Hebben jullie pasgeboren baby's ook zo geregeld hulp nodig bij het in slaap komen? De ene keer valt ze direct na het voeden in slaap, maar eigenlijk standaard wordt ze na een poosje wakker en wanneer ze dan weer in slaap dreigt te vallen leg ik haar direct in dr bedje. Soms gaat goed en valt ze rustig in slaap, maar ook heel vaak volgt er toch een half uurtje van 10 minuten soezen-huilen-soezen-huilen. Ik probeer haar te helpen door haar te aaien, speentje te geven, muziekdoosje aan en soms als ze erg hard huilt haal ik haar uit bed en hou ik dr tegen me aan. Vrij snel soest ze weer weg maar vaak als ik dr terug leg begint het weer na een minuut of 5. Is ze dan niet moe genoeg? Of juist oververmoeid? Soms weet ik niet of ze huilt van de kramp, of iets anders en of ik dr dan goed aan doe om dr op te pakken of juist met rust te laten
Doe wat goed voelt. Als ze wel rustig wordt in jouw armen, hou je haar toch lekker vast als je dat wilt. Wat ook nog weleens kan helpen is haar ruimte wat beperken. Dus een strakker dekentje, mssn een slaapzakje of zelfs licht inbakeren. Het kan zijn dat ze zich niet geborgen genoeg voelt.
Komt volgens mij allemaal wel weer goed. Ik herken het erg bij mijn tweede. Bij de eerste had ik geen idee hoe het moest gaan dus deed ik alles op mijn gevoel. Bij de jongste had ik al een voorbeeld en ik wilde hem snel in een zelfde soort ritme krijgen van in bed en lekker slaapje doen. Die hele kleintjes hebben gewoon nog lekker veel aandacht nodig en dan gaat alleen slapen meestal niet zo makkelijk als we gewend zijn. Volg lekker je gevoel en uiteindelijk komt de dag dat je haar wakker kunt wegleggen en ze zelf in slaap valt. Weet nog goed hoe krampachtig ik naar boven liep met een slapende baby en die dan zo in zijn bedje probeerde te leggen dat hij niet wakker werd, was erg lastig want 9 van de 10 keer werd hij wel wakker haha
Misschien is dat het wel inderdaad je hebt al een ouder kind maar je vergeet zo snel hoe dat was! Bij mn zoontje hebt ik trouwens wel moeite gehad met een slaapritme. Hij was erg overprikkeld ( wrs kiss), moest worden ingebakerd met de pacco doeken ( de serious business zeg maar ) en huilde errug veel door oververmoeidheid. Moest ook even huilen voor hij in slaap viel. Mn dochtertje is stukken makkelijker wat dat betreft. Maar dat is ook verraderlijk: dat je denkt: waarom slaap je niet gewoon in? En dat laten huilen voelt bij een jonge baby echt niet goed. Maar ik ken ook de ervaring met het onrust veroorzaken door er steeds boven te gaan staan hangen.... moeilijk, moeilijk..
Ik heb het ook heel erg gehad. Heb haar gewoon lekker bij me genomen en een tijdje in me armen laten slapen. Iets van 10-15min. daarna legde ik haar weg en dat ging altijd goed. Heb haar ook niet in slaap laten huilen. (het is maar een hulpeloze baby...) En nu kan ik haar gewoon wegleggen in bed en weglopen en valt ze in slaap zonder een kik te geven Al wacht ik nu wel op de periode dat ze niet meer gewoon gaat slapen en verlatingsangst krijgt
Fijn om te lezen dat het vanzelf wel overgaat en dat er een moment komt dat je dr kan wegleggen zonder dat ze een kik geeft Kon me dat van mn oudste helemaal niet meer herinneren! Weten jullie nog vanaf wanneer dat gebeurde ?