Hallo allemaal, Omdat jullie allemaal van die lieve reacties hebben gegeven, zal ik nog even een update geven. Afgelopen woensdag kon ik 's ochtends vroeg bij de ha terecht. Hij heeft naar mijn verhaal geluisterd, maar dochter verder niet onderzocht. Hij ging mee in het verhaal reflux en heeft zetpillen voorgeschreven, 2x daags 1. Ik naar de apotheek: op! Dus naar de apotheek bij het ziekenhuis. Stellen ze allemaal vragen over mijn dochter, gewicht en of ze te vroeg geboren was ed. Wat blijkt: de dosis is te hoog en ze willen het medicijn niet meegeven! Contact opgenomen met ha, maar de eerst komende paar uur nog niet beschikbaar ivm patienten. Na 3 weken slapeloze nachten, bezoeken aan vk, lk, cb en ha was ik op dat moment even radeloos. Ik had zo de hoop dat het na het bezoekje aan de ha beter zou gaan met onze dochter! Maar nu kon ik met lege handen naar huis en een telefoontje van de ha afwachten... Ik zag het niet meer zitten. Met tranen in mijn ogen stond ik in de hal van het ziekenhuis. Ik had echt het gevoel, als ik nu wegga uit het ziekenhuis, dan kom ik hier niet meer binnen en komt er nog geen oplossing. Dus ben ik naar de balie gegaan, heb ik mijn verhaal gedaan (in tranen, ik kon het niet meer tegenhouden) en heb ik gevraagd of er enige mogelijkheid was dat ik een kinderarts kon spreken. Gelukkig een erg vriendelijke, meegaande vrouw achter de balie. Ze belde met de kinderafdeling en ik mocht doorlopen! Om een lang verhaal iets korter te maken, medewerker van de kinderafdeling gesproken, 's middags een afspraak gehad bij een ontzettend vriendelijke en begripvolle kinderarts die andere medicijnen voor reflux voorgeschreven heeft (poeder met water aanlengen, want het medicijn van de ha was dus echt niet goed!) en het advies gaf in te bakeren omdat dochter dus nog helemaal niet (in haar korte leventje) lekker had kunnen slapen. Zelfs een pedagogisch medewerker van de afdeling heeft me het inbakeren voor gedaan. Ik was zo blij en opgelucht toen ik naar huis ging. Ik voelde me echt gehoord. En het mooiste van alles: een wereld van verschil bij dochterlief! Ze slaapt! Soms jengelt ze een beetje en soms zelf helemaal niet en ze slaapt in haar eigen wieg! Ze is zoveel rustiger, heerlijk voor haar en voor ons. Tuurlijk zijn we pas een paar dagen verder, maar vooralsnog gaat het hier gelukkig eindelijk goed. Xx
Klopt, Nexium inderdaad. Een half zakje per keer. Een beetje zielig vind ik het nog wel, medicijnen voor zo'n ukje, maar wat het haar oplevert, echt super!
Wat fijn dat het nu beter gaat en dat ze je zo goed hebben geholpen. Hopelijk kunnen jullie nu tot rust komen. Veel sterkte
dat is heel normaal op deze leeftijd. die pukkeltjes zijn nu op zijn hoogtepunt en zal in de loop van de weken verdwijnen. zo niet, dan kan die huiduitslag ook gerelateerd worden aan de kma....