@hopefullymommytobe Oh wat naar meis, had inderdaad een heel bijzondere kerst kunnen worden. Probeer jezelf vooral in t hoofd te houden dat dit een "oefenronde" is. En dat klinkt hard maar ik zeg t met een reden. Voor onze dochter zijn we twee jaar lang echt aan t klussen geweest. Zowel man als ik wilden geen verdere stappen ondernemen, het was raak uit zichzelf of niet. Jij bent nu al verder gekomen dan wij rond die tijd. De eerste aanzet is geweest, iets zat nog niet helemaal lekker maar bedenk ook je lijf leert. Ik heb echt hele goede hoop voor je dat je binnenkort een klein bescheiden feestje mag gaan vieren. Je bent nu al zo ver gekomen, ookal voelt het nu zo ontzettend verdrietig, bedenk in elk geval: "tot zo ver gaat t in elk geval!". Die zorgenpost van onvruchtbaar/ technisch niet verenigbaar hoeven jullie je als stel in elk geval niet druk om te maken en dat is al echt een super begin. Na dik twee jaar en de hoop inmiddels opgegeven te hebben kwam bij ons de grote verrassing, waar ik pas na week 6 achter kwam. In verwachting van een kindje, nooit meer gedacht mee te maken. Na haar bevalling tot nu (ze is nu 2 jaar) was t geklus op 2 handen te tellen met ruimte te over. Heeeeeel veel minder dus, en waar we eerst ontzettend veel moeite hadden om in verwachting te raken was dit extreem snel, onverwacht, raak. En bij veel dames zie je zo'n zelfde patroon, de eerste zwangerschap laat even op zich wachten en wanneer er een stap wordt gemaakt voor de volgende gaat dat gek genoeg heel veel sneller. Dus meis, neem de tijd voor je verdriet, ook dat heeft echt zn plekje nodig maar verlies ook zeker niet je hoop.
Dankjewel voor je lieve woorden. Wat fijn dat het bij jullie nu gelukt is en dat jullie een gezond kindje hebben. Dat is vast zwaar geweest om zo lang te hebben gewacht die tijd. Vreselijk. We gaan het een plekje geven... we zullen wel moeten.. maar het blijft een teleurstelling.. wens jullie mooie kerstdagen! Veel liefs x
Aan mijn kant is ook zo nu en dan een tranendal voorbij gekomen hoor, hoe nuchter we er ook in stonden. Hopelijk duurt t bij jullie niet zo lang, in mijn familie zit bij de vrouwen ook nog een afwijking hoor. Vanaf 30 wordt t lastig zonder hulp, vanaf 35 zo goed als kansloos om kinderen te krijgen. Ik was net 31 toen ik zwanger bleek. Paar weken ervoor zat ik nog met dikke tranen op mn verjaardag dat de kans op een kleintje nu helemaal verkeken was...wist ik veel dat ik toen zwanger was...
Heel veel sterkte met verwerken van dit verdriet. Wil niet negatief zijn maar hou in je achterhoofd dat je cyclus wel even ontregeld kan zijn. En het even duurt voordat hcg uit je lijf is. Dit om teleurstelling te voorkomen. Sommige hebben gelijk weer een mooie cyclus dat hoop ik voor jullie ook