Het klinkt zooooooooooo stom, maar ik begin me echt af te vragen of mijn kindje niet veel liever wil blijven zitten in mijn buik. Komt het er echt wel uit? Ik kan me er helemaal niets bij voorstellen. Ik ben maandag doorgestuurd naar de gynaecoloog en moet nu daar onder behandeling blijven vanwege mijn bloeddruk. En de verloskundige had vorige week al tegen me gezegd dat het maar het beste was voor mijn gezondheid en die van het kindje als het snel geboren zou worden... Het kindje was er klaar voor en het hoofdje ligt ingedaald en vast. Nu is het nog in heel goede conditie en heeft het veel vruchtwater. Het schopt nog flink in het rond... Dus ik denk: waarom kom je dan niet gewoon? Zullen dat ook weer die verrekte hormonen zijn? Herkent iemand die rare gedachte? En dan niet aankomen met het cliche dat ik steeds hoor: 'er is er nog nooit een blijven zitten' Dat weet ik ook wel... Daar schiet ik niks mee op. Een keer moet de eerste zijn, hahaha!
Had t er gisteren nog met mijn schoonzus over...die is ook zwanger n.l. Waarom, als een kindje toch met 37 weken gewoon thuis geboren mag worden, blijven ze soms zitten tot 42 weken!!! Kom er dan gewoon uit!!! haha
Haha! Grappig! Toevallig zit ik me ook net af te vragen wat voor de kleine het moment zal worden, en waarom juist dan... En ja, tuurlijk zal mijn kind heus niet de eerste worden die er niet uit gaat komen, maar toch... Hoe wordt dat moment bepaald? Bij mij is immers ook alles er klaar voor (ingedaald enz.), dus waarom niet nu? Heb dus geen antwoorden voor je, maar wel dezelfde vraag, hahaha!
haha jah nou ik ben nou 22 bijna 23 weken op weg, en ik denk nu al nou als het vuurwerk knalt en 1 januarie is kom er dan maar uit want dan is mama 38 weken dan heb je wel lang genoeg warm gezeten hahaha dus volgens mijn heeft iedereen dat wel als ze dan toch start klaar zijn waarom dan toch nog lannger he'' maar jah gedult gedult is toch het beste
Hihi! Ja, maar zo merk ik ook aan veel mensen om me heen dat ze er van uit gaan dat de baby sowieso niet voor de uitgerekende datum geboren kan worden. Alsof het een soort 'vanaf-datum' is ofzo, haha! Aan de ene kant vind ik de uitgerekende datum heel mooi, hoor, dus mag hij/zij best tot dan wachten, maar snappen doe ik het niet. Toen ik gisteren tegen manlief zei dat de kleine nu helemaal is ingedaald dacht hij eigenlijk ook wel dat het dan dus waarschijnlijk niet zo lang meer zal duren. Was erg teleurgesteld dat die vlieger niet per definitie op ging Maar goed, we moeten het inderdaad maar gewoon afwachten. Zit weinig anders op, toch..? Grappig genoeg heeft het bij mij ook niets te maken met ongeduld ofzo. Natuurlijk ben ik heel nieuwsgierig naar ons kindje, maar het is niet zo dat ik het zat ben o.i.d. Ik snap gewoon niet hoe HET MOMENT wordt bepaald. Dus als iemand daar nog antwoord op heeft..?
Van mij zou het ook liever vandaag dan morgen zijn, maar ik ben ook wel zo realistisch dat als het nu al zou komen het absoluut niet goed is voor het kindje. Daarom ga ik er maar vanuit dat ik nog 9 weken moet, dan kan het alleen nog maar meevallen als ze eerder komt
ik had dat gevoel ook, kon me echt niet voorstellen dat ie er ooit uit zou komen. zelfs tijdens de bevalling had ik dat nog de vlos kwam en ik zei tegen haar "heb ik echt ontsluiting?? kan niet geloven dat ik aan het bevallen ben!" overigens mag je vanaf 37 weken idd thuis bevallen, maar mijn vlos zei dat ze liever toch zien dat baby's iets langer blijven zitten.
hier nog een ongeduldige hahaha ben dr ook wel klaar voor, maar jah zijn zus bleef ook netjes zitten tot 40 wk precies. dus daar gaan we nu ook vanuit en hopen stiekem dat ie eerder komt hahah.
Haha! Ik ken het! Bij mijn zoon duurde het 42 weken... Ik dacht echt dat het zichzelf weer terug zou trekken ofzo.
Tja, de wetenschap is het nog aan het onderzoeken, want precies weet niemand het. Wat ze wel weten is dat de baby het startsein geeft door een bepaald hormoon af te scheiden. Hierdoor komt er bij jou een proces op gang (ook weer met hormonen) waardoor je baarmoeder gaat samentrekken. Maar wat het nu precies is, waardoor je baby dat hormoon gaat afgeven? Nobody knows... De geruststellende gedachte is: je kindje geeft zelf aan wanneer het tijd is om geboren te worden. Jij kan er klaar voor zijn met 37 weken, je kindje is dat misschien nog niet. Geduld hebben is dan het enige wat je kunt doen... Het loopt natuurlijk anders als het voor jou riskant wordt om de zwangerschap veel langer te laten duren. Bijvoorbeeld bij hoge bloeddruk kan het reden zijn om de bevalling kunstmatig op te wekken - de belangen van het kind en die van de moeder worden dan tegen elkaar afgewogen, en wat het zwaarst is moet het zwaarst wegen.
Het 'komt het er ooit wel uit???' gevoel herken ik ook! Van mij mag het komen, het is verdorie groot genoeg, nog veel groter en voor mijn gevoel past het dan niet meer . Dus kom maar . Maar ja aan de andere kant heeft ze het bij mij blijkbaar erg naar haar zin, dus misschien denkt ze wel ik zit hier goed en ik kom dus lekker niet