hai, Ons zoontje is nu ruim 6 maanden, en ik weet niet of het bij de ontwikkeling van deze leeftijd hoort, maar hij kan zo verschrikkelijk knijpen. Echt tot je rode plekken op je armen hebt. Maar ook in je gezicht als die boven hem hangt. Denk zelf dat het een beetje ontdekken is, maar dan op de ruige manier, en ook deels enthousiasme. hebben jullie kids dit ook, of gehad rond die leeftijd? En wat zou het kunnen zijn?
ik denk ontdekken, en hij kan nu een stuk beter pakken en daar maakt die gebruik van. het is ook oefenen, alleen niet de bedoeling dat die dat met anderen doet. je moet als die dat doet hem wegleggen en weglopen. dat vind die niet leuk, en dan heeft die waarschijnlijk gauw in de gaten dat die dat niet moet doen. succes
Lynn heeft het nog steeds, knijpen, krabben, haren trekken. En dan vooral knijpen in je lippen...klein krengetje
Beseffen ze met 6 maanden goed, dat ze dan wat fout doen en iemand pijn doen? Ik denk het niet, tis een stukkie ontdekking...
Ik zeg heel vaak dat ze zachtjes moet doen en dat ze moet aaien. Ze is nu bijna 9 maand en het heeft nog steeds geen resultaat
hihi ja hoor heel herkenbaar! Valentino is inmiddels 17mnd en sinds een paar maanden heeft hij door dat t eigenlijk niet mag! Ik zei (en zeg) dat inderdaad nee dat mag niet, aaien of zachtjes of lief doen en dan krijgt de gekwelde ook gelijk een knuffeltje en een kusje!
Hoi Danili, Heel herkenbaar hoor! Mika knijpt ook, en het liefst ons gezicht of onze armen en handen. Sinds enkele weken favoriet. De laatste dagen is hij van het knijpen af en heeft hij het slaan ontdekt! Groetjes Suusje
Zo klein hebben ze dat inzicht niet dat het pijn doet. Als kind krijg je gaandeweg in de gaten dat als je knijpt doet het pijn bji die ander. Dit leer je doordat (meestal) iemand anders je knijpt en je doorhebt dat dit niet erg prettig aanvoelt. Daarna leer je de connectie leggen tussen wat iemand bij jou heeft gedaan, is hetzelfde als wat jij doet. Meestal begin je deze link pas te leggen met 1, anderhalf jaar. (soms zelfs later.) Dus het heeft geen enkele zin de baby weg te leggen en hem te negeren en al die andere "nanny"dingen. Als hij begint te huilen is het waarschijnlijk omdat je wegloopt etc. en/of toeval, niet omdat hij snapt dat hij niet moet knijpen. Dus eh, zalf op de blauwe plekken en wees blij dat hij zijn handen heeft ontdekt. Daar heeft'ie later veel voordeel van
ik doe ook als ze me slaat, aai aai, mama lief en als ze aan me haren trekt of me heel hard knijpt dan doe ik best overdreven van AU, Au.. en zielig kijken..dan geeft ze me haar speentje de schat gelukkig/ongelukkig heeft ze een neefje van ong 9 maanden ouder, die slaat en knijpt ook nog. en bijt ook venijnig, en ja hoor dus ook bij keira als je even niet oplet, dan schopt ze hem vanuit haar wagentje, of slaat hem terug, en dan kijkt ze echt heel venijnig erbij.. maar ik heb het idee dat ze al langzaam begint door te krijgen dat het niet lief is. ik denk mede doordat haar neefje hetzelfde bij haar doet, en ze dus weet dat dat geen lekker gevoel is?als ouder ga je natuurlijk niet terugknijpen als ze je pijn doet, maar zo een kleintje wel.. en als we ze dan zeggen he niet slaan of iets, lief zijn, geeft het neefje haar kusjes en zij geeft hem haar speentje
Finn kan ook vreselijk knijpen en aan m'n haren trekken. Meestal is het gewoon van plezier. Hij heeft zeker nog niet door dat dat pjin doet! Ik zeg wel altijd 'nee, auw', misschien dat ie het zo leert...
Fab maait sinds kort ook flink om zich heen en het knijpen heeft hij ook ontdekt. Hij heeft nog geen flauw benul wat hij doet dus laat ik het maar over mij heen komen. Zodra hij het bewust gaat doen is het natuurlijk een ander verhaal.
Oh ja auw... hier ook, vooral tijdens het voeden. Dan knijpt hij in mijn oksel of soms in mijn borst Net je velletje tussen die twee ieniemienienageltjes. Geloof niet dat hij door heeft dat het zeer doet of dat hij zich er bewust van is dat hij knijpt.
Hier nog zo een. Ik roep altijd direct au en zeg nee, dat mag niet! Niet dat hij dat al snapt, maar ik begin er maar zo vroeg mogelijk mee. Hij snapt dat hele oorzaak en gevolg nog niet, dat bleek vanmorgen maar weer. De kat ging naast hem zitten en Tymen trok het arme beest keihard aan haar haar. Dus de kat beet hem in zijn armpje. Dat was schrikken en huilen, maar een tel later zou hij haar weer aan haar vacht trekken...
Gelukkig is Indira niet de enige die knijpt en haren trekt. Ik had het idee dat ik een krengetje gekregen had. Ook ik zeg elke keer au en daarna aai. En laat dat zien bij de poes aai aai, lief lief etc. Hopelijk pikt ze het op. Soms doet het zo'n pijn dat ik echt mijn geduld moet bewaren. Dan leg ik haar toch even in haar bedje, niet om iets te leren. Maar gewoon om zelf even af te koelen.