Onze dochter van bijna 20 maanden logeert vanavond bij opa en oma. Dat heeft ze al vaker gedaan, en zowel zij als opa en oma vinden dat natuurlijk heel leuk. Vriend en ik gaan vanavond naar een feestje, en daar heb ik veel zin in..lekker een avond samen uit en morgen wat langer slapen. Maar wat kom ik mezelf toch ook weer tegen, en loop ik weer tegen die controledrang aan...ze is in super goede handen, dus niks aan de hand maar ik vind het loslaten toch lastig...en daarnaast is stil in huis...bah! Moest het even kwijt, zullen m'n hormonen wel zijn van m'n menstruatie momenteel...
Ik begrijp hoe jij je voelt. Mijn dochter had pas alleen gelogeerd toen ze 21 maanden was. De eerste keer was een hel en ik voelde me vreselijk alleen en leeg van binnen. Nu gaat het stukken gemakkelijker en ik doe dan mijn ding waar ik dan nooit aan toe kom als zij hier is..
O, echt joh? Ik geniet echt zo als het dan -die enkele keren dat de meiden er even niet zijn- stil is in huis! Dat vind ik echt heeeeeerlijk dan! Neem het er even van en doe lekker even wat allemaal niet kan met je dochtertje in huis: daar laad je ook even lekker van op weer
Ja ik geniet enerzijds ook van die stilte, even in alle rust m'n ding doen zonder continu te moeten opletten. Heerlijk! Ik zou haar niet eens laten logeren als ik er zoooooveel moeite mee zou hebben, ik vind het prima zo. Alleen is dat hele moederschap een spiegel voor mij, en nu had ik weer even zo'n moment dat ik weer geconfronteerd wordt met het loslaten van je kind, maar vooral van de controle die ik altijd wil houden. Ze slaapt altijd heel goed, en toch maak ik me bij een logeerpartij altijd weer druk of ze misschien toch niet wakker zal worden 's nachts, terwijl dat nog nooit gebeurd is. Ik voel me dan bezwaard tegenover opa en oma. Stom he!
Mijn zoontje is nog geen 3 maanden maar dit zou ik ook hebben hoor! Als ik weet dat hij in goede handen is kan ik me er helemaal aan over geven en ervan genieten!
Zoooo herkenbaar! Onze dochter is echt een draakje momenteel (peuterpuber plus spannende tijd) en slaapt heel slecht, zoontje van 6 weken slaapt nog beter... Mijn moeder vroeg of ze daar haar schoen ook mocht zetten, bedoeling was overdag maar ik zei oke en dan slaapt ze ook bij jullie? Nou mocht gerust een nachtje. Zaten we savonds te eten, met zn tweeen aan tafel...tjee wat stil zeg... Het klopte gewoon niet, lege eetstoel en geen mormeltje wat roept neee neeee ik wil niet eten! Ik wil niet tandenpoetsen, ik wil niet slapen! En steeds zachtjes doen met de deuren savonds en dan denken ohnee hoeft niet zacht want ze is er niet.... Ook wel erg lekker hoor even niet er om hoeven denken, maar wel er aan denken de hele tijd... Iets met moedergevoel denk ik