Ik ben wel benieuwd wat voor een blijvende veranderingen jullie hebben na de bevalling(en). Ik bedoel dan dus niet de tijdelijke ongemakken na de geboorte maar echt zaken die permanent zijn: fysiek en psychisch. Hier: - incontinentie probleempjes (gelukkig niet heel erg) - darmen. Als ik 's ochtends wakker wordt MOET ik echt uit bed om naar de wc te gaan. Ik heb letterlijk persdrang. - buikpijn wanneer ik mijn baby / kind hoor huilen (buik maakt wel onderscheid tussen aanstellerietis en pijn/honger/troost etc) - drogere huid Nu in de zwangerschap is alles versterkt maar dit zijn wel de zaken die blijvend zijn... vervelend maar toch maar een kleine prijs
Tot nu toe: - enorm veel pukkels op m'n rug - een blijvend scheurtje tussen schaamlip en vagina opening, erg fijn.. - geen ochtendhumeur meer, haha
Ehm, niks eigenlijk. Wel uiterlijke veranderingen zoals borsten die wat lager hangen enzo, maar verder niks.
Ik heb "schade" opgelopen aan mijn blaas Ik ben 22 augustus bevallen en kon na de bevalling niet plassen. Ik kreeg een katheter die er een dag later weer uit mocht, wederom kon ik niet plassen dus die vrijdag ging er een nieuwe katheter in en moest toen die zondag terugkomen. Zondag katheter er weer uitgehaald, 6 uur gewacht op een plas die niet lukte en weer een katheter er in. Nu afgelopen vrijdag weer terug naar het ziekenhuis om die katheter eruit te laten halen, kijken of ik kon plassen ( hoera het lukte met veel pijn en moeite ) en eenmaal thuis kwam er niets meer. Nu moet ik naar een uroloog Leuke kraamtijd hé....maar niet heus, heb alleen maar pijn
Eigenlijk niets behalve inderdaad borsten die anders zijn en een buikje dat waarschijnlijk nooit meer echt weg gaat. Maar dat is inderdaad echt cosmetisch! Ik prijs mezelf gelukkig, nu deze zwangerschap ongeschonden doorkomen!
@piepie : dat is zo frustrerend! Ik heb wekenlang geen drang gevoeld na de bevalling (oa door katheter tijdens bevalling) kon alleen lassen met ijskoud water erop.. als je dan eenmaal weer die drang voelt, en de opluchting als je zelf geplast hebt is dat zo hemels! Klinkt raar.. Heb alleen last van wat litteken weefsel down there door mijn 10 hechtingen.. Ja, en die boobs zijn we veranderd.. En striae op mijn buik, best veel. Psychisch ben ik wat egoistischer, maar dat mocht ook wel. Ook zelfverzekerder, mocht ook wel
ja borsten en buik natuurlijk.. Verder moet ik wel eerst even naar de wc voordat ik mee ga springen op de trampolines bij ballorig
dit lijkt op mijn kraamtijd.. laat even controleren of je geen blaasontsteking hebt. t doet sowieso allemaal pijn, dus die zie je gauw over het hoofd.. Ik bleek ook dus een fikse blaasontsteking te hebben, en dan 2 weken antibiotica ging het steeds een beetje beter.. heb er uiteindelijk 3/4 weken last van gehad, moeite met plassen e.d
Heftig piepie. Ben 5 weken terug bevallen van de derde en heb alleen maar een buik met veel vel. Verder niet echt problemen.
Borsten hangen iets zuidelijker, maar kan ook omdat ik ouder word Een soort van aambeiflubbertje die zo nu en dan weer opspeelt. Zo'n velletje wat ooit een aambei was, you know Verder niets dat ik even kan bedenken. Ja paar kilo teveel is er blijven plakken.
Borsten zijn gelukkig zo'n beetje het zelfde gebleven Geen hangtietjes voor mij.. Wel wat aangekomen en een mooi zebraprintje overgehouden Buik wordt ook al weer een stuk strakker
Ja ik heb ook een blaasontsteking, gisteren ben ik begonnen met furabid. Ik hoop zo dat ik geen ingreep aan mijn blaas nodig heb, en ik ben nu echt bang geworden voor katheters Ik heb ook een knip gehad die verder is gescheurd vanwege de vacuumpomp, ook ben ik bij mijn uhm...anus wat gescheurd, alles is gehecht maar daar klaag ik niet over....alleen over die blaas. Ik hoop zo dat het goed komt want nu ben ik alleen maar bang
Lijkt een beetje op dat van mij. Knip en verder uitgescheurd door vacuumpomp. Totaalruptuur die op ok gehecht moest worden. Had een overloopblaas. Er zat meer als 500 ml in. Tijdens bevalling hadden ze me om dde 3 uur gecatheteriseerd maar ws niet goed. Er zat dus teveel in waardoor mn blaas teveel uitgerekt was en niet meer reageerde. Catheter had minimaal 24 uur moeten blijven zitten maar door miscommunicatie er al na 3 uur uit gehaald. Ik kon wel zelf plassen maar er bleef nog meer dan 300ml achter. Dus catheter er weer in en dag blijven. Volgende dag bleef er nog teveel achter. Kreeg de keus, zelf thuis om de 3 uur catheter erin schuiven of een paar dagen verblijfscatheter. Voor het laatste gekozen. Op vrijdag mocht dat ding eruit en bleef er nog maar 100 ml in blaas achter. Was acceptabel. Ik had geluk, volgens de bekkenfysio van ZH had ik door die fouten ook blijvende blaasschade over kunnen houden:x Nu gaat het goed. Ik voel alleen niet altijd aandrang. Moet dus standaard elke 3 uur naar de wc om te voorkomen dat mn blaas over belast raakt. Ik voel pas dst ik moet plassen als ik op mijn buik druk. Soms voelt het alsof ik heel nodig moet en komt er maar een beetje. En vaak voel ik weinig en komt er een hele sloot urine uit. Hoeveelheid waarbij je normaal al gigantische buikpijn van zou hebben. Was ontzettend bang dat het na de 2e bevslling zou verergeren maar gelukkig niet gebeurd. Kon ondanks 2e keer ruptuur gewoon plassen. Deed zelfs geen pijn op de hechtingen.
Ja dat snap ik dat je bang bent. Ik moest ook een afspraak maken bij de uroloog, maar merkte na de antibiotica dat t steeds beter ging... ik kon niet zittend plassen en deed dit dus half staand boven de wc. uiteindelijk steeds een beetje lager tot ik weer kon zitten, en dan nog met moeite en pure concentratie, t heeft echt even tijd nodig gehad, en nu heb ik nergens last meer van. Ik heb geen knip ofzo gehad, was wel overal en nergens wat uitgescheurd en had iets van 10 hechtingen.. maar daar eigenlijk niet echt last van gehad. Ben trouwens ook niet meer bij de uroloog geweest.
Van de oudste heb ik een zware bevalling gehad (tangverlossing). Na deze bevalling ben ik lichamelijk veranderd. Inmiddels ben ik van een aantal dingen volledig hersteld, maar wel een jaar na de bevalling en door het volgen van een intensief programma. Dat was van incontinentie en van aambeien. Blijvend zijn de bekkenklachten (met name schaambeen) en last van een zeer gevoelig stuitje (bleek 5 maanden na bevalling gebroken te zijn en die is toen rechtgezet) en CTS en gewrichtsklachten. O en ik ben een stuk emotioneler (en ik was al emo ). Als ik films kijk MOET het een comedy zijn, anders blijf ik huilen en droom ik erover . Ook vind ik het best een gedeelte van mij die ik heb moeten inleveren. Ik hou echt zielsveel van mijn kinderen en kan ze absoluut niet missen. Maar dat je zoveel "schade" kunt overhouden aan een zwangerschap/bevalling had ik nooit gedacht.
Inderdaad ik ook metéén naar de wc voor grote boodschap. Bij de eerste trouwens nog meer dan bij de tweede. Verder, beetje buikje natuurlijk, wat flubbers van onderen en wat strakker. (negatief bedoeld dan).
lichte blaasverzakking Hierdoor komen de tampons er meteen uit, dus over na de maandverband bij de menstrutatie. door de bv hang(borsten) gekregen en me striae is nog niet weg... soms kleine sneetjes bij anus(erg veel zeer)! heel erg onzeker geworden, en twijfel over alles en nog wat. maar de verzakking vind ik toch het meest ergst, hopelijk wordt het niet erger.
zo echt wel, ik kon eerst ook niet plassen. Wel drang maar niet kunnen (alsof je blaasontsteking hebt) en toen ik eindelijk kon plassen ooooo heerlijk @piepie: sterkte! Hopelijk is het tijdelijk... Ik heb een ontzettend droge huid, nog erger na de bevalling. Verder geen schade gelukkig.