Hallo dames Ik heb een vraag en ik hoop dat jullie me een normaal antwoord kunnen geven op mijn vraag. Even in het kort. Ik Wendy van 29 jaar en mijn man van 33 jaar hebben een dochter van 9 maanden. Daar voor ben ik al een keer zwanger geweest van een dochter die het syndroom van turner had. En die zwangerschap hebben we beëindigt met 3 maanden vanwege ze geen overlevingskans had. Nu hebben we schulden en we gaan de schuldhulp in voor 3 jaar. Maar we willen graag een 2e (3e) kindje erbij. Aan de ene kant willen we niet wachten vanwege onze leeftijd. Maar nu is mijn vraag heeft iemand er verstand er van of het zelfde mee gemaakt. Mijn man heeft 2 banen en ik heb net een nieuwe baan en ik zit nog voor 6 maanden (vanwege ik minder werk)in de ww. En lijkt het me nu helemaal beter om het nu te doen. Help Help.
ik kan je alleen maar adviseren om ermee te wachten tot je weer uit de schuldhulp bent. je dochter is pas 9 maanden en zou het zowiezo eerst aankijken hoe je het eerste jaar in de schuldhulp door komt. je bent nog helemaal niet te oud, ik ben nu 38(dinsdag 39) en krijg nu mijn eerste kindje. ik heb zelf een heel tijdje onder het bijstands nivo geleefd en had er niet aan moeten denken om dan zwanger te zijn hoe graag ik dat ook wilde. bedenk ook dat je dan zoveel aan je hoofd hebt dat stress en misschien wel depressies met zich mee brengt, en door de hormonen ben je nog gevoeliger. zou jammer zijn als je er niet volop van zou kunnen genieten. je moet helemaal zelf weten wat je doet, maar zet je verstand in dit geval voor je gevoel. je financien op orde hebben is nu de voornaamste prioriteit. als je in de schuldhulp gaat maakt het niet uit hoeveel banen je hebt, alle gelden gaan naar de instantie die voor je af betaald en je krijgt een butget per week. of je nu 20uur of 60 uur werkt je week budget blijft hetzelfde. ga nog eens goed bekijken met een budgetcoach of je niet alsnog zelf een oplossing kan vinden.
@Wendy: Het hangt er een beetje van af wat voor schuldhulp je bedoelt. Ga je de schuldsanering in en komen jullie onder een bewindvoerder te staan of komen jullie in aanmerking voor een minnelijk traject? In dat geval zou je zelf nog je financiën beheren afhankelijk van de organisatie waar je je hebt aangemeld. Maar dat terzijde, je hebt nu een baan. Wat voor contract heb je gekregen? Als het een tijdelijk contract is denk ik dat je er sowieso beter aan doet om te wachten. Op het moment dat jouw contract niet verlengd wordt en je dus volledig de ww in moet, begin je weer van voor af aan. Denk je dat jij en je gezin al die stress aankunnen. Ook een minnelijk traject zonder budgetbeheer hakt behoorlijk in je privéleven en privacy.. Alles wordt onder de loep gelegd en uitvergroot.. Persoonlijk zou ik je aanraden om te wachten.. Puur omdat ik denk dat als deze ellende straks voorbij is, je er meer van zult kunnen genieten. Heel veel succes!! Mocht je meer willen weten over de schuldhulp etc, dan kun je me altijd een pb sturen.
hey meid wij zitten in dezelfde situatie ik zou zeggen. ga ervoor.. wij gaan vanaf volgende maand ook in de wsnp. maar wel een kleine opkomst.. over babyspullen hoef je je niet druk te maken hoor, daar hebben ze een project voor je krijgt dat via de gemeente kwijtgescholden als bijzonder bijstand.. ook krijg je qua leefgeld meer geld per week,het is niet zo dat het hetzelfde blijft. wij krijgen nu 110 euro per week met de baby er dadelijk bij krijgen wij 140 euro per week. is zeker wel te doen. als wij nu iets extra`s wllen krijgen wij dat ook. en ik hoef zo gauw als we in de wsnp zittenmaar 20 uur per week te gaan werken. als je dit allemaal van te voren gewoon aangeeft is allesmogelijk. ik weet niet via welke instantie jullie erin gaan.. maar die van ons is best schappelijk en zeker voor elk ideetje bereid om mee te denken.. succes!!!
dat klopt ook niet. als je in de wsnp zit en je komt zonder werk te zitten heb je gewoon je sollicitatie plicht 4x per maand. maar je begint zeer zeker niet opnieuw hoor, ik neem aan dat haar partner ook werkt en daar word het gewoon mee geregeld plus dat ze ook de ww uitkering krijgt op dat moment.. stoppen en opnieuw beginnen is dus niets van waar je blijft er gewoon 3 jaar in niet meer en nietminder..
@Babyhope: Ik zeg ook niet dat je wsnp overnieuw begint. Ik zeg dat je dan weer van voor af aan kunt beginnen met solliciteren en werk vinden. Ik neem aan dat je uiteindelijk toch gewoon vastigheid en stabiliteit wilt met een gezin..
maar ik zeg dus ook, dat als je in de wsnp zit je hoe dan ook je leefgeld gewoon krijgt.. je hebt geen stress want alles wordt voorje geregeld, je krijgt geen brieven meer, niemand aan de deur niks. komen ze wel mag je ze wegsturen. het leefgeld komt hoe dan ook ook al vervalt er 1 inkomsten. ik snap jou ook wel qua solliciteren maar zo lang ze nog niet zwanger is hoeft dat ook geen probleem te zijn toch!! en ik ben gewoon eerlijk want ik heb deze zwangerschap totaal geen stress helemaal niet en ik ben al thuis vanaf september toen we met de ivf begonnen.
ik zou zeggen, ga ervoor omdat je in een schuldhulpverlening komt wil niet zeggen dat jeje dromen weg moet gaan schuiven. Schuldhulpverlening is er niet oor altijd. Ik ken meedere mensen die erin zitten zowel als minnelijke akkoorden als wsnp, en niemand vand ie ik ken heeft een probleem ermee. Het enigste waar je rekening mee moet houden is dat je wel moet kunnen rondkomen van je weekgeld.
Ik zou het niet onderschatten, werk zelf met mensen die in de schuldhulpverlening zitten en het valt echt wel vies tegen om van je weekgeld luiers, voeding etc te kopen!
Ik zou er zelf absoluut niet aan beginnen... Je hebt al een (nog erg jong) kind en je weet nog helemaal niet of het (de schuldhulp, dus) je allemaal mee of tegen gaat vallen. Daarom zou ik nu die beslissing gewoon nog niet nemen. Jullie leeftijd vind ik overigens een vreemd argument: ik ben ook 29, maar ik zou nog rustig een jaar of 5 durven wachten, zeker in jullie situatie...
Over drie jaar ben je 32, dat kan toch nog prima? Ik zou echt niet zwanger willen worden als ik de schuldhulp in zou gaan. Ik snap wel dat sommigen vinden dat je je dromen niet opzij moet schuiven, maar ik vind dit gewoon praktisch zijn. Je stelt dan je dromen gewoon even uit voor een paar jaar en zet ze niet opzij. Heel veel sterkte met dit dilemma.
Ik zou zeker niet voor een tweede kindje gaan in de situatie waarin jullie zitten. Je wilt een kindje uit liefde, niet omdat het financieel mogelijk is dat weet ik wel, maar de situatie waarin jullie nu zitten met nog geen zicht op een vaste baan voor jou, een heel jong kindje, enz. dat is niet niks. Het is toch veel rustiger en fijner als jullie alles weer een beetje op de rit hebben, om dan te proberen voor een tweede kindje. En wat betreft jullie leeftijden, dat vind ik geen argument om er nu voor te gaan. Zo oud zijn jullie niet zeg! Ik denk dat je op dit moment je verstand moet laten spreken en niet je gevoel. Ik wens jullie heel veel succes en wijsheid met het nemen van de juiste beslissing. En sorry dat ik het zeg, maar de redeneringen van Babyhope - over dat er wel dingen kwijtgescholden worden en je meer geld krijgt, enz. - vind ik persoonlijk nogal kort door de bocht en makkelijk. Je mag de moed opgeven, maar nooit de hoop verliezen!
Ik zou er dan weer wel gewoon voor gaan, wanneer je dit echt wilt valt er overal wel weer en mouw aan te passen Zo superjong is je kindje nou ook weer niet, en (sorry ladies) inderdaad zou ik ook niet meer al te lang wachten met zwanger proberen te raken wanneer je 29 bent.
Tja. In principe mag je tijdens je schuldhulpverleningstraject niets doen wat je financiële positie benadeelt. Hoewel ze je niet "verbieden" een kind te nemen, valt imho zwanger worden/een kind krijgen daar wel onder. Je zult kosten krijgen die je anders niet zou hebben. Aangezien je al een kleine hebt, weet je dat toch ook wel? Misschien heb ik het verkeerd, maar ik meende iets te lezen over een nieuwe baan o.i.d? Wat gaat er gebeuren als je die kwijt raakt tijdens je zwangerschap? Dan valt ook een gedeelte van je inkomsten weg. Ik kan de sterke kinderwens heel goed begrijpen, maar wachten is nu niet alleen in het belang van jezelf, maar ook in het belang van de kleine. Als je jouw situatie wilt veranderen, zou je er goed aan doen om te wachten totdat je uit de schuldhulp komt. Net als I S kijk ik ook een beetje raar tegen de argumenten van Babyhope aan. Wat leer je ervan als je tijdens de schuldhulp toch weer allemaal aankopen moet doen die je eigenlijk niet kunt betalen?
Ik zat steeds te bedenken hoe ik dit netjes maar toch duidelijk ging verwoorden... maar dat heeft I.S heel goed gedaan en ik sluit me hier volledig bij aan.. Ook ik vind de redenering van babyhope ook erg kort door de bocht.. Een baby kost geld en dat is nu net het probleem lijkt me.....
hoezo kort door de bocht??? dus omdat wij in de wsnp gaan moest ik mijn vruchtbaarheidsbehandelingen stopzetten??? tuurlijk niet..we waren er al mee bezig en toevallig kwamen we in de problemen. dan stop je dat toch niet? bij de wsnp heb je een vrij te laten bedrag dat is voor extra dingen.. bijzonder bijstand is geen lening? dat regelt de wsnp allemaal daarmerk je helemaal niks van. is gewoon waar je recht op hebt tijdens zo`n traject.. denk je dat ze al het loon wat binnenkomt naar de schuldeisers gaat? nee eerst je vaste lasten waaronder je leefgeld dan pas je schuldeisers.. in ons geval word er maar 4000 euro in 3 jaar afbetaald. en de rest word kwijtgescholden. je gaat geen extra kosten maken hoor. je mag geen schulden meer krijgen bij de banken en deurwaarders, maar je mag zeker wel een kindje krijgen hoor. daar zijn gewoon rechten voor die je hebt tijdens het hele wsnp traject.. of er nu 1 of 2 personen werken binnen hun gezin er verandert niks aan het leefgeld en afbetalingen. en met leefgeld kun je makkelijk een kindje krijgen en opvoeden. het is echtniet zo dat je nooit niks extra`s mag vragen hoor??? wij hebben ook gewoon extra geld gekregen voor de babyspullen en dan praat ik niet over 200 euro.. nu moet mijn partner een nieuwe fiets halen omdat hij altijd met zijn fiets naar het werk gaat 30 kilometer per dag fietsen. en daar krijgt hij morgen ook extra geld voor.. en een neiuwe fiets geen tweedehandse.. ze bouwen ook een potje op he voor extra dingen.. maar daarom vroeg ik dus ook ik weetniet bij welke schuldhulp ts begint.. die van ons is best makkelijk en voor alles bereid om onderhandelen.
Babyhope het gaat niet om de situatie waarin jij zat (zit). Uiteraard stop je niet met vruchtbaarheidsbehandelingen op het moment dat je helaas in de financiele problemen komt. Maar bij Wendy is het een heel andere situatie. Zij zit al in de financiele problemen en wil nu ook een tweede kindje. Dan zeg ik, wacht daar nog ff mee, totdat de situatie beter is. Ik vind het - in een situatie waarin Wendy zit - nogal makkelijk om te denken: 'O, de overheid, of welke instantie dan ook, betaald de extra kosten wel (want extra kosten zijn het altijd).' Dus niets over jouw situatie van toen! Je mag de moed opgeven, maar nooit de hoop verliezen!
Dat is ook de gedachte die mij tegen de borst stuit. Ik weet niet wat voor situatie vooraf is gegaan aan de schulden (in het geval van Wendy), maar blijkbaar moet je iets aan je leefpatroon veranderen. Onder andere het leren omgaan met geld. Dit is natuurlijk een stuk moeilijker wanneer je een klein budget en/of leefgeld hebt. Bovendien: wat leer je ervan als je kosten steeds maar weer opgevangen worden door instanties? Helemaal niets! Als je in een WSNP-traject/schuldhulp/schuldsaneringstraject zit, lijkt mij het mij juist belangrijk dat je leert de situatie waar je nu in zit te voorkomen in de toekomst. Soms leer je dat alleen door er bepaalde dingen (tijdelijk) voor op te offeren.
ja zo kan je het ook wel zien tuurlijk.. maar ik heb het idee dat haar wens echt super groot is voor een 2de, en daarom zei ik gewoon DOEN!! idd is het geen pretje om in de schuldhulp of wsnp te komen tuurlijk niet. maar ik neem aan dat doordat ze die keuze al gemaakt hebben,al weten waardoor ze in de schuldhulp terecht zijn gekomen. sorry het kwam bij mij even hard over doordat er meerdere zeiden kort door de bocht. ik ben 5 jaar met zwanger worden bezig geweest vanaf 2006 en in maart 2009 zijn wij de mmm in gegaan en in okt. 2009 bij de bewindvoerder terecht gekomen omdat we beide zonder werk kwamen te zitten. maar er is geen een moment geweest dat ik heb gedacht ik stop met de behandelingen.