Bij mijn dochter 9 weken borstvoeding gegeven. Maar er waren maar weinig dagen dat het goed ging. In het ziekenhuis na eerste keer al bloedende tepel. Maar ze had goed aangehapt zijden ze. Thuis gingen we al snel over op een tepelhoedje omdat het pijnlijk bleef. Spruw, borstontsteking alles hebben we gehad. Spruw kwam ik niet vanaf en de kloven werden erger. Zalfjes, medicatie voor de spruw, kolven alles hebben we gedaan. Maar op gegeven moment zat ik huilend met een doek tussen mijn tanden te voeden. Na 9 weken afgebouwd en over gegaan naar fles. Nu 39 weken zwanger en wil zo graag borstvoeding geven. Ben bij een bijeenkomst geweest en daar kwam vooral naar voren dat het stres is geweest. Heb daar namelijk erg veel last van gehad tijdens mijn zwangerschap en kraamweek. Heb er toen de tijd een lactatiekundige bij gehad. Ze hapte goed aan en tongriem was oke. Ik wil nu voor een andere lactatie kundige gaan en dit nummer bij de hand hebben zodra ik het nodig denk te hebben. Hebben jullie nog tips of adviezen? Zal ik gelijk van alles in huis halen of daar mee wachten tot het nodig is? Tepelhoedje, iets tegen spruw, zalfjes?
Allereerst vervelend dat de borstvoeding zo'n nare ervaring was de eerste keer. Knap dat je het toch 9 weken door hebt weten te zetten. Als het je rust geeft en daardoor minder stress zou ik idd zorgen dat je wat hulpmiddelen in huis hebt. Bij mijzelf zou dit juist averechts werken denk ik. Wanneer ik al allerlei middeltjes in huis zou hebben voor het geval dat het niet goed gaat, zou dit bij mij denk ik een soort self fulfilling prophecy zijn, dat het daardoor ook niet goed gaat. Voor mijzelf zou het beter werken om er juist vanuit te gaan dat het deze keer wel goed gaat verlopen. Wat wel handig is, is om iig een nummer van een lactatiekundige bij de hand te hebben. Dat je die zsm in kan schakelen als de bv niet lekker loopt. Hoe lastig dat ook is, probeer er zo onbevangen mogelijk in te stappen. Het feit dat de bv de vorige keer zo naar was, wil niet zeggen dat dat deze keer ook gaat zijn. Bij mij verliep de bv de eerste keer als een tierelier, ze was een natuurtalent en we waren in no time op elkaar ingespeeld. Dus bij nummer 2 dacht ik: dat wordt een fluitje van een cent. Nou dat heb ik geweten: een maand tepelkloven, borstontsteking en als toetje ook nog drie weken spruw. Wie weet is het bij juist andersom!! Iig heel veel succes. ps: o ja, een tip mocht je weer tepelkloven krijgen: hydrogel borstkompressen van aidulac. Zalig, die koelte op zere tepels. Iets tegen spruw kan je natuurlijk in huis halen, maar dat is dan alleen als zalfje voor op jouw tepels. Een orale gel voor in de mond van de baby kan alleen op recept en wordt niet op voorhand uitgeschreven.
Spannend hoor, de bevalling van jouw tweede kindje staat echt voor de deur zo te lezen! Wat rot dat de borstvoeding de eerste keer zo'n negatieve en stressvolle ervaring was... Bloedende tepels na de eerste keer voeden hoort er niet echt bij, en als er niet meteen een oorzaak kan worden gevonden moet er verder worden gezocht. De stress buiten de borstvoeding om zoveel mogelijk beperken is belangrijk. Als het kraambezoek een bron van stress is, scherm je dan in het begin af. Dus geen bezoek in het ziekenhuis buiten man en oudste kind om, en thuis het bezoek beperken tot JIJ er klaar voor bent. Kindje lekker in een ledikant of wieg naast jouw kant van het bed, dan hoef je 's-nachts ook geen onnodige handelingen te verrichten die stress kunnen veroorzaken. Nummer van een goede lactatiekundige bij de hand is sowieso heel verstandig. Maar wat is een goede lactatiekundige... Ik woon zelf niet in Nederland, maar als je hier aangeeft waar je ongeveer woont, zijn er misschien wel dames die je kunnen helpen. Neem ook alvast eens contact op met La Leche League en vertel jouw verhaal. En kom hier praten als het niet goed gaat, maar ook als het wel goed gaat! Wees pro-actief en wacht niet als het weer dezelfde kant op dreigt te gaan, maar onderneem stappen. Succes!
Dankjewel dames. Ik probeer er nu zo rustig en ontspannen mogelijk in te staan. Inderdaad het kan nu wel heel anders gaan dan bij de eerste daar probeer ik ook van uit te gaan. De bedoeling is om dit keer lekker thuis te bevallen en samen als gezin van ons ventje te genieten. Ik heb een lijstje voor de eerste kraambezoek en dat zijn er maar tien. Maar die mogen pas komen als we echt weer op adem zijn en de rust hebben gevonden. Verder zullen ze ook maar een uurtje blijven. Mijn dochter lag toen wel heerlijk naast ons in haar wiegje maar hebben nu zelfs een co sleeper dus dat moet goed komen. Ik heb de rite aid pads nog van de vorige keer, geloof dat ze nog goed aan de datum zijn. Voor als het nodig is. https://www.google.nl/search?q=aidulac+pads&biw=1391&bih=690&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwj7x6CX5OPMAhXFLMAKHfzDBfEQ_AUIBigB#imgrc=zBDMxgFLR8tHVM%3A Ik woon in Enschede dus als er nog suggesties zijn voor lactatie kundige dan hoor ik dat graag. Zal ook even met de verloskundige overleggen en vragen wie hun contacten zijn.
Ik heb er veel aan gehad om lactatiekundige te zien voor ik beviel (in mijn geval van mijn 3e). Samen met haar kunnen bespreken wat er de vorige keer allemaal gebeurd was en fout gegaan was, waar mogelijk probleem gelegen had en wat ik zelf al zou kunnen doen om het te voorkomen. En daarna had ik een mobiel nummer van een hulpverlener die ik kende voor op mijn nachtkastje na bevalling en voelde het heel laagdrempelig om haar te bellen (niet nodig geweest overigens , ik bleek toch heel veel geleerd te hebben en kon alles zelf oplossen ). Veel succes!
Jouw verhaal klinkt heel erg als mijn verhaal! Bij mn dochter ook 8wk volgehouden, maar echt een strijd. Heel veel problemen, ontsteking, tepelhoedje, te weinig melk, lactatiekundige ingeschakeld noem maar op. Tot dat ze om de 1.5u wilde drinken maar er kwam niet veel meer (ook door stress). Bij mn zoontje (nu 7 weken oud) had ik vooraf al gezegd ik ga t weer proberen maar mocht het weer niet lukken dan stop ik al veel sneller. Nou na 1 dag ben ik al gestopt. Hij hapte erg goed aan (veel beter dan dochtertje toen), had geen tepelhoedje nodig maar na 4x aanleggen had ik al continue bloedende tepels. Toen mocht de kraamhulp nog de kolf beneden gaan halen, maar toen ze boven was dacht ik: waar ben ik mee bezig? Ik heb bij mn dochter 8wk lang gebikkeld en een en al elende. Dat wilde ik nu niet meer! Bij mn dochter heb ik ook een postnantale depressie gehad, wat ik nu zeker niet weer wilde. Ik heb toen niet genoten en o wat ben ik blij met mn keuze om op de fles over te stappen! Ik heb zoveel meer rust nu! Het is nu pas echt genieten. Natuurlijk mis ik het wel en ben echt een voorstander van borstvoeding, maar ben o zo happy nu met mijn besluit. Tip voor jou: die waar jij je goed bij voelt maar leg er niet teveel druk op. Als het niet gaat dan gaat het niet. Zolang je maar achter je eigen keuze staat. Succes