Vraagje: Mijn vader heeft mij gevraagd of hij mij mag benoemen als executeur testamentair. Op zich een eer dat hij mij dat wil toevertrouwen maar aan de andere kant ook een hoop vraagtekens. Nu heb ik mij hierin verdiept en zie ik geen bezwaren maar ben even benieuwd naar 'ervaringsverhalen'. Ik ben bijvoorbeeld totaal niet van de cijfertjes. Zijn hier meiden die die taak toegewezen hebben gekregen en hoe heb je dat ervaren? Zou je het nog eens doen als het zou moeten? Heb je het onderschat? Viel het je mee? Ik hoor het graag.