Jeetje Sikki, wat zullen jullie geschrokken zijn!! Heel veel sterkte en kracht. Ik brand een kaars voor jullie. Zet hem op!!
Kort, want via phone... Sikki, wat een schrik Melle viel hetzelfde af in procenten, kwam wat aan en ging weer afvallen. Dan denk je toch niet gelijk aan zoiets als dit. Tenminste; wij niet Jullie en de kraam hebben het goed gedaan. Zorg goed voor jezelf lieverd en samen zijn jullie er voor N.orah zodat ze er zsm weer bovenop komt en thuis mag zijn. Sterkte! Langer dan gepland, eeuwigheid zitten tikken, maar met liefde
Jeetje Sikki! Wat een schrik! Heel veel sterkte samen, en ik heb mijn diamant aan voor N.orah... dat ze maar snel weer aan mag sterken en met pap en mam mee naar huis mag.
Even kort uit het ZH. Norah doet het weer heel goed! Ze is echt enorm opgeknapt. We wachten op de uitslagen van de kweken en hopen dat ze vandaag mee naar huis mag. Dan kunnen we de antibiotica kuur thuis afmaken met een drankje ipv het infuus. Indien de kweken niet goed zijn moet ze tot en met vrijdag aan het infuus blijven.
Jeetje Sikki, wat een schrik!!!!! Maar gelukkig dat ze zo goed is opgeknapt, de kanjer!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Hopelijk mag ze vandaag lekker met jullie mee naar huis! Dikke kusssssssssssss
Sikki, wat fijn dat ze opknapt. Ik moet steeds aan jullie denken. Wat ontzettend oneerlijk dat jullie kraamtijd zo 'bewogen' moet zijn. Ik hoop echt dat het nu klaar is en dat jullie ongestoord kunnen gaan genieten!! Ik stuur in ieder geval al mijn positieve energie jullie kant op.
Fijn dat ze weer opknapt nu! Ik hoop dat de kweken goed zijn en jullie meisje mee naar huis mag. Ik vind het ook erg oneerlijk dat jullie kraamtijd met zoveel spanningen en bezorgdheid gepaard moet gaan
Ik had jullie ook een andere, onbezorgde kraamtijd gewenst. Maar gelukkig gaat het nu goed met haar! Dikke knuf aan Norah!
We zijn weer thuis!!! Bloedkweek was negatief, dus de bacterie zit niet in haar bloed. Huidkweek is wel positief op 'een kokken bacterie'. Ze is behandeld alsof ze stafylokokken heeft, maar mocht het nu toch anders zijn, dan kan het ook zijn dat ze terug moet voor een andere antibiotica. Welke kokken het precies is weten ze pas morgen, maar omdat ze zo is opgeknapt van de antibiotica mochten we haar mee naar huis nemen. De kuur moeten we nu voorzetten middels een antibiotica drankje wat we t/m vrijdag 3x per dag moeten toedienen. In enkele gevallen reageren de kinderen daar slecht op en moet ze weer antibiotica via het infuus krijgen, dus we moeten haar de komende 48 uur goed in de gaten houden. Ook mag ze niet meer terugvallen in gewicht. Ze was namelijk ruim 450 gram verloren, dus te veel tov haar geboortegewicht. Nu zit er weer 300 gram aan en dat mag dus niet weer terugvallen. Siklief is nu een babyweegschaal aan het halen. Omdat ze weer uitsluitend BV krijgt en we dus niet exact weten wat er in gaat, willen we haar wel iedere ochtend wegen. Voor nu zijn we dus blij! Eindelijk thuis met z'n drietjes! Wel gek hoor zonder de kraamhulp. Toch raar de laatste dagen afgesloten met haar.
@Sikki, wat fijn zeg dat jullie weer thuis zijn! Rare kraamdagen zo... Geniet maar extra veel van je meisje nu Maar dat komt vast helemaal goed
lieve sik; wat fijn om weer compleet thuis te zijn. Wel nog even spannend dan de komende dagen maar heb vertrouwen en we duimen met jullie mee dat jullie je portie wel gehad hebben en het nu alleen maar genieten is!! Veel liefs
Wat fijn dat ze weer thuis is!!! Goed zo, Norah, kanjer die je bent Nu nog lekker verder opknappen en veel knuffelen met papa en mama.
Wat goed dat je kleine meisje weer thuis is. Ik hoop zo dat alles goed gaat met de antibiotica en dat ze snel een lekkere gezonde mollige baby is!
Fijn dat N.orah weer thuis is en hopelijk blijft het nu allemaal goed gaan. Dikke knuffel voor de schrik, die zal denk ik nu ook wat meer doordringen.
Hoe gaat het Sikki? Wij zijn bezig met ons levensverhaal voor adoptie. Ik vind het lastig. Ik ben inmiddels klaar en ik vind het zelf een mooi verhaal geworden. Precies zoals ik het beleefd heb, en wat ik van mijn eigen leven tot zover geleerd heb. Maar toen kwam Sasman... Die is nog volop bezig en vind het al helemaal moeilijk. Want hoe schrijf je op dat je familie behoorlijk overhoop ligt. Met oudste broer al jaren geen contact, is vroeger na de scheiding van ouders het verkeerde pad op gegaan, heeft veel schulden gemaakt, en woont sinds jaren weer thuis bij zijn moeder. Werkt nu hard en is voor zover wij weten schuldenvrij, en is nogal een teruggetrokken persoonlijkheid. Je ziet hem nooit op verjaardagen en heeft geen behoefte aan gezelligheid en contact met familie. Zijn jongste broer is zwagerlief met de baby waar wij niet eens even over gebeld werden. Jarenlang een goed contact gehad, Sasman viste er weleens mee en ik kon het er ook goed mee vinden. Staat heel anders in het leven dan wij, maar dat was nooit een probleem. Vorig jaar hoorden we ineens niets meer van hem en leek het alsof hij ons zelfs ontliep. Zijn vriendin bleek zwanger, dat moesten we via hyves lezen... Later is dat uitgesproken en alles leek weer goed te gaan. Twee weken voordat zijn zoon geboren werd, was hij nog op mijn verjaardag en hebben we gewoon normaal gezellig met elkaar gesproken. Op de dag van de geboorte moest ik weer via hyves lezen dat we een neefje hadden en werden we niet gebeld. We kregen slechts een geboortekaartje in de bus. We waren gekwetst en besloten om het contact van hem af te laten hangen en niet op kraamvisite te gaan. Sindsdien niets meer vernomen, neefje is nu een half jaar oud... Jongste zusje hebben we een normaal contact mee (godzijdank). Met vader heeft Sasman na de scheiding lang geen contact gehad. Na onze bruiloft besloten contact te zoeken en dat is goed bevallen. Sasman heeft een goed contact met zijn vader en ze spreken elkaar regelmatig. Ze gaan vaak samen vissen, en hebben dezelfde interesses. Zijn vader vraagt ook regelmatig naar de adoptie en is daar enthousiast over. Zijn moeder, tja, dat contact is wisselend. Nadat Sasman contact met zijn vader opzocht is het contact met haar een tijd bergafwaarts gegaan. Ze was jaloers, en gaf Sasman het gevoel weer te moeten kiezen tussen zijn ouders. Vorig jaar hebben we een goed gesprek met haar gehad en gelukkig gaat het nu beter. We hebben geen intensief contact, maar we spreken en zien haar regelmatig. Ze is niet makkelijk in de communicatie, ze vertelt niet snel als ze iets op haar hart heeft. Dat is weleens moeilijk voor ons. Als er iets is, dan kunnen we wel bij haar terecht. Over de adoptie is ze dolenthousiast. Sasman heeft een fijne jeugd gehad, en vroeger waren ze een hecht gezin. Na de scheiding, toen hij ongeveer 16 was, is er veel uit balans geraakt en draaide een warm nest uit op een onstabiele familieband waarin nauwelijks gecommuniceerd wordt. Ja, ik kan er best goed over schrijven en praten, maar Sasman kan zijn woorden niet zo goed vinden. Daardoor staan dingen er lomp en komt het naar mijn mening verkeerd over. Maar het is natuurlijk zijn verhaal. Maar mijn handen jeuken soms om dingen aan te passen
Maar kun je dat niet doen? Als hij het moeilijk vindt om dingen op te schrijven te benoemen, dan mag je toch helpen? Of wil hij dat niet? Of mag dat niet? Knuffel voor de rest!
Sas, lijkt me heftig zo'n levensverhaal, jeetje Sasman heeft ook al het nodige voor zijn kiezen gehad zeg....... en mannen vinden het altijd moeilijk om gevoelens te verwoorden, zou 'm toch stiekem een beetje proberen te helpen! Hoe gaat het verder met jullie? @ iedereen, zwaaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Oooh Sas. Lijkt me ook heel erg moeilijk, ik ben echt blij dat ik zo,n verhaal niet hoef te schrijven met mijn familliebanden . Ik heb diep respect voor jou en voor Sasman en hoe jullie met die hele situatie omgaan van zijn broer.... Dikke knuffel meis. Komt vast en zeker goed ooit een keer... @ego hier niet alles zo goed maar wil er niet over uitwijden hier online de meeste van jullie hebben het al gehoord via andere wegen