Lieve Sas, Even een dikke knuf en smak op dien wankie van mij. Tussen hoop en vrees. We hebben het allemaal meegemaakt en toch is het iedere keer weer anders. Ik duimfikbidklaverdiamantaan me suf dat dit cryootje blijft zitten waar die zit. Liefs
Lieve Sas, ik wil je een hele dikke knuffel geven! Wat een onzekerheid weer, aan de ene kant die herkenbare bruine afscheiding waardoor geen hoop maar aan de andere kant is bruin toch anders dan anders dus toch nog dat kleine beetje hoop...zucht.... De andere lieve meiden hebben alles al gezegd. Meis, jouw hart loopt over van liefde en er gaat in de toekomst op welke manier ook een lief kindje een heel warm nest krijgen. Lievie, ik denk aan je, hou je stevig vast en blijf dat beetje hoop houden voor dit cryootje. Dikke knuffel
Kom even uit mijn holletje om Sas een hele stevige knuffel te geven. En sluit me aan bij de lieve berichtjes die de anderen meiden al geschreven hebben... Begrijp en herken wat je schrijft over het falen van je eigen lichaam . Tot jij echt rood hebt, duim ik net als de rest nog even door, al weet ik dat jij aanvoelt wat je lichaam vermoedelijk al weet. Hoop gewoon in het kader van Wonderen Schijnen Te Bestaan dat het anders is... Bij mij heeft het bruin ook een paar dagen aangehouden. Maarja, ik gebruikte utro en jij bent 'clean' deze ronde... We houden je handje vast lieverd... Milla, ook een slik bij jouw berichtje... Weten jullie zeker dat je het al gaat verkopen? Maar er is toch nog één poging...? Die pijn ook die jij beschrijft, voel ik ook aan. Mijn moeder had mijn oude kinderkleertjes, nu helemaal retro, laatst weggegeven aan de vrouw van een goede vriend van mijn broertje, die net bevallen is van de 3e en dol is op alles wat retro is. Haar kindjes schijnen erg te lijken op mij van vroeger, met witte krullenkopjes. Mijn moeder had het wel eerst aan mij gevraagd hoor, maar toen ik de gemailde foto's zag moest ik wel even slikken... Mijn kleine nichtje van 2 heeft nu mijn oude fischerprice speelgoed (ik was enig meisje thuis) staan en speelt nu met potjes en pannen en een fornuisje, het schooltje en nog meer. Erg schattig, maar het doet ook pijn. Omdat ik het zo graag had gewild dat ons kindje ermeer had kunnen spelen. Maarja, onze 'kindjes' zijn nooit geboren en hebben maximaal 8 weken in mijn lichaam (al dan niet op de juiste plek) gezeten... Allemaal best confronterend. De eerste miskraam is nu zo'n beetje 2 jaar geleden... Van die momenten... In elk geval, ook megapletknuff voor jou Milla... Een zwaai en liefs voor de rest. Lees wel mee hoor, heb gelukkig internet in mijn holletje . xxx
Lieve Sas, hoe is het vandaag met het bruin? Ik weet niet zo goed wat ik moet denken/zeggen. Aan de ene kant ga ik mee in jouw gevoel, het is immers jouw lijf. Aan de andere kant heb ik nog best wel hoop, omdat je schrijft over beige/bruin en niks roods Anyhow: dikke knuf voor jou! En ook voor Milla een dikke knuf. Wat confronterend en verdrietig zeg
Juulzon en Milla: jullie allebei een extra dikke knuffel! Het is niet eerlijk! Annedore: wow, 15 kilo... in hoeveel maanden? Superknap!!!Mocht bij mij zwanger worden toch niet lukken, of (mooier) toch na een bevalling, wil ik wel je dieet volgen! XChapeau! Vanmorgen heb ik mijn laatste FM gehad. Alles zag er prima uit, hopelijk genoeg eitjes (ze verwachten 12 goeie, ik reken al om en denk dat er vast weer zo'n 8-9 zullen zijn net als vorige keer). Mijn baarmoederwand was al goed dik, 13mm. Alles wijst erop dat ik vanavond pregnyl moet spuiten en dus woensdagochtend de PU. Ik moet dit nog wel officieel telefonische bevestigd krijgen, maar daar ga ik nu toch van uit. Ik ben wel al een beetje emotioneel, want woensdag is het een half jaar geleden dat Felix* geboren en gestorven is. Een heel bijzondere dag om een PU en hopelijk bevruchtingen te hebben...
Jeetje gabrielle. Wat zou dat enorm bijzonder zijn.. Ik ga duimen dat het woensdag wordt..! Lieve juul, dikke knuffel..
Dank je, Milla! Saskia, ik ben je zeker niet vergeten, en heb veel aan je gedacht. Hoe is het nu, meid? Is die toch blijven plakken??? Heb je de bomen heel gelaten
@Taliaa en Gabrielle: dank jullie Eerste 3,6 kilo in jan/feb afgevallen (was meer, maar weer bijgekomen door ineens stoppen met dieet). De overige bijna 12 kilo in de afgelopen 3 weken afgevallen Gabrielle: jeetje, wat zou dat speciaal zijn zeg. Misschien is het een teken?
@ Annedore, wat super goed van jou! Een hele dikke vette respect voor jou! @ Gabriellle, slik... dat zou inderdaad heel bijzonder zijn. Wat moet het voor jou toch allemaal extra moeilijk, pijnlijk en geestelijk zwaar zijn. Ik vind je enorm sterk! Hier heeft boosheid plaats gemaakt voor verdriet. Gisteren kon ik niet echt huilen, vanmorgen ook nog niet. Op weg naar mijn schoonvader (die is jarig) kwamen de tranen. Zomaar ineens. Zomaar terwijl het juist niet uitkwam (net opgemaakt, je kent het wel...). Vanmorgen getempt en temp was 36,6. Is voor mij wel een normale temperatuur na de eisprong, daarvoor is ie altijd 36,2 of 36,3. Het is al zoveel jaren geleden dat ik heb getempt dat ik er eigenlijk niet veel uit kan halen. Zomaar een keer tempen, slaat eigenlijk nergens op. Maar 36,6 is natuurlijk vééél te laag om swang te zijn. Dus dat kleine beetje hoop was opeens echt weg. Totdat ik net thuiskwam met heel veel buikkrampen. Dat ben ik niet gewend zo vroeg in de cyclus, in een cyclus zonder hormonen. Ik heb het niet over een beetje zeurende ongipijn, maar echt over buikpijn waar je van dubbel slaat. Op de wc zag ik tot mijn verbazing alleen een beetje waterige zooi met een beige kleurtje... lichter dan gister. Zou het dan toch? Dat ging natuurlijk meteen door mijn hoofd. Uit pure frustratie heb ik er een bol in gepropt... alsof dat nu nog zin zou hebben Toch ga ik het doen. Ik heb zoveel bollen. Ik ga nu 3x daags 1 bol schieten. In het kader van, de aller- allerlaatste keer wil ik ALLES geprobeerd hebben. Maar bij die helse krampen voel ik me niet zo goed eerlijk gezegd. Wel vind ik het raar dat ze er zijn. Ik heb nooit zoveel buikpijn en zeker niet 10 dagen na ei al. Dus ik wacht nog even af, en schiet bollen met het laatste beetje hoop wat ik in me heb...
Lieve Sas, Ik houd vast aan dat kleine beetje hoop dat je hebt. Alles op alles!! Duimfikbidklaverdiamantaan Liefs
Voor de bollenschieters onder ons... ik doen nu 3x 1 bol. Dit in het kader van, mijn eigen progesteron doet ook nog wat hoop ik. Zou ik beter 3x 2 bollen kunnen schieten?
Kan geen kwaad, teveel breekt je lichaam wel weer af of neemt het niet eens op. DUIMFIKBIDKLAVERDIAMANTAAN!!!
Volgens mij kan het idd geen kwaad. Dus, bollen opmaken . Die krampen, zouden die geen innestellingspijn kunnen zijn? Ik blijf duimenduimeduimen!
@Sas, vreselijk die gevoelens tussen hoop en vrees . Ik heb je vast meis! Ik zou 3x2 bollen doen, heb ik ondanks het mogen stoppen van het VU ook gewoon tot 11 weken gebruikt. Kan dus echt geen kwaad . @Gabrielle, da's inderdaad een hele bijzondere maar ook emo dag om de punctie te hebben. Wel een mooi aantal follikels. Meis, ik duim voor een mooi aantal eitjes en bevruchtingen!