kolven

Ik weet niet of je kunt zeggen wat normaal is. Zoals je al zegt verschilt dat enorm per vrouw. Er zijn vrouwen die makkelijk kolven en er zijn er die het nooit echt leren.

In mijn hoogtijdagen lol kolfde ik 's ochtends zo'n 400-500cc, maar ik kolf ft dus dat is niet te vergelijken natuurlijk...

 

wow, dat is behoorlijk hoor, 280. voor mij is 250 max, 160 is goed. ik kolf nu minder vaak (1x per dag op werkdagen) en ik merk direct dat ik ook minder ml kolf. het is een combinatie denk ik, hoe goed je op een kolf reageert (maar dat is ook een kwestie van oefening) en hoe hoog je productie is.

 

En iedereen heeft natuurlijk een andere productie (hoeveelheid melk) Het ene kindje drinkt veel meer dan het andere kindje.

Ook zijn er idd vrouwen die met het kolven amper een fatsoenlijk flesje gevult krijgen.

Het geen wat je meer kolft is mooi om een voorraadje aan te leggen! Komt vast nog eens van pas!

 

Ik had per kolfbeurt meestal zo'n 180-280cc. Verder ging ik nooit, dan waren de flesjes vol. Maar dochterlief dronk per keer zelden meer dan 80-100cc. Toen ze een jaar was kolfde ik eens per dag op het werk, en dan haalde ik dat ook nog wel.

Mijn record was toen ze een dag of 3 was en ik even stuwingloos wilde slapen: 780cc met één keer kolven.

 

Jeeeeeeetje

 

dirksmama schreef:

Mijn record was toen ze een dag of 3 was en ik even stuwingloos wilde slapen: 780cc met één keer kolven.

Vriezertje op de kinderafdeling was meteen vol...

 

Niet iedereen kan even goed kolven inderdaad. Ik kolf vanaf vandaag op mijn werk dubbelzijdig electrisch en had de eerste kolfbeurt zo'n 240ml en de 2e zo'n 150ml. Toen ik een paar dagen terug met de huurkolf 's ochtends had gekolfd thuis had ik 270ml.

 

Ik kolf gemiddeld 180 cc per keer. Precies dat wat Marijn ook drinkt per keer. Ik merk wel dat het s'avonds vaak wat minder is maar dat haal ik dan s'nachts of s'ochtends wel weer in.

Ik heb een keer 250cc gekolft.

 

Ben een beetje jaloers als ik dit lees....
Ik ging er helemaal van uit dat ik borstvoeding ging geven en had mezelf al ingeprent: zodra ze geboren is: onmiddellijk aan de borst! Mijn moeder heeft haar eigen vier kinderen lang borstvoeding gegeven en daarnaast nog eens 8 maanden melk gegeven aan een vrouw die geen borstvoeding kon geven. (zij kreeg een kindje toen mijn moeder net ons (haar tweeling) had gekregen en mijn moeder had echt volop melk). Vond dat altijd een prachtig verhaal en het was geen seconde in me opgekomen dat het bij mij anders zou gaan. Vlak na de geboorte van Lize heb ik haar snel aangelegd. Het leek allemaal zo mooi en ik maakte me nog geen zorgen. De dagen erna bleek dat ik absoluut geen stuwing had. (die stomme kraamhulp duwde dan in mijn borsten en zei ongevoelig: nee, nog steeds slap...is niet goed hoor..). Ik heb me helemaal gek gekolfd! Dag en nacht! Terwijl Lize fingerfeeding kreeg van het beetje dat ik kolfde. Als er 30 cc kwam was ik blij. Pas na een kleine week kreeg ik stuwing, hoera hoera, maar ik was ondertussen al zo onzeker als de pest. Op mijn beste dagen kolfde ik bijna 100 cc. Ik bleef onzettend veel kolven, omdat ik al het idee kreeg dat Lize niet genoeg dronk en het bleek ook dat ze teveel afviel (en dus geen kracht had om harder te zuigen en de productie hiermee op te voeren). Drama voor mama, daarmee drama voor kindje.. Het faalgevoel was immens, ik genoot zo van het moment van borstvoeden maar ik was werkelijk helemaal op. 7 weken doorgeploeterd. Veel drinken, lactatiekundige erbij, verloskundige er nog eens bij, alle boeken van voor tot achter uitgeplozen, de hele rataplan. Mijn vriend steunde me aan alle kanten maar zag ook dat ik er steeds slechter aan toe was en maakte zich ook zorgen om Lize, die ondertussen NIET sliep, enorm veel huilde en echt altijd worstelde aan de borst. (gevolgd door huilen huilen). Als ik er aan terug denk voel ik me weer verdrietig worden, wat een rottijd.
Wij moesten overgaan op fles. En altijd als ik de mooie verhalen over borstvoeding lees, krijg ik een steekje. Ja, ben dan echt jaloers. Als ik 'gekift' lees over voorstanders-tegenstanders-etc etc, dan voel ik me soms gekwetst, omdat ik zo graag het aller-beste voor mijn kind wilde, en het moest doen met het iets-minder-goede-but-good-enough voor mijn kind.
Wat een lang verhaal, en helemaal off topic, sorry!
misschien dat ik ooit een tweede kindje mag krijgen en dan een 'nieuwe poging mag wagen' en mee kan doen met jullie verhalen. Geniet van jullie kindjes en van het borstvoeden!

Amber

 

jeetje amber, wat een lullig verhaal! Is er nu eigenlijk een oorzaak voor dan?

En kolven...ik heb nu al wel 3 keer gekolfd - jawel - de eerste keer in de kraamweek vanwege stuwing 20cc, later 60 en vorige week 80.
Ik heb geen idee hoeveel mijn zoon normaal binnenkrijgt, zal wel genoeg zijn. 80cc drinkt hij in ieder geval niet op - ik hoop maar dat hij groeit, want als je kijkt wat hij aan flesvoeding zou mogen hebben - 840 cc minimaal - dan red ik dat volgens mij nooit....vaag he?

 

Ja Beccaatje, ik heb geen idee wat de oorzaak kan zijn. Ik dacht goed voorbereid te zijn en was toen nog niet zenuwachtig en onzeker. Ik had zoiets van ' kom maar op!'. En ja, het is inderdaad best lastig dat je niet weet hoeveel je kindje drinkt, maar als hij goed groeit en tevreden oogt, dan zal het toch wel goed zijn? Goh, je hebt nog zo'n piepkleintje, wat heerlijk. Alles goed?

groet,
Amber

ps: misschien weet ik wel een mogelijk oorzaak: mijn leeftijd. Mijn moeder was hartstikke jong toen ze ons kreeg, maar ik zit nu wel op 'het randje' qua leeftijd. Heb ook gedacht dat dat de oorzaak was van mijn miskramen, maar dat weet je dus nooit zeker.

 

ja, het zal ook wel goed zijn, maar 't blijft vaag. Hier verder alles goed hoor

Zie je het dan wel zitten voor een volgende dan, weer proberen, weer die stress en ellende?
Zou leeftijd er mee te maken kunnen hebben? Nog nooit gehoord, maar wie ben ik?


Ga wel heel erg off topic nu he, sorry

 

Tja, het verlangen naar een tweede is er wel. (moet ik wel opschieten) en ik heb veel geleerd van deze ervaring en hoop op een nieuwe en betere ervaring.
Ja, ik denk dat leeftijd wel mee kan spelen. Maar zeker weten doe ik het ook niet.

groet
Amber

and back to topic!

 

Er kunnen zo ontzettend veel oorzaken zijn!
Leeftijd, aanlegbeleid in de eerste uren, hormonale balans in je lichaam.
Maar mocht er nog een nieuw kindje komen, dan ben je wel beter voorbereid, ik zou van te voren al contact opnemen met een lactatiekundige (en dan even rondvragen voor namen bij bijvoorbeeld VBN of LLL, want helaas zijn ze niet allemaal even goed).
Je zou dan bijvoorbeeld al in de kraamweek kunnen beginnen met een Borstvoedingsondersteuningsset van Medela. Ze kan je van tevoren ook technieken leren die de melk bevorderen, zoals met de hand kolven i.p.v. een apparaat.
Daarmee kun je je kindje aan de borst voeden, zelfs als je borsten helemaal geen melk maken.

 

Ik kolf op een werkmiddag 1x rond 130 en 1x rond 90 ml ... en dat is niet genoeg. Als ik tussendoor kolf moet ik blij zijn met 50ml ...

Dus als ik bovenstaande hoeveelheden lees ... JALOERS!

Helpt ook niet dat ik maar 2 dagen werk - 1 dag sochtends en 1 dag smiddags en (vanaf mei) savonds ... Dus totaal andere kolfmomenten ... Ik probeer af te kolven na iedere voeding. Maar op het moment drinkt Mirre zo weinig maar vaak ... geen optie dus