weinig leeftijdsverschil tussen twee kindjes

Ik heb geen ervaring met kindjes snel achter elkaar maar ik weet nog wel dat ik de eerste periode heel graag nog een tweede wilde en het liefste zo snel mogelijk.(vol onder hormonen en ik voelde me helemaal niet top) Nu denk ik daar heel anders over al gaat het wel weer kriebelen nu de kleine bijna 1 gaat worden
Nu ben ik blij dat ik eindelijk mijn eigen lichaam weet terug heb en de nachten weer kan doorslapen Ik vertel dit omdat ik eigenlijk al een twijfel lees in je openingspost en bij twijfel zou ik het nog even niet doen persoonlijk dan he?!
Suc6 met het maken van jullie keuze

 

Wij verwachten bijna onze tweede, er zit dan 15 1/2 maand tussen de eerste en de tweede.

We hebben hier bewust voor gekozen, het zal best zijn nadelen hebben maar ook weer zijn voordelen, zoals dit zal zijn ook met kindjes die verder uit elkaar zitten. Het zal ook wel erg druk worden de eerste paar maanden.

Wij hebben hier voor gekozen omdat ze dan lekker smane opgroeien, ze gaan ongeveer een beetje gelijk met elkaar op (als je snapt wat ik bedoel) ook als er straks naar de creche gegaan wordt en school blijft de tweede niet zo lang meer thuis en hij mag ook al naar school. Zo kan mama ook weer wat meer werken binnen ons bedrijf ipv dat er nog 1 wat later zou komen, dan zijn wij weer langer aan huis geboden.
Ook lijkt mij dan, dat ze echt samen kunnen spelen.
Het is heerlijk om een kleintje te hebben en geweldig hoe ze opgroeien, heb alleen geen behoefte om echt jaren aan huis geboden te zijn en continue in de luiers te zitten.

Waarschijnlijk gaan we ook nog voor een derde, hiervoor kiezen we dan wel bewust dat deze echt een stukje later komt, dan spreek ik over een jaar of 4, dit zien we tegen die tijd wel, en misschien zeggen we wel, het blijft bij twee.

 

Mijn dochter zal 14 maanden zijn als de 2e wordt geboren. Het enige "nadeel" wat ik kan bedenken is dat ik het waarschijnlijk hartstikke druk ga krijgen de eerste periode, maar verder lijkt het me alleen maar hartstikke leuk, 2 van die kleintjes die qua leeftijd zo dicht bij elkaar liggen. En praktische problemen zijn er om op te lossen. Als je het echt wilt zou ik er zeker voor gaan.

 

Hier precies hetzelfde. Ook een jaar ziekenhuis, vruchtbaarheidsonderzoeken, zeer onregelmatige cylcus en toen toch spontaan zwanger geraakt.

De tweede was na 1 maand raak omdat ik een hele regelmatige cyclus had.

Ik heb er wel goed over nagedacht en ik zie veel voordelen bij het kleine leeftijdsverschil. Sowieso voor de kinderen zelf en voor mijn zoon van dan bijna 2 is het wel prettig dat zijn broer/zus na 1 jaar alweer wat mobieler is en wat makkelijker ergens mee naartoe kan.

 

Een vriendin van mij heeft haar kindjes kort op elkaar gekregen, en zij vond het vooral lastig dat de oudste toen nog niet liep, dat beide kinderen nog best wat zorg nodig hadden en dat je van de eerste peuterpuberteit meteen overgaat naar de tweede. Maar de andere kant is dat ze ontzettend leuk met elkaar spelen.

 

onze persoonlijke mening is dat het ons niks lijkt..... als ik zie hoeveel en snel Jelmar zich ontwikkelt, daar wil ik geen seconde van missen! ik wil overal van genieten, met hem spelen, stimuleren en de volle aandacht geven! Wij willen misschien als jelmar 3 is voor een 2e gaan zodat Jelmar bijna naar de basisschool gaat als de kleine er is, zodat ook die kleine de volle aandacht kan krijgen.
Ik zie het niet zitten als Jelmar nog geen eens 2 is alweer een kleintje erbij te hebben, je zult de oudste niet echt 'te kort' doen, maar voor ons gevoel wel een beetje (wederom erg persoonlijk, wil niemand voor z'n kop stoten, is ons eigen gevoel)

 

hier straks 20 maanden als de kleine wordt geboren. ik zie er alleen maar voordelen en leuke dingen aan. ze groeien lekker samen op en de kleine kan veel van haar oudere broer leren. het lijkt ons ontzettend leuk om straks 2 van die ukkepukkies hier te hebben.
tjah druk zullen we het krijgen maar dat mag de pret niet bederven.

 

Ik heb zelf geen ervaring, maar van andere mama's die wel kindjes met weinig leeftijdsverschil hebben, hoor ik vaak dat ze het erg zwaar vinden en vooral in het begin, minder hebben kunnen genieten. Dat is toch erg jammer, je krijgt die tijd namelijk nooit meer terug. Het is natuurlijk niet allemaal negatief, maar in de meeste gevallen zouden zij, als ze het over mochten doen, de 2de wat langer hebben uitgesteld.

 

Ik heb nu een jaar "ervaring" hoe het isom 2 kindjes vlak achter elkaar te hebben. ze schelen 13 maanden
Ik vind het echt geweldig.
De eerste maanden na de geboorte van de jongste waren echt een makkie (voor ons) een kleine baby slaapt nog zoveel.
pas met 11 en 24 maanden werd het ineens druk. Dit duurde tot dat dse kleinste duidelijk kon maken wat ze wilde en sindsdien is het echt fantastisch
de oudste weet gewoon niet beter, ze delen alles,ook als ik het niet vraag en ze hebben ook hetzelfde ritme

al met al.................echt vreselijk leuik

 

Leuk om te horen hoe het is van iemand die ze net zo dicht op elkaar heeft als ik ze straks zal hebben. Bij die meiden van jou zit er zelfs nog een maandje korter tussen. Het lijkt mij dus ook zo gezellig! Leuk om te lezen.

 

Bij ons zit er 18 maanden tussen.
De oudste kan zich gelukkig goed vermaken, dat scheelt.
Hij was ook nog te klein om echt jaloers te zijn. Hij haalt ook nooit streken uit als ik de jongste aan de borst heb.
Ik vind het wel hard werken maar ook echt super leuk!

 

hier zit er anderhalf jaar tussen. dus de oudste besefte het ook nog helemaal niet. hier is het wel heel pittig moet ik zeggen. onze jongste heeft geen goede start gehad dus heel veel huilen en zo'n kleintje van anderhalf snapt er niets van. logisch, maar die is zelf ook nog heel afhankelijk en heeft je nog voor alles nodig. doordat ze beiden ook amper overdag sliepen was er ook geen moment om met de oudste nog ff tijd alleen te besteden.

nu 2 jaar later vind ik het nog pittig hoor onze jongste heeft een behoorlijk eigen willetje, maar je dringt nog niet tot hem door. terwijl de oudste heerlijk midden in de peuterpuberteit zit. en de jongste die bijna in die fase aan het komen is. dus voel me soms een echte politie agent.

maaaaaaaaaaarrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

het geeft ook een hoop voldoening hoor. de jongens die een eenheid zijn. echt lief kunnen zijn voor elkaar. ook handig dat we dalijk snel uit de luiers zijn. Je zit als ze zo kort op elkaar komen nog zo in het ritme van een baby dat je er zo in doorgaat. Ik weet zeker dat de jongens dalijk altijd vriendjes zijn. zeker door het kleine leeftijd verschil.


zou ik het zo over doen??????

jazeker wel als ik zie hoeveel ze aan elkaar hebben zeker wel.

dat is die blijvende vermoeidheid wel waard

 

Ik denk dat dat voor iedereen anders is...mij lijkt het nix, maar dat is mijn gevoel.
Heb het idee dat Damien juist nu heel veel aandacht nodig heeft,dus als ik nu al een babytje bij had leek me dat niet fijn.
Je moet de aandacht dan toch verdelen.
Damien wordt nu bijna 2 en we zijn nu "bezig"voor een tweede...niet echt aan t klussen op vruchtbare dagen enz maar wel welkom als ik nu zwanger raak!
Het lijkt me ook leuk als Damien het wat bewuster mee maakt enz.
Maar zoals ik al zei: ieder zijn ding!

 

Bij ons zit er 18 maanden tussen. Jongste is nu 6 maanden. Ik had echt gedacht dat het veel zwaarder zou zijn.
Wat onhandig was: oudste liep pas met 17 maanden. Dus tot 36 weken heb ik haar altijd moeten tillen.
Eerste is vaginale bevalling geweest, tweede een spoedkeizersnede omdat de hartslag van kind hard daalde. Tja, dan kom je naar 2 dagen dus thuis en je kunt bij de oudste geen luier verschonen (want is of tillen of bukken), je kunt haar niet in bed leggen en niet eens in de kinderstoel zetten. Dat was niet handig, voorzichtig geformuleerd. Hier hadden we ook echt geen rekening mee gehouden, dat het wel eens een keizersnede kon worden.

Nu: het is onhandig dat ze elkaar vaker wakker huilen.verder is het geweldig. Oudste weet niet beter dan dat haar broertje er is, oudste is echt niet jaloers. Jongste probeert de hele tijd grote zus met haar ogen te volgen, vindt de aandacht van de grote zus geweldig.
Drukte vind ik echt heel erg meevallen. Ik zit echt nog te wachten op "waar blijft die drukte nou"'. Nu denk is dat ik het waarschijnlijk wel drukker zal krijgen als de jongste kruipt of loopt.

En dat ondanks dat de jongste echt heeel veel gehuild heeft (en nu nog wel veel huilt). Het valt me echt enorm mee. Maar wij doen thuis wel echt alles samen. ook mijn man gaat er 's nachts uit.

 

Even voor de duidelijkheid, we werken dus ook beiden. Ik 3 dagen, man 4. Hij is op zijn werkdagen altijd minimaal 11.5 uur van huis.
Verder hebben we geïnvesteerd in een poetsvrouw. Dus op de dagen dat we alleen zijn met de kinderen, hoeven we nauwelijks iets in het huishouden te doen.