hoe man overtuigen van BV??

Laat hem eens wat artikelen lezen over de voordelen van bv op borstvoeding.com en geef aan dat het nu heel anders kan gaan!

 

Als hij daar al niet in trapt krijg je er nog een kluif aan, want dmv borstvoeding krijgt je kleintje JOUW anti-stoffen mee, daar kan kv echt niet aan tippen.

Mannen zijn meer van het praktische, daar zijn ook wel een aantal voordelen in te vinden:
- financieel, reken maar eens uit wat je op maandbasis aan kv kwijt bent, bv kost niks!
- tijdbesparing, voornamelijk 's nachts. Voor een flesje kv moet je je bed uit, naar de keuken, flesje maken, opwarmen en al die tijd ligt je ukkie al te huilen van de honger! Als je bv geeft, pak jij je kindje, legt hem/haar aan en je kan lekker verder dutten. Dit kan je man niet overnemen, dus hij kan heerlijk verder slapen!
- Bv heb je altijd bij je, je hebt altijd genoeg, dus als je per ongeluk langer van huis bent dan gepland, zit je nooit zonder!

Hopelijk heb je er wat aan!

 

Ga samen naar een borstvoedingscursus van VBN of LLL. Gewoon om de techniek te leren en te horen tegen welke problemen je kunt oplopen (aanlegproblemen, spruw, kloven) en wat je er aan kunt doen (zo heb je bijvoorbeeld helemaal geen zalf nodig voor je tepels: een drupje laatste melk na een voeding over je tepel uitsmeren werkt beter dan welk smeerseltje dan ook!).

En inderdaad, pak de praktische dingen aan die Kwebbelsnoes noemt. Het moet ook geen evangeliseren worden, feit is gewoonweg dat er geen betere voeding bestaat dan de voeding die uit jouw borsten komt. Maar als hij dat niet wil aannemen, (dat getuigt niet van veel vertrouwen in jouw kunnen natuurlijk!), moeilijk hoor om iemand die geen gelijk heeft te overtuigen...

 

Op de eerste plaats vind ik jouw wens om je kindje bv te willen geven om te beginnen al een belangrijke reden voor hem om je te steunen. Weet je ook waarom hij het niet ziet zitten? Misschien heeft hij aan hoe het bij de eerste ging vooral een herinnering van pijn aan jouw kant. Jij bent daar niet bang voor. Zou het helpen om samen naar een voorbereidende avond over bv te gaan? Of bij voorbaat lactatiekundige begeleiding in te schakelen via kraamzorg, zodat hij er meer vertrouwen in heeft?


Wat bedoel je met 'daar trapt hij niet in'? Het is geen leugen dat bv de meest natuurlijke en beste voeding voor een baby is?


Dan verder: het is makkelijker voor hem omdat er geen voedingen voor zijn rekening komen (maar misschien vindt hij dat juist jammer?), geen flesjes 's nachts waar jij hem voor uit bed laat gaan, kosten...

 

Ik denk ook dat het belangrijk is om te kijken waarom hij bv niet ziet zitten. Kan te maken hebben met dat hij het heel naar vond hoe het de vorige keer ging en daar geen herhaling van wil. Maar kan natuurlijk ook iets anders zijn.
Als je weet wat hij nou zo vervelend vindt aan bv kun je daar specifiek aan werken om er iets aan te doen zodat het zowel voor jou als voor hem goed voelt.

Je kunt natuurlijk ook samen met hem een cursus gaan doen of langs een lactatiedeskundige gaan en daarna afspreken dat je kijkt hoe het dan gaat.

 

Ik sluit me aan bij de tip om een cursus te gaan doen. Daarnaast kun je ook overwegen om, zodra het NIET lijkt te gaan, een lactatiekundige in te schakelen. Mijn start was destijds ook heel moeizaam, maar door tips en steun van toen, geef ik het nu nóg ( al is het nog maar 1x per dag).

En ik heb heel bewust gekozen voor een kraamzorg die BV hoog in het vaandel heeft staan én ook in het ziekenhuis heb ik gewoon mensne aan de mouw getrokken als het niet ging. daar zijn ze voor, dus laat je een eventuele volgende keer niet aftroeven hoor!

 

Gaat het om de voeding of om hoe bv geven bij je eerste kindje is verlopen?

Dat is nogal een verschil. Als je zorgt dat je van tevoren goed wordt ingelicht dmv een cursus en begeleiding bij de hand hebt (telefoonnummer van lactatiekundige op je nachtkastje) dan sta je er niet alleen in. Laat je man meegaan en je op die manier steunen. Alleen de reden al dat het voor jou belangrijk is moet toch voldoende zijn?

Wat betreft voeding. Kindjes groeien ook op kv. Alleen kan ik mezelf niet indenken dat poedermelk uit een fabriek beter is dan de persoonlijke melk voor je eigen kindje. Antistoffen zitten niet in poedermelk, wel in moedermelk. Dat is één van de belangrijkste redenen voor mij om te (blijven) voeden.

 

Behalve de praktische dingen die je kunt doen, zou ik met je man afspreken dat je gewoon vooral weer gaat kijken hoe het loopt.
Vooraf al besluiten dat het tot mislukken gedoemd is, doe je bij de meeste andere dingen ook niet toch, als die niet lukken? Hij heeft jullie oudste toch met leren lopen ook steeds aangemoedigd?
De tweede keer kan BV zo totaal anders en beter gaan! Mijn stiefdochter heeft geen BV gehad omdat het totaal mislukte, (kraamhulp deed hele rare dingen), bij de tweede ging het vanaf het eerste moment vlekkeloos, vertelt mijn man altijd.
Maar ook als het dan nie vlekkeloos gaat, roep er dan een lactatiekundige bij, dat heb je bij je oudste niet gedaan als ik het zo lees, en dan kun je met hele simpele tips echt direct vooruit.

Dat zou ik met je man bespreken en dan ook afspreken wanneer je nog wel probeert en BV nog wel als 'beter' betiteld kan worden, en wanneer je toch zou besluiten om wel over te gaan op KV, omdat dat dan in jullie situatie 'beter' zou zijn.
Maar vooraf al opgeven en zijn veto uitspreken over iets wat JIJ moet doen, wat over JOU en JE KIND gaat, wat JOU en JE KIND vooral emotioneel ook heel erg raakt? Dat vind ik heel raar!

 

Ik vind dat je hele goede argumenten hebt om je man jouw kant te laten zien. Ik denk dat ik nog een argument zou toevoegen die voor hem en jou misschien nog wat lastig is voor te stellen maar ik denk dat alle vrouwen die wat langer hebben gevoed zich er wel in kunnen vinden: het overweldigende fantastische gevoel dat jouw kindje groeit op jouw melk. Ik heb me in mijn leven niet vaak zo goed gevoeld als wanneer ik van het cb kwam en hij weer heerlijk was gegroeid. Sinds ik gestopt ben heb ik dat anders.
Bv is ook heel emotioneel, als het niet lukt dan is het volgens mij een ontzettende knauw voor je ego. Ik denk dat jouw man je dat wil besparen, maar er is alle reden om vanuit te gaan dat het deze keer helemaal goed zou gaan. En de positieve gevoelens die dat oplevert zijn zeker de moeite waard om er weer vol voor te gaan.

 

Het is al door meer dames gezegd: zorg dat je helder hebt waarom je man er tegenop ziet. Is het vooral omdat hij bang is voor een herhaling van de vorige keer? Dan kun je bijvoorbeeld afspreken dat je eerder stopt als het echt niet gaat. (Je hebt nu de ervaring van de volgende keer, gaat je er nog een keer goed in verdiepen... dus het gaat niet mis!)
Als hij het jammer geeft dat hij geen fles kan geven, dan kun je natuurlijk uitleggen dat het na een paar weekjes wel kan. (Het advies is om daar pas mee te starten als de bv goed op gang is gekomen.) Het is natuurlijk jammer voor hem dat hij langr moet wachten. Maar daar staat tegenover dat jullie je kindjes daarmee wel het beste meegeeft.

Je zei dat je baalde van het afwassen van de flessen. Ik heb nu ik werk soms ook het gevoel dat ik alleen maar sta af te wassen. Ik heb nog nooit zulke droge handen gehad! Elke keer de kolf, bewaarbakjes, flessen... pffff. Ik snap echt niet dat mensen die flesvoeding geven daar niet knettergek van worden! Dan wordt er soms gezegd dat borstvoeding "gedoe" is.

 

Die droge handen heb ik ook, het schijnt ook te kunnen komen doordat je borstvoeding geeft. Ik dacht eerst dat het kwam door het eeuwige handenwassen in het ziekenhuis maar ik heb het nu nog steeds (niet dat ik nu mijn handen niet meer was hoor)

 

Ik was mijn handen nu met een zeepblokje in plaats van vloeibare zeep. Dat scheelt ook al iets tegen droge handen. Ik heb er de eerste maanden niet zo'n last van gehad, dus het heeft bij mij toch vooral met het vele afwassen te maken.

 

Bedoel je met te veel melk dat het er aan het begin van de voeding te hard uit spuit, zodat je kindje zich verslikt? In dat geval wil ik je graag als tip meegeven om voor de voeding een beetje melk (hooguit 30-40 cc) uit je borst weg te laten stromen. Daarna kan je baby rustiger drinken. Zorg wel dat je niet te veel kolft, want dan stimuleer je juist extra productie. Je kunt de hoeveelheid die je vooraf uit je borst haalt, langzaam afbouwen.

Ik kan je het boek van Stefan Kleintjes en Mary Broekhuizen trouwens ook aanraden. 't Is niet mijn grote vriend, ik vind het af en toe wat drammerig. Maar hij weet wel waar hij over praat. Er staan tips in voor allerlei situaties, zodat je zelf al een hoop problemen kunt voorkomen of oplossen.

 

Ik hoop echt dat je man achter je gaat staan, wat zou dat fijn zijn! Maar dan nog: je hebt hem niet nodig voor de bv, dus ik snap niet helemaal waarom hij er perse achter moet staan. Komt vanzelf goed als je eenmaal voedt en ik neem toch aan dat hij je zal steunen zoveel als dat kan? Kan me niet indenken dat welke man dan ook dat niet zou doen!

Ik heb hier ook de nodige opstartproblemen gehad, maar ik voed nu alweer ruim 21 maanden. Ik kolf niet en geef geen kv en toch helpt mijn man me altijd; haalt de kleine 's nachts en brengt hem weer terug naar bed. Toen we 's nachts nog een luier gedaan moest worden deed hij dat en zo hoefde ik m'n bed niet uit.

Kreeg vandaag een dikke bos bloemen omdat ons zoontje van de week erg ziek was en hij terugviel op volledige borstvoeding; dat soort blijken van waardering doen echt heel goed en is een stimulans om gewoon door te blijven gaan al zit je erdoorheen.

Ik hoop dat het goed komt en dat jullie er samen voor gaan!