Waarom nu nog? Je zou toch denken na bijna 10 maanden dat Roan het toch fijn vindt om te tutten, lekker drinken en dan naar bed. Maar de voeding die hij voor het slapen gaan krijgt, zo rond 19:00 gaat zeer onrustig. Vanaf het moment van aanhappen knijpt hij kijhard in mijn borst, duwt ertegen, trekt eraan en af en toe zet ie zijn vlijmscherpe tandjes erin . Hij laat ook constant los om weer aan te happen en dan weer verder te gaan me de borstterrorisatie. Wat zou de reden hiervan kunnen zijn? Mijn tsr komt redelijk snel, mijn borsten zitten vol genoeg en hij is ook altijd wel voldaan. Hij krijgt trouwens nog 2 x bv en alleen die in de avond verloopt zo onrustig.
Mijn buurjongetje wordt heel druk als hij moe wordt. Hij kan zich dan niet meer goed concentreren, gaat lopen dollen, etc. Misschien is dit een beetje wat je zoontje ook heeft? Je zou kunnen kijken of je de voeding iets eerder kunt doen?
Ik ben er niet achter wat de reden nou precies is geweest, maar op dezelfde leeftijd (9.5 maand) begon mijn jongste dit ook te doen. Knijpen, wild met zijn hoofd schudden en terugtrekken (al aangehapt), bijten, aanhappen loslaten aanhappen loslaten... echt niet leuk! En inderdaad vooral 's avonds, al waren alle voedingen niet echt gezellig hoor. Maar, na een maand of anderhalf ongeveer, ging het weer een stuk beter. Het is nu weer een heel stuk rustiger en gezelliger met voeden. Alleen als er veel afleiding is ( en dat is er wel gauw met een grotere broer en zus) is hij weer erg onrustig en ongeduldig. Dus hier was het iets tijdelijks wat vanzelf weer (min of meer) is overgedreven. Misschien hoort het bij de leeftijd (al kan het me van de andere twee niet herinneren).
Ik nam eigenlijk in mijn vorige post aan dat hij dit pas sinds kort doet, maar dat staat helemaal niet in je bericht.. Maar heeft hij dit altijd al gedaan?
Rustige kamer in het donker, geen afleiding, misschien helpt dat? Het schijnt een fase te zijn rond de 10 maanden dat het voeden wat lastiger gaat. Fases gaan over..
Het is iets van de laatste tijd, een paar weken nu. Ah dus het is een fase,.. Gelukkig en hopelijk hier ook. We hebben een vast ritueel van avondeten, spelen, bad, voeden. Papa bemoeit zich met Evy, ik met Roan. Ik ga op onze slaapkamer zitten, gordijntjes dicht. Nu ik er over nadenk, besef ik ook dat hij sinds deze paar weken ook slecht in slaap komt. Een hoop gekreun, gesteun en gedoe. Herkennen jullie dit ook?
@Judith: Hebben wij ook gehad. Liesbeth is nu een jaar, en sinds een week of twee gaat het beter. Eigenlijk wel sinds een maand of acht, dus zo'n vier maanden in totaal. Knijpen, duwen, krabben, en een paar weken kei-hard bijten. Ik was echt bijna gestopt. Hoe gaat het nu bij jou?
Oh ja, misschien nog als 'extra' hart onder de riem: Liesbeth heeft dus echt wekenlang gebeten, en echt heel hard. Ze beet dan als ze 'klaar' was, in plaats van los te laten, zette ze haar tanden in mijn tepel en trok ze haar hoofd keihard weg. Nú laat ze juist heel voorzichtig los, kijkt even goed naar mijn borst en lacht dan naar mij. Daar geniet ik nog elke keer van
ik heb het ook gehad. ze heeft me zelfs een stukje uit de tepel gebeten! maar het was gelukkig van voorbijgaande aard.
Het is nog niet echt minder helaas. Gelukkig bijt hij niet altijd. Ik schrok me natuurlijk elke keer wezenloos, dus hij ook. Misschien doetbhij het daarom niet meer. Nu knijpt hij vooral keihard in mijn borst en begint dan te duwen en trekken. . Ook niet echt fijn. Die scherpe nageltjes af en toe,... Au! Dank voor de reacties,... Ik ga er maar vanuit dat het een face is. Groetjes!