Hallo meiden, Ik heb even met toestemming van Beheer een ander account aangemaakt vanwege meelezers of bekenden. Ik zal proberen het zo goed mogelijk uit te leggen, excuses als het wat warrig overkomt. Mijn zus is 43 jaar en heeft, door gebrek aan zuurstof bij haar geboorte, een verstandelijke beperking. In haar doen en laten is ze een meisje van 14. Haar beperking gaat gepaard met borderline, depressie, en Obsessief-compulsieve Stoornis (Dit uit zich in dwanghandelingen zoals alle badkamertegeltjes tellen, want anders.. ) Door haar beperking heeft ze haar jeugd vooral door moeten brengen in tehuizen, weekenden was ze thuis. In de tehuizen het niet altijd naar haar zin gehad, ze behandelden haar als slaaf (haar woorden). Nu heeft zij mij een jaar of 15 geleden verteld dat mijn vader haar misbruikt heeft toen ze 11 jaar was en mijn moeder een paar dagen bij haar zus in een andere woonplaats logeerde. Toen ze me dat vertelde was ik nog jong, in de puberteit (Ik ben van de tweede leg, zeg maar). Het was bij mij tot vanmorgen alleen nog een vage herinnering dat ze me dat verteld heeft, ik dacht dat ik het had gedroomd, of ik heb het heel diep weg gestopt zodat ik het zou vergeten. Ik heb mijn zus geholpen om in therapie te gaan vanwege haar dwanghandelingen omdat het de spuigaten uit liep. Haar dagelijks leven leidde eronder, dat was de druppel, ze had echt hulp nodig. Nu is ze sinds kort begonnen met therapie, het is erg zwaar. Ik had al een paar dagen niks van haar gehoord, dus ik appte haar hoe het nu ging. Krijg ik terug: 'Niet zo goed, de therapie is zwaar. Ooit heb ik je verteld over wat papa bij mij heeft gedaan, dat heeft waarschijnlijk te maken met mijn dwanghandelingen enzo'. Mijn maag kromp ineen bij het lezen van haar berichtje want ik dacht echt dat ik dit had gedroomd! Maar ze heeft het me dus echt verteld toen. Mijn vader van wie ik dit nooit, maar dan ook nooit had verwacht heeft mijn zus misbruikt! De viespeuk! Hoe ver hij is gegaan heb ik mijn zus niet gevraagd, ik denk ook niet dat ik dat wil weten. M'n zus vertelde me dat ze er ooit een gesprek over hebben gehad op het tehuis waar mijn zus toen woonde, mijn vader had volgens haar zijn excuses aangeboden en hij had er erg veel spijt van, mijn moeder was bij dat gesprek en wist er dus van. Mijn zus woont niet in dezelfde woonplaats als ons, eens in het half jaar komt ze een weekendje hier, ze logeert dan bij mijn ouders. Ze vertelde me net ook dat mijn vader nog steeds opmerkingen geeft zoals: 'Wat heb je toch mooie borsten.' Ik weet even niet meer wat ik moet doen. Geloof ik haar eigenlijk wel? Dat spookt steeds door mijn hoofd. Zal ze het verzonnen hebben? Aandacht tekort? Verzint ze zoiets door haar beperking? Ik kan me echt niet voorstellen dat mijn vader zoiets heeft gedaan, hij heeft mij nooit aangeraakt! Maar ja, aan de andere kant, zoiets verzin je toch niet? Daar ga je toch niet om liegen? Het enige wat ik nu nog doe is huilen, de tranen biggelen over mijn wangen terwijl ik dit type. Mijn man heeft nachtdienst gehad dus hij slaapt nu. Ik twijfel of ik het hem moet vertellen, we hebben een geheimen voor elkaar, vertellen elkaar alles. Maar kan ik hem dit wel vertellen? Het gaat om zijn schoonvader, hij gaat natuurlijk anders naar hem kijken. Kan ik mijn dochter nog wel veilig met mijn vader om laten gaan? Bedankt voor het lezen. XX
Ik zou t wel aan je man vertellen. Jij moet dit ook bij iemand kwijt. Verder wat je zou kunnen doen, is dit misschien vragen aan je moeder, aangezien zij bij het gesprek is geweest tussen jou vader en je zus. Ik zou persoonlijk toch wel even uitzoeken of het waar is of niet. Maar ik zou niet aan je zus laten blijken, dat je haar misschien niet gelooft.
hey, wat heftig meis! helaas ken ik teveel meiden die er ook mee te maken gehad hebben. Aan de ene kant ben ik geneigd te zeggen: waarom zou iemand HIEROVER liegen. Maar die mensen zijn er wel. Ik ken je zus natuurlijk niet. Maar alleen al door het feit dat ze nog steeds blijft logeren bij je ouders, zet bij mij vraagtekens. Aan de andere kant.. Het is het moeilijkst om te zeggen dat degene die je misbruikt heeft, je vader is. Ik weet niet wat ik geloven moet. En snap ook jouw twijfels heel goed. Ik denk dat het belangrijk is om het met je man te bespreken. Het gaat om zijn schoonvader... klopt! maar het gaat om jouw vader! Jullie zullen hier samen in moeten gaan staan. Ten eerste vanwege de steun, en ten tweede omdat je hier samen een besluit in moet maken. Volg je intuïtie. Al is het lastig als er zoveel door je hoofd spookt. Als je er verder over wilt praten mag je me ook privebericht sturen als je wilt.
Ik zou het idd ook aan je man vertellen, en uit proberen te zoeken of het inderdaad waar is. Geef bij je zus ook aan dat je er heel erg van geschrokken bent en niet zo goed weet wat je ermee aan moet. Gaat jouw immers ook niet in de koude kleren zitten!
Zeker jouw man vertellen, je wil dit toch graag ergens kwijt.. Ik denk dat je er zeker goed aan doet dit met jouw moeder te bespreken. Als zei bij dat gesprek is geweest, moet ze het weten. Sterkte, het lijkt me verschrikkelijk.
Ik zou het ook aan je man vertellen. Maar ik zou mijn ouders er ook mee confronteren. Ik zou toch echt de onderste steen boven willen
ik vind dit echt een foute uitspraak ze heeft een beperking plus als je in instellingen zit is ook niet leuk en geweldig..... als je voor de rest niet veel mogelijk heden hebt en het nu niet meer gebeurt.
Ik ken ook iemand die is misbruikt en toch telkens terug naar hetzelfde familielid terug ging. Waarom? Omdat het er beter was dan thuis, omdat hij lief en aardig was terwijl er thuis niet naar hem/haar werd omgekeken. Het is niet altijd zo simpel, kinderen zoeken nou eenmaal geborgenheid en liefde en wedden dat ze dat thuis wel kreeg en in de instellingen niet. Probeer met haar te praten, zodat je snapt wat ze allemaal heeft meegemaakt en of het verhaal enigzins klopt. Vanwege haar Borderline is er wel een kans dat ze liegt en aandacht zoekt maar je kan daar beter niet van uitgaan. Als ze merkt dat je haar niet geloofd en het blijkt wel echt waar te zijn dan zal dat haar heel erg veel pijn doen. Verder heb ik niet erg veel advies maar wil je heel veel sterkte wensen.
Heftig! Sterkte! Doordat je zus verstandelijk beperkt is, weet je niet wat er precies gebeurd is, zij kan het ook anders hebben ervaren. Voorbeeld: misschien heeft hij per ongeluk haar borst/billen aangeraakt, wat zij veel heftiger ervaarde dan dat het is. Je moeder blijkt ook op de hoogte te zijn, waardoor ik wel een soort twijfel gevoel heb, wat er precies is gebeurd. Als ik erachter kom dat mijn partner aan mijn kind zou zitten, dan zou hij direct het huis moeten verlaten, maar dat is wat je denkt bij zo'n situatie, wat je in werkelijkheid doet, weet ik niet. Hoop dat je partner zo wakker is, zodat je bij hem je hart kunt luchten. Hoop dat je een gesprek durft aan te gaan met je ouders, zodat je niet maanden lang met een knagend gevoel rond loopt, of je ouders gaat ontwijken. Dikke knuffel! @mvroosenmuffin: Vaak zijn misbruikte kinderen het meest loyaal naar de dader, dit omdat zij door de misbruik vaak het idee hadden wel geliefd te zijn, even kort door de bocht gezegd. Ik snap wel dat je dit in eerste instantie denkt.
Ik heb wel gehoord van die loyaliteit naar de dader, maar dat kan ik me niet voorstellen. Ergens gelukkig maar. Maar de opmerking is niet zo bot bedoeld als het overkomt. Sorry daarvoor.
Is een gesprek aangaan met de moeder een optie . Die weer ervan volgens haar. Gewoon vertellen wat je dwars zit en of ze idd weet wat er precies gebeurd is. Je hebt alle recht dit te weten mocht hij inderdaad wat gedaan hebben. Ook voor eventueel eigen kinderen te beschermen. Het komt vaker voor dat maar een kind in een gezin slachtoffer wordt omdat deze een makkelijke prooi is. Dat er met jou nooit wat is gebeurd wil niks zeggen dus. Oplet feit dat ze gewoon thuis blijft komen is misschien juist gewoon de geborgenheid en het thuis gevoel . Altijd beter dan tehuis waar vaak ook van alles speelt.
Ik vind dat je dit soort dingen altijd serieus moet nemen. Of je zus nou de waarheid spreekt of een groot fantasie heeft door haar beperking. Dus ook gewoon met je man bespreken.. want mischien kan hij je wel helpen.. niet mee rond blijven lopen en toch stappen ondernemen..
Ik zou nooit blindelings afgaan op iemand met de problemen die jij verteld die ze heeft. Dat neemt niet weg dat je haar verhaal wel serieus moet nemen. Ga anders in gesprek met je ouders ik denk dat dat de enige juiste weg is op dit moment.
Iedereen bedankt voor de reacties. Ik reageer vanavond of morgen wat uitgebreider. Ik wil het eigenlijk niet met mijn vader bespreken, hij is bejaard en erg labiel de laatste tijd. Mijn moeder is nog kwiek, ik ga het even laten bezinken en ga met haar praten.
Hier ervaring misbruik eigen vader en met mijn zusje ook (nog stap verder zelfs ) Kan je zeggen iedereen uit zich hier heel anders in. Overigens snap ik iemand heel goed als ze ondanks wat gebeurd is toch terug gaan naar de ouders. Het is grotendeels loyaliteit, Je eigen ouders etc.. Maar er komt ook veel onmacht bij, boosheid, frustraties, allerlei verschillende uittingen waarvan je het niet verwacht etc.. Ik zit er zelf helaas nog steeds middenin. Ikzelf heb mijn ouders bijna 1 jaar niet gezien. Maar familie eromheen ook bijna niet door hun en nog veel meer. Het is een ontzettend moeilijke situatie! Probeer je zus te geloven. Praat met haar. Geef haar steun waar nodig en vraag haar wat zij wilt ed. in deze situatie. Succes.
Laat ik ten eerste zeggen dat het heel logisch is dat ze gewoon laat logeren. Dat is voor haar denk echt een uitje. Geloven of niet dat kan ik niet beoordelen ik ken haar diagnose beperking niet en ken der niet Wel vind ik dat je dit absoluut met je man moet bespreken
De omgeving is vaak nog erger dan ( alleen de dader) de dader is schuldig maar de omgeving die. Nu jou zus bijvoorbeeld niet willen geloven of vraag tekens daar om heen zetten zijn nog erger. Weet zelf wat het met met je kan doen,. ( niet ik maar mijn moeder) mijn moeder is altijd naar haar ouders blijven gaanm. En heeft er op een of twee keer na nooit over gesproken door oma voor leugenaar en opa is al dood. En mijn tante de zus onder mijn moeder vermoede het wel als kind ook al gelukkig niet helemaal niet niet geloofd ik snapte ook nooit waarom mijn moeder nog naar haar vader bleef gaan, Ik vind wel dat je er van alles bij haalt over wat ze mankeert stel het is waar en ze is al verstandelijkbeperkt is het nog veel moeilijker om je zelf te kunnen bewijzen dat zo iets ook echt gebeurt is. Wat je er aan kan doen. tja je vader mag dan wel oud zijn maar mocht het waar zijn. Dan kon hij van mij als dochter nog een letterlijk pak slaag krijgen mocht zo iets met mijn zusje gebeurt zijn. Want dan kies ik toch voor mijn zusje. Weet het werkt zo niet, dit soort dingen blijven zo lastig.
Ik zou je aanraden jouw dochter te beschermen tot je helderheid in de zaak krijgt. Dus niet bij hen laten ook al is oma erbij. Klinkt hard maar dat is dan maar zo...
Ik zou willen weten wat er gebeurd is. Hopelijk kan je moeder duidelijkheid brengen. In mijn vaders familie is er iemand die hierover gelogen heeft. De hele familie ligt uit elkaar. En van heel dichtbij is er iemand die veelvuldig misbruikt is als kind en nooit geloofd werd. Pas op zijn sterfbed heeft de dader bekend. Ook die familie ligt uit elkaar. Het slachtoffer heeft het heel lang weggestopt en op latere leeftijd kwam het er uit. Ook zij heeft als kind in tehuizen gezeten, omdat ze onhandelbaar zou zijn en zou liegen, maar dit kwam dus allemaal door het misbruik. Hopelijk krijg je de waarheid boven tafel. Voor mij zou geen enkel excuus te aanvaarden zijn als het echt gebeurd is. Hoe oud en labiel mijn vader dan ook zou zijn. Heel veel sterkte!
Ik heb een leerling met ODD-CD gehad en die loog daar glashard over. Arme buurman had wat gezegd over de grote mond tegen haar moeder en een paar dagen later werd ie opgehaald door de politie omdat hij haar aangerand zou hebben. Hele verhaal klopte van geen kant, maar moest wel serieus genomen worden. Op een dag moest ik bij mijn directeur komen, was een klacht dat ik haar geslagen had.. Kon helemaal niet, was er op die dag niet.. En zo kan ik nog meer voorbeelden geven. Ik wil absoluut niet zeggen dat je zusje liegt, maar het komt helaas wel voor. Succes er mee.