Hoi Meiden, Nog een paar weken en dan is het zover, dan wordt onze 2de kleine geboren. Ik zit helemaal niet op tegen de bevalling heb er juist wel zin in, en ons mannetje zal naar één van de oma's gaan die 24 uur per dag bereikbaar zijn dus dat is ideaal. Maar mijn vraag is: Hoe gaat dat straks als de baby geboren is? Mijn man is zo wie zo 2 dagen thuis ( hoopt een week te krijgen) dus daar zit ik niet zo tegen op. Maar ja de kraamzorg weg, papa aan het werk en dan zit je opeens met een baby en met een peutertje die het ongeloofelijke woord 'nee'heeft uitgevonden . Ik zit vooral op tegen de voedingstijden. Op het moment dat je bezig bent met voeden zie ik het al voor me dat de kleine draak van alles uit gaat halen . Hoe kan ik mij hier het beste op voorbereiden? 's nachts zal ik ook moeten voeden wat uiteraard geen probleem is maar ja, 's morgens moet je toch ook weer paraat staan voor de peuter. Gelukkig slaapt hij wel nog 's middags zo'n 2 en een half uur. Dan zou ik ook kunnen slapen maar ja als je net weer met de voedingen van de baby zit?! Al met al, graag moeders gezocht met ervaring, die een hoop zorgen bij me weg kunnen halen en uiteraard leuke leerzame tips hebben. Bedankt.
Allereerst: mooie geboortedatum van je eerste kind Leuke verjaardag gehad? Mijn kinderen schelen anderhalf jaar en dat gaat eigenlijk heel goed. Ook met voeden, het zal echt wel loslopen. Zo rond etenstijd (18:00) is het soms wat lastiger als ze alletwee hongerig zijn maar een keertje Bumba laten kijken biedt dan uitkomst. Hoewel ik het soms wel handiger vond om bijvoorbeeld 's ochtends al het eten klaar te maken voor 's avonds omdat rond 17uur meestal een jengeluurtje is. Wat betreft de slaapjes: dat komt inderdaad niet altijd even goed uit maar meestal kun je wel een uurtje meepikken. Komt wel goed. Wesley vindt het misschien ook wel leuk om een beetje mee te helpen met de baby: een luier weggooien of als je flesvoeding geeft: even de fles vasthouden. Of naast je zitten met een boekje of een ander speeltje. Een leuk muziekje op doen. Als je op tijd gaat voeden dan zal Wesley ook vaak net iets eten of drinken, tenminste is mijn ervaring. Niet te veel zorgen maken hoor!
Tsja, eerlijk gezegd vond ik het vreselijk die eerste weken. Mijn man was de eerste 2 weken vrij en heeft daarna nog eens 5 weken iedere vrijdag vrij genomen (mijn enige thuisdag met beide kinderen). Toen pas zag ik het zitten om het alleen te doen. Mijn jongste heeft ook wel een moeizame start gehad en ik was bijvoorbeeld bang dat hij zou gaan huilen wanneer ik ook met de oudste bezig was. En ik ben sowieso wel een mieperd in het alleen zijn met de kinderen. Ik vind het nog steeds wel eens zwaar. Maar goed, ik heb het ook wel te lang afgehouden, zag er enorm tegenop. En toen ik het eenmaal gewoon deed, ging het eigenlijk ook wel. Eigenlijk ging het verder qua voeden etc juist wel goed. De oudste heeft daar nooit moeilijk over gedaan. Wat ik wel lastig vind is de verschillende slaapritmes van beide kinderen. Ze hielden elkaar nogal eens wakker overdags. De jongste ging eigenlijk nooit zonder te huilen in 1 keer slapen, en maakte daarmee dus de oudste wakker. Etc. Dat vond ik echt een gedoe, en nog steeds eigenlijk (nu ze bij elkaar op de kamer slapen, dat deden ze de eerste 7 maanden nog niet). Oh en etenstijd (en het naar bed gaan daarna) vond ik de eerste paar maanden echt afschuwelijk. Nog steeds is het een uitdaging om samen met mijn man na het eten de kinderen in bad of onder de douche te krijgen, de afwas te doen, etc. Als ik alleen met ze thuis ben gaan ze gewoon niet douchen. (gelukkig is dat gemiddeld 1 keer per half jaar ofzo )
Ik heb nog maar één kindje dus geen ervaring, maar wel een keer een tip gehoord die ik als de tijd komt zeker uit ga proberen: Een speciaal stuk speelgoed voor de oudste kopen, dat ook echt benoemen als speciaal en dat hij daar alléén mee mag spelen wanneer jij aan het voeden bent.
Ik begin maar met het negatieve haha: De eerste weken zijn heftig. Mijn man was drie weken vrij en we hebben die ook wel echt nodig gehad. Dochter reageerde heel lief op haar broertje, maar ze leek echt boos te zijn op ons. We hadden onze handen vol aan haar en ik was blij dat pappa thuis was. Maar.... na een maand hadden we allemaal onze draai gevonden en gaat het hartstikke goed. De kleine man heeft een goed schema, dochter accepteert het nu dat er nog een aandachttrekkertje is. Tijdens de voedingen laat ik haar vaak een puzzeltje maken of zet ik even de tv voor haar aan. Die staat nu even wat vaker aan dan normaal, maar dan blijft het voor ons allemaal leuk Niet teveel zorgen maken, het gaat echt allemaal vanzelf! De oudste zal vast even heftig reageren, misschien dat je opa's en oma's standby kan hebben als je er even niet meer tegen kan? Kan de oudste naar het kdv/psz? Want dat zou ik zeker aanhouden, hebben wij ook gedaan, 2 keer in de week. Ik heb er gewoon heel relaxed ingestaan en ben heel erg meegegaan in het ritme van de baby. Dus thuisblijven als hij sliep. Nu heb ik het geluk dat de tweede echt een makkelijk ventje is, veel slaapt overdag en dat ze ook tegelijk slapen overdag. Misschien heb ik wel makkelijke kinderen, maar het valt me allemaal ontzettend mee!
Ik kan het ook niet mooier maken dan het is, sorry. De eerste weken vond ik het echt heel erg pittig. Mijn zoon van 3 luistert over het algemeen genomen heel goed, maar heeft uiteraard zijn streken zoals het hoort op deze leeftijd. Idd tijdens de voedingsmomenten was het echt een hel en nu nog steeds een beetje, maar het gaat al een stuk beter. Hij vroeg veel negatieve aandacht tijdens de voedingen waardoor het erg lastig was om te voeden. Ik werd er onrustig van en daardoor ook mijn dochter. Soms ging het voeden dan ook voor geen meter. Gelukkig was het en is het verder een hele makkelijke baby en dat heeft, denk ik, een heleboel gescheeld. Nu is hij redelijk gewend en begrijpt dat er ook nog iemand anders in het huis is die ook zo nu en dan aandacht nodig heeft. Je hoort constant om je heen dat je je oudste overal bij moet betrekken en dat hebben wij ook wel gedaan (uiteraard ook de keuze aan heb overgelaten), maar dat is echt niet genoeg. Ze moeten een proces door en tot ze zover zijn is het schipperen, maar uiteindelijk komt het goed. Succes!
We bereiden hem wel zo een beetje voor zover het kan. Dus regelmatig naar de babykamer, zijn baby foto's laten zien en praten over baby's. Wat betreft de peuterspeelzaal hij is afgelopen weekend 2 geworden en a.s. woensdag gaan we een kijkje nemen en inschrijven, en hij kan eigenlijk al direct terecht voor 1 ochtend in de week. Voor de rest zit hij 1 dag in de week bij mijn moeder ( gastouder) en dit laat ik ook in mijn verlof en als de baby er is ook doorgaan. Als ik het zo lees komt het uiteindelijk wel goed, maar die eerste dagen/ weken alleen is gewoon uitproberen zoals ik het begrijp. Hier is de tv smorgens al aan en vaak na het eten mag hij een filmpje uitzoeken. Puzzelen doet hij graag alleen vind hij 6 en 9 stukjes te makkelijk en 12 stukjes lukt alleen nog met hulp misschien dan niet meer maar we zien het wel. Verder in de kraamtijd hebben wij kleine cadeautjes voor hem klaarliggen dat visite hem kan geven als ze komen voor de baby en niet helemaal aan hem denken, zodat hij ook zijn aandacht krijgt en niet alles naar de baby gaat. Maar nog meer ervaringen en tips zijn welkom.!
Hier 23 maanden verschil... En alleenstaand... En maar 24 uur kraamzorg totaal... En eigenlijk ging alles vanzelf! Ik heb het helemaal niet als pittig ervaren hoor. Maar ik denk dat dat maar net is hoe je er zelf in staat. Ik hoef niet alles perfect te hebben, en ik ging er vanuit dat ik de eerste weken/maanden geen nacht meer zou doorslapen en hele dagen zou lopen rennen. Maar dit viel mee. Ik heb alles meteen al helemaal zelf gedaan en mijn oudste vond het allemaal heel normaal. Hij is echt nooit jaloers of vervelend geweest. Ik heb wel extra op gelet. En ook best even de baby paar minuutjes laten mopperen als ik met Jayro bezig was. Ik verwachtte dus ook niet van Jayro dat hij kon begrijpen dat hij even moest wachten op de baby, na een paar weken wel hoor, maar niet meteen. En dan samen met Jayro oplossingen bedacht. Alles goed benoemd.. "hoor je dat Jayro"... "Ja, kenji huilt"... "O jee, wat zullen we daar aan doen?" "geef maar flesje mama"... Nu was mijn peuter wel al heel vlot met praten, maar je kunt evengoed alles benoemen natuurlijk en hem er erg bij betrekken. Jayro is nog steeds superlief en betrokken bij zijn broertje. Ik heb geen extra cadeautjes ofzo gegeven, want ik wilde het meer als een 'heel normaal' iets brengen.. en dat is gelukt. En Jayro heeft gewoon doorgeslapen toen ik hier thuis aan het bevallen was, dus de volgende ochtend toen hij wakker werd lag er opeens een baby in het wiegje. Kwam meteen aanzetten met knuffeltjes voor hem
daar vallen er eingelijk geen tips op te geven omdat je echt niet weet hoe het zal gaan. mijn zoontje was 1,5 toen onze dochter geboren werd en ja ik zag er ook wel tegenop om alleen met ze te zijn maar het viel reuze mee. ik was vaak alleen rond de tijd dat ze in bad moesten enz en dat was wel aanpoten en niets van gehuil/gezeur aantrekken, maarje rolt erin. je kunt je er eerlijk gezegd niet echt op voorbereiden, het enige dat ik je kan adviseren is slaap wanneer je kan slapen! als de ukkies slapen ga jij dat dan ook doen. probeer ze rond dezelfde tijden op bed te leggen en eten te geven, de baby krijgt natuurlijk meer maar als je hem/haar een beetje het schema van de oudste aanmeet dan wordt het voor jou ook een stuk makkelijker. (kan nog niet in de eerste 2-3 maanden) hier gaan ze savonds om 1930 naar bed, ik doe ze samen in bad, overdag doen ze ook samen een dutje, de oudste dan nu maar 1 dutje en de jongste wel 3-4. eten stem ik niet op elkaar af, dat kan ook niet..........naja alleen het avondeten dan, als mijn zoontje zit te eten krijgt zij ook groenten, en voordat ze gaan slapen krijgt de oudste nog wat melk en de jongste haar flesje. voor mij werkt dat heel goed dat ze alles zo een beetje rond dezelfde tijd doen
De enige tip, die ik je kan geven is, zorg dat je wat drinken en wat lekkers voor de oudste hebt klaarstaan en de tv aan. Is die even afgeleid, zodat jij rustig kan voeden.
ik vond de eerste periode ook erg pittig. tijdens de voeding zette ik inderdaad even een dvdtje op voor de oudste. en ik kreeg de volgende tip van de kraamhulp: Als ze allebei tegelijk je nodig hebben, gaat de oudste altijd voor. Die beseft namelijk wel dat de baby eerst komt. En kan juist daardoor jaloers worden. De baby heeft nog geen besef dat ie even moet wachten. Dus als je de peuter voor laat gaan, heeft ie geen reden om jaloers te zijn en gaat dan ook niet om extra aandacht vragen op het moment dat je met de baby bezig bent. Ik heb me hier altijd aangehouden en eigenlijk nooit gekke dingen gehad tijdens het voeden.
Hoe het gaat met een baby en peuter is ook wel afhankelijk van de karakters van je kids. En die van jezelf. Als je pittige kids hebt en je bent zelf snel nerveus / paniekerig etc, dan zal het pittig zijn. Maar zijn je kids makkelijk en vooral jijzelf, rustig etc, dan loopt het wel los. Bij ons zit 23 maanden tussen de kids. De oudste is een vrij makkelijk kind, die zich zelf heel goed kan amuseren, niet jaloers is en zorgzaam. Zijn zusje is ook een makkelijk kind. Hier ging het allemaal vanzelf. De oudste is zelden vervelend tijdens voedingen etc. Hij gaat gewoon zijn gangetje. Haalt hij een keer streken uit dan bekijk ik wat voor streken zijn. Is het geen ramp, nou dan doet hij maar even iets wat niet mag. Is het iets wat absoluut niet kan, waar hij zichzelf bijv pijn mee kan doen, dan stop ik even met voeden en grijp ik even in bij zijn streken. Maar het komt zelden voor. Als zijn zusje huilt roept hij zelf: mama baby huilt en moet ik er naar toe van hem. 8 van de 10 keer gaat hij mee omdat hij graag wilt mee helpen. ' S avonds verzorgen we vaak samen de kids, maar geregeld doe ik het ook alleen en ruimt manlief alles van het eten op. Ik zet de oudste dan in bad, geen stop erin, maar gewoon de kraan lekker lopend. Of ik zet de douche aan (die bij ons in bad is). Hij speelt dan en in de tussentijd verzorg ik de jongste. Als ik daarmee klaar ben, was ik de oudste en haal hem uit bad. We hebben even een paar weekjes gehad waar de jongste van 's ochtends tot 's avonds vrijwel continue huilde. Dat was wel even pittig. In die tijd kreeg de oudste wat minder aandacht als ik alleen met ze was. Het is toen al een paar keer voorgekomen dat ik met dej ongste huilend op mijn arm de oudste moest verzorgen / aankleden. Ik legde aan mijn zoontje uit dat zijn zusje pijn had aan de buik en daarom huilt. Hij leek hier begrip voor te hebben. Deed eigenlijk nooit moeilijk. De draagzak was in die periode wel een fijne oplossing.
Had mijn verhaal/ mijn gezin kunnen zijn Wij doen hier ook veel aan uitleggen, uitleggen en nog eens uitleggen. Dat pikt onze oudste heel goed op.
Yep, die eerste paar weken zijn pittig! Iedereen moet wennen aan zijn of haar nieuwe rol. Ook ik zag enorrrrrrrm op tegen die eerste hele vrijdag alleen met de twee meiden maar dat was echt heel snel over hoor! Ik geniet er met volle teugen van en ik zorg ook dat ik mezelf niet teveel "moeilijke" dingen opleg zodat ik alle tijd en aandacht voor hen beiden heb. Dus als er voor hun geen gelegenheid is om te douchen of badderen: morgen weer een dag! En veel plannen en dingen van tevoren al klaarmaken, voeding met name. Zorgen dat je in principe alle boodschappen in huis hebt. Dat soort dingen. Wat aandacht betreft, dat liep (loopt) hier eigenlijk vanzelf. Mini1 is best druk en wil ook wel vrij veel aandacht, maar als ik zeg dat ik eerste MIni2 de fles geef en als die op is ik weer met haar ga spelen, dan is dat meestal prima en doet ze eventjes haar ding. Overigens wil ze het liefst de hele dag kletsen met mama en dat kan nu dan weer wél als je de fles geeft, hihi. Dan kijken we samen TV en praten we daar over bijvoorbeeld en dan is de fles zo op.
Zo heb ik het ook gedaan met de 2 eerste kinderen. Betrek je oudste erbij en als je even je handen vrij moet hebben (tijdens voeden/verschonen) geef hem even wat te doen. Als je verschoont kan hij je dingen aangeven bvb. Als je voed dan kan je de eene keer een speciaal speelgoed waar hij mee aan de gang mag als jij voed geven. Of (ligt beetje aan de tijden dat er gevoed wordt) even in de eetstoel en een beetje drinken en tussendoortje. Dat kan hij al goed zelf want hij is een grote jongen (benoemen!). Of even tv net hoe het uit komt kwa tijden. Mijn ervaring is dat als jij de oudste behandelt als de oudste en dit benoemt met trots. Dat hij dit zal overnemen en als je hem dan ook nog betrekt bij de zorg voor de kleine dat hij zich ten eerste een hele grote broer/zus zal vinden en ten tweede geduld zal hebben want de baby is zo klein en hij kan dan wel even wachten want hij is al zo groot. En van de andere kant zijn 2e kindjes vaak wat makkelijker omdat ze als vanzelf niet alla minuut bediend KUNNEN worden. Dit gaat onbewust al zo. En dit merkte ik nu ook weer met nr 3 trouwens. Al is dit natuurlijk een hele andere situatie want de 2 oudsten zijn al redelijk zelf redzaam (bijna 13 en 14) Komt allemaal goed hoor! Ik stond 3 weken na de geboorte van Patrick met 2 kinderen helemaal alleen...kraamzorg weg, familie 2 uur reizen van me vandaan en vader op zakenreis. Maar heb geen enkele problemen gehad eigenlijk. Je krijgt vanzelf weer die routine erin. En het HOEFT niet allemaal perfect meid. Zolang iedereen zn natje en droogje maar krijgt. Succes met alles en een hele mooie baby en kraam tijd!