Elke avond tussen 19 en 20 uur begint Thirza te huilen, dit gaat door tot meestal de volgende ochtend half 5. Zodra ze bij 1 van ons is is ze stil, tenzij het etenstijd is of mevrouw een vieze luier heeft terecht, maar ook wij hebben natuurlijk s'nachts onze slaap nodig. Zodra ze ingedommeld is bij ons hebben we al geprobeerd haar voorzichtig terug in haar bedje te leggen, maar zodra ze erboven word gehouden begint ze weer te huilen. Overdag slaapt ze als een roos en huilt haast niet, na de fles is het even knuffelen en zodra we merken dat ze moe is kunnen we haar in haar bedje leggen zonder ook maar 1 probleem. Ik denk dat ik iets helemaal verkeerd doe maar kom er niet achter wat???
Nee joh, je doet helemaal niets verkeerd. Ze is pas 1 maandje oud, een baby van die leeftijd hoort eigenlijk alle tijd bij mama te zijn (want in de natuur was een baby wanneer hij niet in zijn moeders armen was in levensgevaar, en met dat instinct worden ze nu nog steeds geboren). Ze voelt zich het meest veilig en geborgen in jou armen en daar wil ze dus slapen. En ik zou het lekker toelaten, er is niets mis met je baby geven wat ze nodig heeft. Sterker nog, haar geven wat ze nodig heeft is het beste wat je kunt doen
Dat ze bij ons wil zijn vind ik zelf ook totaal geen probleem en wat je schrijft kleinesara is ook helemaal logisch. Ik weet alleen niet hoe we dit s'nachts moeten doen want durf niet met haar in slaap te vallen, hoe doen jullie dit?? Ben nl heel bang dat ze onder het dekbed komt of iets. Bedje verwarmen we inderdaad voor met een kruikje, overdag vind ze dat dus allemaal heerlijk, alleen vanaf 19/20 uur is bij ons zijn het enige wat ze wil wat ook geen punt is totdat wij zelf ook graag willen slapen.
Onze dochter slaapt vanaf dag 1 bij ons in bed, dat kan helemaal veilig. Wij legden haar nooit tussen ons in maar aan de zijkant en dan een bedrekje zodat ze er niet uit kon rollen. En dan met haar hoofd net boven mijn hoofdhoogte zodat ik ook de deken niet over haar heen trek (want die trek ik nooit zo hoog). De eerste weken heb ik ook geslapen met de deken onder me gerold (dus ik lag op de deken voor een deel). Zo kwam de deken helemaal niet bij haar in de buurt. En ik trok ook mijn knieën op tot onder haar benen zodat ze niet naar onderen kon zakken. Zo kun je heel veilig samen in één bed slapen.
Ik legde hem op het dekbed op mijn buik. Sloeg het dekbed ook een stuk terug. Zelf maar een dikke trui aan dan. En zo sliep hij op mijn buik/borst. Hij in slaapzak en deed ook vaak een dekentje stukje over m heen. Armen om hem heen geslagen. Heb nooit gehad dat ik m losliet ofzo. Lastig he, maar je moet wel op deze manier! Denk dat ze dag en nacht misschien nog heeft omgekeerd ook. Komt echt wel goed! Je doet absoluut niets verkeerd!
Lijkt wel alsof ze het dag en nachtritme omdraait. Namelijk overdag slapen als een roosje en in de nacht bijna niet. Paar tips voor jullie, . Probeer het overdag zo licht mogelijk te houden. Slaapkamer niet te donker maken. . Gewoon doorgaan overdag met je dagelijkse dingen, niet heel stil gaan doen. . Lekker buiten gaan wandelen, boodschappen doen, enz. Overdag wat actief zijn. . In de avond en nacht zo donker mogelijk maken, niet te veel drukte dmv radio of tv enz. . Bedje warm maken, wiegje naast je bed, of een cosleeper, zodat je haar kan aanraken als ze daar behoefte aan heeft. . En anders op het aankleedkussen tussen jullie kussens in, met haar eigen dekentje. Je trekt waarschijnlijk nooit je eigen dekbed over je hoofd? Dan trek je die ook niet zo hoog als je dochter daar ligt. Ik begrijp ook wel dat kleintjes graag bij mamma willen zijn, maar soms heb je als mamma zijnde ook behoefte aan slaap en even een goede nacht. Mijn kleintje is tien weken maar slaapt lekker in zijn eigen bedje op zijn eigen kamer. Sommige mensen vinden dit niet kunnen, maar zo slapen we allebei beter!
Niks aanvallend hoor, maar zo te lezen slaapt ze nog bij jullie in bed? Waarom als ik vragen mag? Ben je niet bang dat ze straks niet meer in haar eigen bedje wil? En qua, intiem zijn met je partner? Dan ligt zij er toch ook altijd bij?
Ja, ze slaapt nog bij ons in bed. Gewoon omdat we dat alle drie gezellig zijn . Ieder kind gaat uiteindelijk in eigen bedje slapen, ze liggen echt niet als ze 16 zijn nog bij de ouders in bed . Ze gaat naar haar eigen bedje als ze dat zelf wil.
Das heel fijn dat je kind dat doet Arian, maar helaas niet voor alle baby's weggelegd! Die van mij sliep met een maand ook nog niet goed alleen hoor. Komt echt wel goed!
Als je nu echt dood moe bent en je wil der een keer bij je laten slapen, leg der op het verschoningskussen en wij deden het zo, mijn partner ging beneden slapen en zij lag op zijn kant op het verschoningskussen. Deze tip hebben wij gehad van de kraamhulp en omdat we bang waren dat ze er nog uitviel legde we altijd zo nog het voedingskussen neer dat ze onmogelijk uit het bed kon vallen Ik heb echt een probleem slaper gehad en op een gegeven moment geef je toe aan de vermoeidheid en neem je ze bij je in bed. Want wij hadden ook bedacht het never nooit te doen. Maar toch doe je het op een gegeven moment. Nu slaapt ze eigenlijk altijd in der eigen bed, behalve als ze heel ziek is en duidelijk aan geeft der mama nodig te hebben. Wat hier erg hielp, (nu gaf ik borstvoeding en begon ze op een gegeven moment ook met clusteren savonds) was de avonden bij mij houden en wij gingen dan zelf bijv. een uur of 10 slapen en dan sliep ze diep en ging ze der eigen bedje in. Dus savonds tot ze heel diep sliep bij ons en daarna der bedje in. Helaas was ze vaak na drie uur weer wakker voor een voeding
Iedereen bedankt voor de tips en antwoorden. Over het omgedraaide dag/nachtritme, vanaf dag 1 doen we op, advies van onze kraamhulp, dus inderdaad gordijnen los, stofzuigen, douchen enz. S'avonds alles zo donker mogelijk, maar ze ligt dus eigenlijk dan bij ons beneden. Ze slaapt bij ons in haar ledikantje, maar s'nachts pak ik haar bij ons in bed en leg haar hoog neer want wat ik aangaf ben erg bang voor de dekens. Ik zal eerlijk toegeven dat ik 2 keer met haar zo in slaap ben gevallen, gelukkig let mijn man hier op en heeft haar toen gepakt. En hoe diep ze ook slaapt zodra we haar in haar bedje willen leggen is het huilen, en we doen precies dezelfde volgorde als overdag. Ik ben niet tegen dat ze bij ons in bed slaapt, ALS ze maar slaapt, en ga zeker eens goed nadenken over de tips die hierover gegeven zijn. Ben al blij dat ik gelukkig niet iets totaal verkeerds doe wat voor Thirza niet goed is.
Natuurlijk doe je niks verkeerd! Je probeert het beste voor je kindje te doen Kan je man niet een keer van je overnemen en bijv. met haar gaan slapen zodat jij even bij kan tanken?
ehh, kindje is nog maar paar weken oud, dat is heel logisch dat ze bijbel slaapt dan. Elissa wilde eerste weken ook graag bij ons slapen, dus gedaan. Ze ligt vanaf 8 weken overdag in eigen kamertje en snachts nog steeds bij ons in wiegje. Ze wennen echt nog wel aan eigen bedje, maar zijn nog zo klein dat ze gewoon bij papa en mama willen liggen.
Sorry, haha niet goed gekeken. Nogmaals, niet aanvallend bedoeld hoor, vroeg het me gewoon af.. Kan me niet voorstellen dat onze dochter bij ons in bed zou slapen.. Dan hebben wij ook wel een heel klein bed haha..
Snap ik . Veel mensen begrijpen niet dat zij bij ons in bed slaapt, dus ik ben het wel gewend. Ik begrijp dan weer niet dat er baby's zijn die in een eigen kamertje slapen. Zo heeft ieder z'n dingetje .
Hier ook een 'schootslaper'. Wij wisselen elkaar af. Tot de 11 uur voeding blijf ik op. Dan voeden. Darna leg ik hem in de wieg naadt mijn man, die dan al een paar uurtjes slaap heeft gehad. Hij slaapt verder met 1 hand in de wieg, op buikje of vinger tegen wang. En als het tijd is voor de nachtvoeding maakt hij mij weer wakker. Ik geef de borst en leg hem dan weer terug, of als hijberg onrustig is, houdvik hem nog een poosje buik tegen buik. Zo ligt hij nu ook tegen me aan. Tablet is mijn grote wakker-houd-vriend. Overdag slaapt hij ook altijd in de buurt, omdat we heel regelmatig tutjes moeten teruggeven of weer in slaap sussen. Hij slaapt dan in de wieg als ik boven bezig ben, maar ook vaak in de wandelwagen. Is ook praktisch als ik grote broer van school moet halen. Goed zelf leren slapen komt echt nog wel. Ze zijn nog zo klein. Verwenen kan nog niet. En zeker als hij pijn heeft (darmkrampjes) wil ik hem gewoon bij me hebben.
Nog een paar neerlegtips die bij ons wel helpen. We wikkelen hem vooraf in een lekkere zachte doek. (Wikkelhanddoek van katoen). Houden hem op de arm tot hij rustig is. En leggen hem in die doek in bed. Normaal wordt geadviseerd om de baby op de rug te leggen en strak in te stoppen. Maar wanneer je dat doetduw je de beentjes van plat naar beneden. Dat vinden ze vaak niet fijn. Onze zoon in elk geval niet. Dus wat we nu doen is, die beentjes lekker opgetrokken in foetushouding in die doek, en de deken daar losjes overheen. Wanneer je in de buurt bent kun je ook zijligging proberen. Onze zoon vind dat erg fijn. Dan rol ik de deken aan de buikzijde zo op dat hij niet naar de buik kan rollen.