Pff... moedeloos wordt je ervan... Mijn zoontje is constant boos en driftig! Als iets niet lukt, als ik hem niet begrijp, als iets niet mag, als iets niet precies gaat zoals meneer wenst... Hij kan nog niet praten, houdt niet echt van samen spelen, maar ik mag ook niets amders doen als hij zelf bezig is! Als ik ga opruimen of schoonmaken wordt hij boos en gaat naast me op de grond liggen krijsen, eigenlijk heeft hij het liefst dat ik alleen maar op de bank zit! Als hij geen koekje/snoepje of iets anders wat hij wil krijgt, meteen een krijsbui en gooien. Luistert hij niet en zeggen we nee, hup, weer een boze bui. Het ergste is dat hij zich niet laat afleiden met iets anders, niet luistert naar uitleg waarom iets niet kan of mag en zijn buien rustig een half uur aanhouden. Inmiddels ben ik gewoon blij dat ik op donderdag, vrijdag en zaterdag weer mag werken om er even vanaf te zijn, maar ik voel me wel heel rot dat hij op het kdv en zaterdag met zijn papa wel leuk en gezellig kan zijn! Ik weet gewoon niet meer wat ik er nog aan kan doen behalve negeren en consequent blijven! Hoort dit bij de leeftijd? Hij heeft al van die buien sinds hij heel klein is, en als hij het afgelopen jaar bij elkaar 2 maanden gezellig is geweest is het veel! Komt deels ook door continue verkouden en tanden enzo, maar poeh wat ben ik dit zat zeg! Waar blijft dat leuke gezellige jongetje wat hij wel kan zijn?!
Mijn dochter heeft er ook een handje van af en toe, ik negeer haar dan volledig. Als ze iets doet dat niet mag, zeg ik dat heel duidelijk (en pak ik het bv af, als ze iets heeft dat ze niet mag), en zet ik haar zo nodig ergens anders neer (andere kant van de kamer als ze bv in de keuken dingen blijft doen die niet mogen). Gaat ze dan staan huilen en stampen? Dan ga ik lekker koffie drinken en een boekje lezen tot ze gekalmeerd is...
Hier een mannetje in dezelfde fase die buiten boos en driftig ook nog continue slaat en knijpt en haren trekt grrrr.... Ik hoop maar dat het over gaat zodra hij kan lopen en praten
Het beste om te doen is het negatieve gedrag te negeren en het positieve gedrag te belonen. en dan niet in de zin van snoep/kadootjes, maar met complimentjes. Ook werkt het hier altijd goed om niet alleen maar nee te zeggen maar ; nee dit mag niet, maar je mag wel .......' bijvoorbeeld Nee je mag niet op de bank springen, maar ik kan wel kussens op de grond neerleggen waar je op mag springen. Of , nee je mag nu geen snoep, maar je mag wel een appel of een banaan.... Verder als het gedrag over jou grenzen gaat, in de hoek of op de gang zetten en niet ingaan op gehuil gekrijs oid en als hij weer van de gang /hoek af mag , met iets positiefs beginnen. dus dan niet meer benoemen dat hij stout was /is, want dan trek je hem weer in die stemming.. Ik pas dit nu al een jaar of 2 toe, en het gaat echt enorm goed. tuurlijk zitten er soms pittige buien tussen die je moeilijk de baas kunt zijn, maar probeer gewoon je eigen ding te blijven doen en hem te laten uitrazen. dat kan soms echt een tijd duren. Maar zolang jij niet toegeeft, zul je merken dat hij steeds eerder gaat opgeven en de buiten minder lang/heftig worden.. sterkte!!! opvoeden is pittig he!! liefs Muis
oja en probeer zo veel mogelijk positief gedrag te complimenteren.... en dan niet neutraal van ' wat ben je lief' maar ... - wat ben jij een mooie tekening aan het maken, wat goed van je - wat ben jij een mooie toren aan het bouwen, hij heeft wel 10 blokjes, wat knap van jou kinderen zien dan dat jij interesse hebt in hetgeen wat ze doen en dat stimuleert ze om meer dat gedrag te laten zien.
heel herkenbaar. mijn dochter gooit tegenwoordig haar hoofd ook hard naar achter als ze haar zin niet krijgt
Heeeeeeel herkenbaar!!! Alleen mag ik juist niet op de bank zitten, want dan hangt zoonlief gelijk weer aan m'n been! En moet ik er dus weer af! Wil de hele dag aandacht, maar bij iemand anders gaat het wel... erg vermoeiend dit!
Het klinkt alsof je zoontje gewoon hard op weg is naar de "terrible two's" . Ik herken het heel erg van mn dochter (19mnd) die ook heel boos kan worden, vooral wanneer ze haar zin niet krijgt en iets niet mag of ik niet precies doe wat zij wil. Het is af en toe stiekem best grappig om te zien hoe boos ze wordt over iets heel kleins (de poes zit te dicht in de buurt van haar bal bijvoorbeeld). Ik negeer haar woede uitspattingen maar zoveel mogelijk en houd me vooral voor dat het erbij hoort en vanzelf weer overgaat. Wanneer ze wat beter kunnen praten en jouw uitleg ook beter begrijpen wordt het vanzelf minder lijkt me. Ik zie bij mn dochter een hoop communicatiefrustraties en dat is alleen maar goed, want dat motiveert om om te leren praten en begrijpen .
Gelukkig en helaas ben ik niet de enige! Thanx voor de tips! Het meeste doe ik al, negeren, positief gedrag belonen, iets anders voorstellen... Ik denk ook dat het het weer is, met mooi weer is hij stukken vrolijker. Ook zal het deels frustratie zijn dat hij nog te klein is of niet kan praten ofzo... hij wil heel graag alles zelf doen, alleen lukt het niet altijd natuurlijk! Ik blijf hoop houden dat het vanaf een jaar of 2 toch makkelijker moet gaan worden?!
Klinkt als de peuterpuberteit! Hier ook die periode gehad.. Negeren maar zorgen dat hij zichzelf of anderen niet in gevaar brengt
Zoooo herkenbaar en ik werd er vandaag ook even moedeloos van! Mijn zoontje is 18 mnd en wordt ook om het minste of geringste ontzettend driftig! Rationeel gezien weet ik dat het erbij hoort maar emotioneel ga ik na een dag vol driftbuien toch twijfelen; 'doe ik het wel goed, is hij niet te temperamentvol, gaat het nog wel over?' Naast zijn driftbuien heeft hij ook de neiging om in zijn boosheid zichzelf soms pijn te doen en met zijn hoofd op de vloer te slaan. Iedereen zegt dan 'negeren' maar dat valt niet altijd mee als hij met zijn hoofdje op de tegelvloer beukt en ik echt de schrik van mijn leven krijg of hij zich niet misrekent en er een schedelbasisfractuur ofzo aan overhoudt... Intussen lukt het me veel beter om het te negeren en inmiddels gebeurt het ook veel minder vaak (vandaag helemaal niet besef ik me nu en dat is best een prestatie gezien het aantal driftbuien hij heeft gehad ). Kortom; het is niet altijd makkelijk en leuk die driftbuien maar om toch weer even te lezen dat het heel normaal is, helpt me weer om er morgen wat luchtiger naar te kijken!
Hier speelt t al vanaf ongeveer 1,5, vooral toen zijn kiezen door kwamen. Ik doe ongeveer t zelfde als muis. En ik moet zeggen dat het nu al effect heeft door minder driftbuien, en minder heftig. Ik moet wel zeggen dat t lijkt alsof het benoemen van een alternatief weinig zin lijkt te hebben, want hij lijkt t niet te horen door zijn driftbui heen, iig krijg ik nooit reactie. Maar goed als hij boos is is hij boos en koppig! En bij echte grensoverschrijdingen gaat hij de gang op, dit laatste doe ik nog maar n maandje en is nog maar 3x nodig geweest.
Ohh dan doe ik toevallig wat goed haha hier optijd met driftbuien pffff bijv. Wil ze de afstandbediening, mag niet, laat ze zich op de grond vallen gillen etc etc.. Dan vraag ik waar is popje? Ga je je popje voor mama pakken en meestal gaat de driftbui dan over... Nog wel, dat belooft wat hmmm
Klinkt bekend! Afgelopen dagwn is hij op het kdv geweest waar hij het overigens prima doet, zelfs als hij dagen ervoor ziekjes is geweest ofzo!! Maar er was dus gisteren een nieuw meisje en die schijnt vreselijk aggressief te zijn! Kwam mijn zoontje dus vol krassen in zijn gezichtje thuis! Directie is er zelfs bijgehaald om te kijken naar oplossingen! Daar zien ze dus een heel ander kind! Bangig voor dat meisje en hele middag op schoot gezeten! Vanmorgen dus een driftbui toen hij erheen moest! Negeren werkt wel goed afgelopen dagen, vergt een half uurtje geduld maar goed... alternatieven aanbieden hoort hij inderdaad niet eens! Hebben jullie ook problemen/oplossingen met eten?! Hij eet zelf en heeft nooit potjes gehad, maar momenteel wil hij alleen gekookte aardappelen en pasta eten als avondeten! Groenten, vlees en gebakken aardappelen laat hij staan! En er wordt droftig gegooid met alles waar hij klaar mee is! We negeren het en maken geen strijd aan tafel, maar is dit ook eenfase? Lijkt wel echt op hele vroege peuterpubertijd, maar goed hij loopt met alles behalve praten flink voor!