Super waardevol is dat! En zo’n boek is een heel mooi idee. Gaat ze vast veel aan hebben! Hier hebben we ook allebei een verhaal/boek geschreven met ons verhaal (vanuit de kant van mijn man en eentje vanuit mijn kant) en hebben het traject op video vastgelegd, als een soort vlog idee. We hopen dat dat ook mag helpen voor haar later. Het belangrijkste vinden we dat zij zich goed voelt bij de keuze die wij voor haar gemaakt hebben, dat ze weet dat ze ontzettend gewenst en geliefd is en dat het geen problemen voor haar veroorzaakt. Dat zal voor jullie denk ik net zo zijn Wij zullen de eerste zijn die enthousiast met haar gaan meezoeken naar de donor als dat ooit gaat gebeuren haha.
Oh dat is ook echt heel mooi, een vlog en verhaal vanuit beide kanten! En ja inderdaad. We zijn de donor zo intens dankbaar! Als zij ooit wil zoeken, zoeken we graag mee! En indd ook wij hopen dat ze zich vooral enorm geliefd en gewenst voelt als we praten over de reis naar haar. Ik hoop dat ze altijd met ons in gesprek wil en kan gaan als ze ermee zit en vragen heeft.
ik vond alleen je reactie kort door de bocht, het is soms niet gemakkelijk iemand te vinden ondanks dat social media bestaat. Daar ging het mij om. Je laatste reacties geven echt wel aan dat je er alle moeite voor doet. Daar ben ik blij om, het is zo belangrijk dat je als kind weet waarvan je afstamt, dat was voor mij helaas een hele zoektocht en het kan traumatiserend zijn soms het niet te weten. Je komt dan echt met een stuk identiteitsprobleem te zitten. Goed dat je jullie haar in die reis meenemen.
En ik vond jouw reactie kort door de bocht. Want hoe kan je nav 1 reactie zoiets opmaken? Want je leest daarna dus inderdaad hoe wij erover denken en wat we doen. Ik reageerde op de reactie over de vindbaarheid van iemand. En ja, ik ben van mening dat iemand in eigen land net zo onbereikbaar kan zijn als iemand uit het buitenland. En ja, social media kan helpen. Maar hoeft niet. Vind het overigens wel naar voor jou dat jouw zoektocht zo loopt. Mag ik vragen hoe dit komt?
het ging mij om het stukje zoeken naar… niet hoeveel moeite je doet hoe je kind te vertellen dat… mijn zoektocht is uiteindelijk goed afgelopen, maar heeft zowat de helft van mijn leven gekost. Dus vandaar dat het zoeken naar donor en het ja social media…even de verkeerde snaar raakte. Het heeft me veel energie gekost met momenten en de identiteitsproblemen zijn ook niet jevanhet.
Maar zoals ik al eerder benoemde, mocht je interesse te hebben over donorkinderen te horen, oke gaat vooral over het anoniem donorschap van voor 2004, maar heeft nog steeds alle raakvlakken met nu, luister dan de podcast de kwak kwaakt. Zij verwoorden heel duidelijk hoe het kan zijn om een donorkind te zijn. Overigens hebben ze het in die podcast ook over Deense donorbank en daarin wordt benoemd dat de donor zich alsnog kan bedenken en weer anoniem kan worden, dan heeft je kind geen optie hem te ontmoeten, en hij kan verhuizen waardoor gegevens niet kloppen. Is er dan duidelijk wat er gebeurd? Want vanuit NL kun je niet zoveel natuurlijk…
Ik vind het interessant om eens de kant van een donorkind te lezen! Vraag me toch weleens af hoe het is voor iemand die van een donor afstamt. wat betreft het stuk over verhuizen enzo: ja dat is inderdaad een risico. Maar kan met een Nederlandse donor ook gebeuren. Zowel bij de Nederlandse als buitenlandse donoren via spermabanken of klinieken gaan donoren een contract aan waarmee ze verplichten dat hun gegevens (dus volledige voor en achternaam oa) aan het donorkind gegeven worden én dat ze een contactmoment met het kind zullen hebben. Maar het is een risico. Iemand kan zich altijd bedenken en een contactmoment kan dan ook per mail zijn dat hij geen interesse heeft in contact. Contractueel gezien is dat ook een contactmoment. Maar juist daarom hebben wij voor een Deense donor gekozen, zodat we allemaal informatie nu al beschikbaar hebben. Waaronder foto’s van hem als volwassene. Deze zijn gemaakt door Cryos. En ook het persoonlijkheidsprofiel en het interview en stemopname vind ik heel waardevol. Juist voor wanneer hij besluit geen contact te willen, of wanneer hij overleden is tegen die tijd of onze dochter al eerder informatie wil. Maar een niet bekende donor blijft altijd een risico, of het nou een Nederlandse, buitenlandse is of iemand van t internet die je net ontmoet hebt. Daar zijn we ons zeker van bewust en was ook een van de punten die we mee namen in onze beslissing. Het blijft iets wat lastig is en het enige wat we nu kunnen doen is onze dochter goed meenemen in dit traject en haar helpen waar mogelijk.
Nou precies dit. Ik volg op instagram een donorkind: donorchild Zij praat veel over hoe het voor haar is als donorkind. En precies wat je zegt: het is en blijft een risico. Maar ik hoop dat als we ons meisje er samen doorheen helpen ze er wel komt. Met of zonder contact. En ey, niet ieder kind heeft behoefte aan contact. Voor hetzelfde geldt heeft ze genoeg aan alle info die we nu al hebben.
Klopt dat risico is er, maar hier in NL heb je een stichting die in de Nederlandse basisregistratie mag kijken als diegene verhuisd is etc, geen idee hoe dat zo is in Denemarken, want die stichting hier in NL kan dat natuurlijk niet inzien daar. Vandaar mijn vraag.
Hier ook alles in het MCK doorlopen, vond de kwaliteit daar 5 jaar geleden wel beter dan nu. Ook omdat ze het steeds drukker krijgen. Met ziekenhuis geen ervaring.