zou misschien wel iets kunnen zijn. @Tupp: ik snap best dat mensen heftig reageren als je ze er zo mee confronteert, ouders vinden toch eigenlijk altijd dat het aan het pestende kind ligt. Maar houding zegt ook veel, als ik vroeger 's-avonds over het centraal station moest, rechtte ik ook altijd mijn rug. Nooit geen problemen. Als je als een angsthaas ging lopen, kwamen er wel rare figuren naar je toe. En kinderen hebben natuurlijk een radar voor onzekerheid, dat pikken ze er zo uit. In elk geval moet je niet automatisch het probleem maar elders neerleggen, maar samen kijken naar oorzaak, gevolg en oplossing. Tenminste .. dat vind ik. Met een open vizier. Helaas zijn er maar bar weinig mensen die zo denken en doen, het ligt altijd aan de hele wereld, behalve aan henzelf. En da's jammer, de slogan is niet voor niks 'Verbeter de wereld en begin bij jezelf' ..
Als je school "kanjer" gebruikt, of een andere methode, dan staat dat meestal werk o de site en in ieder geval in de schoolgids. Je kunt heer ook gewoon vragen natuurlijk. Rots en Water en dergelijke trainingen kun je ook bij andere instanties volgen. Er is verschil tussen methodes die je met de hele klas doet en trainingen waarvoor kinderen aangemeld worden die en extra steuntje nodig hebben.