Hallo MEiden, Even een vraagje. Als we ons zoontje in zijn bedje liggen begint hij heel hard te huilen. Als we hem dan oppakken is hij stil. Kun je je kindje daar nu al mee verwennen? Moet ik hem gewoon laten schreeuwen? Van het is echt krijsen! Liefs Winnie
Nee, je kunt jouw kindje tot een half jaar niet verwennen, hoogstens gewennen. Misschien een idee om jouw kindje bij jou in de buurt in de kinderwagenbak te laten slapen. Hij heeft 9 maanden dicht bij jou gezeten en nu moet hij opeens heel veel alleen en daar moet jouw kindje aan wennen.
Ik ben persoonlijk echt een tegenstander van laten huilen op die leeftijd. Een kindje dat zo klein is en 9 maanden in je buik heeft gezeten heeft gewoon pure mamahonger. Lekker bij je nemen, veel knuffelen en kroelen. Ik vind dat je een kindje daar zeker niet mee verwend. Je voorziet gewoon in zijn behoefte net als dat je hem eten geeft of een schone luier geeft. Hij heeft nu echt zijn mama (en papa) nodig...
Ik leg mijn kindje altijd rond 7uur op bed. Om toch een beetje een ritme te crieeren. Moet ik hem dan gewoon uit bed halen als hij huilt en wanneer leg ik hem dan weer terug? Als hij op mijn buik in slaap is gevallen en ik hem in zijn eigen bedje wilt leggen is het gelijk mis. Heeft iemand tips?
NEE, lekker bij je houden en genieten! Voordat je het doorhebt willen ze niet meer bij je zitten! Heerlijk zo'n baby tegen je aan! Kan niet wachten Mijn zoontje wil alleen nog maar als hij ziek is bij mama hangen.
Nee, volgens mij niet. Toen mijn zoon geboren was, lieten we hem ook af en toe huilen (omdat sommigen zeiden dat dit beter was). Ik vond het vreselijk, want het voelde tegennatuurlijk. Bij een tweede zal ik dit niet meer doen. Ik denk dat ik er dan niet meer over na zou denken. Ik kan me niet voorstellen dat het goed is om een krijsend kind te laten liggen. Lekker bij je pakken, zodat het vertrouwen in je krijgt.
Een ritme creeeren/afdwingen heeft geen zin imo bij zo'n klein kindje. Ik neem aan dat hij op zijn eigen kamertje slaapt? Misschien is de wereld in een ledikant veel te groot voor hem en zou je je eens kunnen verdiepen in inbakeren, ik heb begrepen dat dit bij veel kindjes helpt.
Voor het kindje misschien op deze leeftijd nog niet. Maar moet eerlijk zeggen dat ik een beetje tijd voor mezelf ook wel lekker vind. Of gewoon even alleen zijn met mijn mannetje. Ons kindje slaapt inderdaad op zijn eigen kamertje.
Misschien kan je hem in de kinderwagenbak laten slapen ofzo kwa gevoel van geborgenheid, zorgen dat het bedje lekker warm is als ie erin wordt gelegd of gewoon als dat niet helpt bij je pakken, dekentje erbij, evt nog een paar slokjes drinken... Hielp hier in elk geval best goed in het begin. Een beetje kermen lieten we haar wel met bijna altijd sliep ze na een minuutje of vijf maar als ze echt ging huilen pakten we haar. Met 4 weken snappen ze nog bijna niets.. willen gewoon lekker bij mama zijn, net als de negen maanden ervoor. Ritme komt echt vanzelf hoor! Maar dat is mijn mening
tja ik kan me hier alleen maar bij aansluiten en als je echt eens toe bent aan een avondje voor jezelf (kan ik me wel voorstellen) misschien dat er dan eens iemand een paar uurtjes kan oppassen?
Nee.. je moet doen wat je gevoel je ingeeft! En als het tegen je gevoel ingaat om hem/haar te laten huilen dan moet je dat absoluut NIET doen! Mijn kleintje heeft de eerste weken ook constant op mijn buik, in mijn armen, in mijn bed liggen slapen.. nu slaapt hij keurig elke nacht in zijn bedje, na zijn eerste fles (rond 7 - 8 uur) slaapt die bijna tot zijn 2e fles in zijn eigen bed (rond 11 - 12 uur) en tussen 4 en 8 slaapt die ook altijd een paar uur in zijn eigen bed... Komt allemaal goed
Ik legde haar toen wel op vaste tijden op bed en huilde ze dan stak ik even mijn hoofd om de hoek van de deur, gaf een knuffel en een kusje, nog een keer het muziekje aan en dan op onze slaapkamer gaan strijken al zingens, zodat ze wel wist dat ik in de buurt was, maar zij wel moest gaan slapen. Ze huilde dan niet meer, soms nog een beetje jengelen en viel dan uiteindelijk toch al snel in slaap, vaak duurde dat maar een kwartiertje. Nu heeft ze een heel vast ritme, waar we ook absoluut niet vanaf moeten wijken want dan wordt ze huilerig en jengelig. We hebben nu dan ook een vast bedritueel. Zo weet ze precies waar ze aan toe is.
Ik had met mijn dochtertje precies hetzelfde. Bij ons heeft het inbakeren heel erg geholpen! Wel even consequent door de eerste 2 dagen heen, daarna ging het prima!
als een kindje op die leeftijd keihard huil odf krijst dan willen ze maar 1 ding...getroost worden en lekker bij mama zijn...niet laten huilen dus...dan wordt het alleen maar erger en kunnen ze zich heel alleen en eenzaam gaan voelen..op een gegeven moment naarmate ze ouder worden dan weet je wat voor soort huiltje het is..getroost worden, willen knuffelen, honger etc.. als je ze dan op bed legt moeten ze zichzelf soms een beetje in slaap huilen...maar als noa echt over stuur is dan haal ik haar er ook uit en troost ik haar...als ze gewoon een beetje huilt laat ik haar huilen en dan valt ze zo in slaap..als ze gewoon huilt ga ik vaak naar 5-10 min kijken...speentje erin en dan weer weg gaan...als je ze er dan uit gaat halen dan krijgen ze door hee als ik huil dan mag ik eruit...maar idd tot 4-6 maanden hebben ze dat besef nog niet...dus lekker troosten als je kindje verdriet heeft! en vooral lekker genieten! succes groetjes linda
Hoi, Wij hebben van begin af aan ritme en regelmaat geboden. Wakker worden, eten, knuffelen, als hij wat ouder was even in de box, bij gapen verschonen, en naar bed. Maar als hij begon te huilen probeerde we een tutje, maar als het huilen echt doorzette lekker bij mama. Verwennen kan echt nog niet, daar was ik ook bang voor op het begin, maar daar is hij echt nog te klein voor, gewennen misschien wel. Bij ons was het 's avonds na 20 uur veel huilen. We hebben hem lekker naar beneden gehaald en bij ons gehouden tot de volgende voeding. Wel legde we hem iedere keer op bed en hielden hem niet bij voorbaat beneden. Nu slaapt hij juist in de avond ontzettend goed en lekker in zijn eigen bed. Dat gaat vanzelf. suc6 groetjes
Jullie hebben het allemaal over niet kunnen verwennen op die leeftijd maar wel gewennen. Wat is het verschil dan? Het resultaat is uiteindelijk hetzelfde. Het kindje is gewend aan bepaalde handelingen en wil niet meer alleen slapen. Ik ben er persoonlijk niet voor. Je hoeft hem niet lang te laten huilen. Vaak tussendoor troosten zonder uit bed te halen helpt vaak al heleboel. Dat kan ook een heel veilig gevoel geven. Als kindje daar gewend aan raakt, slaapt hij vaak snel gewoon in zijn/haar bedje.
Tja ik vind ook dat er weinig verschil zit in verwennen en gewennen maar ik vind ook dat een kindje dat zo jong is gewoon lekker bij/door mama getroost moet worden en niet alleen in een onbekende kamer in een bedje moet liggen. IK heb Louise altijd laten slapen waar ik op dat moment ook was en zij is langzaamaan zonder problemen in haar eigen bedje beland
Natuurlijk moet een baby zich veilig voelen, maar ik ben van mening dat het prima op zijn kamer kan, in zijn bedje. Wij hebben er vanaf het begin voor gezorgd dat onze baby zijn bedje zag als veilig en vertrouwd en niet als onbekend. En dat is prima gelukt. Maar iedereen doet het op zijn eigen manier en wat goed voelt. En dat is allemaal prima. Het gaat erom dat de baby zich goed en veilig voelt. Maar als er mama's zijn die zich zorgen maken om het feit dat de baby alleen maar bij hun kan slapen, en graag willen dat hij/zij in eigen bedje slaapt dan kan ik alleen maar zeggen dat je dat vaak zelf in de hand hebt. Maar niet als je een baby 6 maanden lang zijn zin geeft omdat er gezegd wordt dat je een baby tot 6 maanden niet kan verwennen. Als een baby 6 maanden en 1 dag is en je pakt het ineens anders aan, dan ben ik bang dat het niet zonder slag of stoot zal gaan. Kortom: natuurlijk moet een jonge baby zich veilig en vertrouwd voelen, maar dat kan op verschillende manieren bereikt worden.
deed sarah ook altijd, ik droeg haar altijd maar bij me, ze had wel door (wat mensen verder ook zeggen hier) dat als ze huilt dat ik kwam. Want ze huilde heel hard even en wachten dan tot ik naar haar toe kwam. en als het te lang duurde kreeg ik weer een gekrijs naar me toe haha. Ik heb er ook maar aan toe gegeven, meegedragen in de draagzak en pas in bed gelegd als ze sliep. nu kan ik haar wakker en wel in bed leggen en soms geeft ze nog een gil en dan kom ik even zeggen dat het goed is en meestal is dat voldoende om gerust te zijn. Doe gewoon wat je je ingeeft. Sterkte!
@Winnietje: leg je je kind sowieso om 7 uur op bed, ongeacht hoe de dag gelopen is? Want ik kan me voorstellen dat hij dan gewoon nog niet moe is, en dan is het niet verwonderlijk dat ie niet wil slapen... Is het overdag hetzelfde probleem, of alleen om 7 uur? Want zeker als het alleen om 7 uur zo is, zou ik gewoon eventjes wachten tot je zoontje wel moe is. Bij zo'n kleintje kan dat nooit erg lang zijn en dan heb je een iets kortere avond, maar of jullie avond nu om 7 uur of 8 uur begint, maakt toch ook niet zo'n verschil, zou ik denken, Verder: idd gewoon eens oppas vragen ofzo, als je even behoefte hebt aan tijd voor jezelf. Of naar je ouders/schoonouders, voor mij is dat altijd erg lekker: opa en oma willen altijd graag even met de kleine bezig zijn en dat zijn de momenten dat ik m'n handen ff vrij heb, (Plus dat we hier de mazzel hebben dat Thirza sinds een week ofzo al rond 6-7 uur 's avonds gaat liggen slapen, tot een uur of 4 's nachts...