Ik vind het erg moeilijk om te bepalen wanneer mn dochter moe is en naar bed 'moet'. Ik wil haar leren om wakker in bed gelegd te worden en zelf inslaap te vallen. Met mn oudste dochter hebben we hier namelijk drama's mee gehad, dus wil er niet te lang mee wachten. Maar ja.... wat is het moment dat ze naar bed 'moet'? Hoe bepalen jullie dat? Soms valt ze direct na een fles in slaap en leg ik haar op bed, maar ze is ook wel eens wakker na de fles en dan ligt ze in de box, maar wil haar op gegeven moment dan boven leggen, maar kan niet bepalen wanneer de tijd daarvoor is. Zal vast wel komen, dat ik dat merk, maar ben benieuwd hoe jullie dat ervaren hebben.
Ik heb dat ook zo gedaan, mijn dochter begon vaak te gapen. Als ik ook maar 1 gaapje zag legde ik haar gelijk in bed. Vaak was ze dus maar een half uurtje op die eerste weken/maanden. Maar in de ogen wrijven of jengelen zijn ook vermoeidheidstekenen. Inderdaad je baby goed observeren de eerste weken, dan zie je het vast snel genoeg is mijn ervaring!
Nu is dat ook lastig, je baby slaapt toch bijna altijd nu. Maar goed kijken en letten op de vermoeidheidssignalen van je baby. Daarnaast heeft bijna elke baby een redelijk vaste tijd dat ze per keer wakker kan zijn. Ik kon rond 5-6mnd bijv bij mijn kinderen de klok erop zetten dat ze na 1,5uur weer moe waren. Ook al zag je dat niet op het eerste gezicht.
Waar wij het bij Mick aan merken/zien is; rode oogjes.. Wrijft in zijn oogjes.. Rode oortjes.. Gapen.. En.. zeuren.. Dan leggen we hem direct op bed, vaak is het overdag dan mopperen als ik me omdraai, maar zodra de deur sluit is 'ie al in dromenland.. 's Avonds is hij zo moe, dat hij volgens mij niet eens mee krijgt dat we weg gaan uit zijn kamertje.. Mick was rond de 2 weken hoog uit 1 uurtje beneden per voeding. En dat was incl. flesje drinken.. Op een gegeven moment begon ik duidelijk te zien wanneer hij moe was, en was het 'klokken' niet meer nodig..
Ik lette inderdaad ook op het wrijven in de oogjes, gapen e.d.. Onze dochter legde (toen ze iets ouder was) ook haar handjes op haar gezicht als ze haar speentje had (super schattig). Maar dan wisten we precies dat ze moe was. (Ze doet het trouwens nog steeds.. ) Maar kan me wel voorstellen dat het in de eerste weken "ontdekken" is hoe je dochter gereageerd op het moe zijn..
Onze zoon gaat aan z'n oortje trekken als hij moe wordt. Dat is altijd het eerste teken, dan oogjes wrijven, dan gapen.
Hier gaat ze eerst gapen en als we haar te lang op laten, dan begint ze ook in haar oogjes te wrijven. Maar dit kan ze pas sinds een paar weken. Ook merk ik het als ik met mijn vinger van haar voorhoofd over haar neus naar beneden strijk. Als ze echt wakker is doet ze of haar ogen niet dicht of meteen weer wagenwijd open. Als ze moe is doet ze ze heel langzaam dicht en traag weer open of ze houdt ze dicht Ook kan ze, als ze echt moe is, gaan huilen. Dat is vaak weer over zodra ze een paar minuten in bed ligt (en ik niet meer in haar kamer sta).
Iedereen zei ook in het begin; die huiltjes heb je zo door hoor! Nou dat heeft hier ook even geduurd hoor, voor ik het allemaal kon onderscheiden.. Nu hoor ik het wel, maar in het begin.. God, wat was ik soms wanhopig..
Ik zag het toen ook niet hoor! En zat dus hele dagen met een slapende/gapende/wakkere baby op mijn borst. Nu zie ik het aan de rode randjes om zijn oogjes, gapen, in de oogjes wrijven.
Wat ik dus moeilijk vind, is dat ze soms gaat huilen als ze op.bed gelegd wordt. Ik heb daar echt drama' s mee gehad met mn oudste dochter en ben zo bang dat dat nu weer gaat gebeuren. Vanmiddag was ze al bijna 1,5 uur wakker en kon nog niet echt zien dat ze moe was, maar heb haar toch op bed gelegd. Toen was ze steeds 10 min stil en begon weer te huilen. Naar boven, troosten, speentje en dan was ze weer 10 min stil. Uiteindelijk na ruim een uur maar eruit gehaald, in badje en weer een fles. Maar dat huilen he..... Als ik te lang wacht met erheen gaan, gaat ze echt hysterisch krijsen. Vallen jullie kindjes gewoon stil in slaap?
Hyperactief worden is ook een (tegenstrijdig) signaal.. En protesteren met geluid een beetje zeurderig huiltje. En bij mij gaat ze nu vaak meteen al vrij snel na de fles naar bed sinds ik de signalen door heb want ze gaapt al als ze een boertje moet doen en wrijft veel in haar oogjes.
Ik weet niet of het je lukt (omdat je schrijft dat je nog een kleine hebt), maar ik heb in het begin vaak naast het bedje gezeten omdat ze inderdaad elke keer even stil was en daarna weer ging huilen. Ik had ook het idee dat ze stiller was als ik in de kamer was. Ik nestelde me met een glas drinken en de laptop of een boek op de stoel naast het bedje en elke keer als de speen uitviel, hup er weer in! Net zolang totdat ze diep in slaap was en ik de kamer uit kon sluipen Maar goed, ik had dan ook mijn handen vrij . Nu valt ze sneller in slaap hoewel ze de laatste dagen een terugval heeft en ook elke keer maar kort slaapt (misschien een sprongetje..?) Oja, en ik baker haar de laatste tijd in tijdens de slaapjes en probeer een vast ritueel aan te houden (inbakeren, in bedje leggen, even over haar hoofdje kriebelen, kusje, muziekdoosje aan, even rommelen in de kamer als ze huilt en dan weg)
Heb je al andere dingen die het slapen kunnen hinderen uit gesloten? (verborgen)reflux bijvoorbeeld? En misschien moet je haar eens observeren kijken wat ze in die 10 minuten doet als ze stil is. Of haar oogjes wel of niet dicht gaan vallen of dat ze onrustig wordt. Want krijsen is toch niet echt normaal dan zou ik denken dat er iets is.. Een protesterend jengeltje kan er bij horen vlak voor ze zich overgeven aan de slaap.
Oh ja kijk eens op www.onrustigebaby.nl of Ik ben mama. De eerlijke specialist voor de (bijna) mama en haar uk! daar staan fijne tips op..
In het begin deed ik daar niet zoveel mee. Hij sliep overal en ook veel bij mij. Na een aantal weken ben ik hem vaker in bed gaan leggen, maar de slaapsignalen vond ik erg moeilijk te herkennen. Ik kwam op deze site en heb de maximale wakkere tijd aangehouden: inbakeren.nl - slaappatroon van baby's Daarna leerde ik steeds beter de slaapsignalen, al duurde dat echt wel een aantal weken. Maar zo'n jong kindje heeft ook gewoon veel mamahonger. Daarom kunnen ze ook al huilen. Als het bij jou nog steeds veel huilen is, dan zou ik eens naar de medische kant kijken. Maar ondanks de eerste weken alleen maar bij ons, hebben we bijna altijd een makkelijke slaper. Wel vrij ongestructureerd, en zo nu en dan even een probleemweekje. Maar meestal vrij makkelijk.
Advies uit boekje regelmaat geeft rust: na het voeden baby op schoot, 10 tot 15 minuten tot je kindje er genoeg van heeft, dan in box zelf spelen (zonder mobile aan) en als je kindje dan aangeeft moe te zijn; jengelen, oogjes wrijven, weg kijken of gapen of andere tekenen dan wakker in bed, strak instoppen en zelf wat anders gaan doen. Bleek worden in het gezichtje is ook een teken trouwens
Mick sliep in het begin ook bijna niet in zijn bed, en zodra we hem op bed legden was het drama. Ik heb na 3 weken contact gezocht met het CB. Ik trok het echt niet.. Daar hebben zij mij begeleid in het laten huilen van Mick in bedje tot hij sliep.. Totaal tegen mijn gevoel in, Mick laten huilen in bed. Maar nu plukken we er wel de vruchten van.. Misschien kun je contact opnemen met het CB om te kijken wat de opties zijn en of je anderen dingen zoals bv. reflux uit kunt sluiten.. Edit; Ik moet er wel bij zeggen dat Mick toen 3 maanden was.