Graag zou ik ervaring willen uitwisselen met mensen die ook chronisch ziek zijn en zwanger zijn of een kindje hebben. Door een val op de badkamer heb ik mijn knie pijn gedaan. Scheurtje in meniscus. Heb een kijkoperatie gehad op 14 oktober 2011, meniscus is bijgeknipt en er is wat kraakbeen verwijderd. Daarna nooit meer goed gekomen. Heb in de loop der jaren 3 orthopeden gezien, 2 kijkoperaties gehad, 2x mri scan, 5 verschillende fysiotherapeuten gehad, 1 jaar bij de pijnpoli gelopen, 3 revalidatieartsen gezien en een sportarts en revalideer sinds februari bij revalidatiekliniek. Mijn diagnose is dat ik tekenen vertoon van dystrofie. Revalidatiearts heeft al laten weten dat ze verwacht dat mijn knie niet beter wordt. Ben door mijn knie in de ziektewet gekomen en heb wia keuring gehad. Was volgens de arts volledig arbeidsgeschikt. Ben de ww ingegaan en zit sinds februari weer opnieuw in de ziektewet. Nu willen we dolgraag een kindje. Maar hebben het elke keer uitgesteld vanwege mijn gezondheid of financiële gevolgen. Was 24 toen ik ziek werd en nu 27. Bij de revalidatie zeggen ze als we het dolgraag willen moeten we ervoor gaan. Dat vinden wij ook en ben gestopt met de pil. Maar ben bang voor de reacties van buitenstaanders. En maak me ook wel beetje zorgen hoe de zwangerschap en bevalling gaat lopen. Iemand tips of goede adviezen?
Nou, ik zou me geen zorgen maken om wat anderen vinden! Waarschijnlijk ben je minder mobiel dan anderen door je knie, dat betekent niet dat je minder liefde en warmte kan geven! Als je revalidatiearts aan geeft dat je er voor moet gaan zou dat voor mij genoeg zeggen. Boven dien als iets zwaarder wordt kan je altijd hulp vragen aan je partner of omgeving en heeft je arts vast wel de ervaring om je te vertelle n hoe je ij bepaalde handelingen je knie kan ontlasten! Veel succes!
Hoi t86 geen ervaring maar wat heftig dat je op zo'n jonge leeftijd met zoiets te maken krijgt is er geen patiëntenvereniging voor dystrofie patiënten? Misschien kun je daar vragen naar ervaringen bij anderen?
Hier een zwangere met chronische ziekte en probleem knieën hierdoor. Als je wilt mag je me een bericht sturen hoor! Ik snap je "angst" voor reacties. Ik krijg ze elke dag nog steeds. Maar ik red me wel! Weliswaar met hulp, maar dat maakt niet uit! Ik zou er gewoon voor gaan als jullie willen.
Bedankt voor jullie berichtjes. We gaan er inderdaad ook gewoon voor. Ben 31 maart gestopt met de pil en 4 april ongi geworden. Daarna mijn eerste cyclus gehad van 35 dgn. Ben 9 mei dus ongi geworden. Nu ben ik erg benieuwd wanneer ik weer ongi zou worden. Toch maakt mij wel onzeker. Maar ga eens informeren of de patienten vereniging iets voor mij kan betekenen.
Hier ook een chronische zieke ( ernstigevorm van fibromyalgie) en in blijde verwachting!! Om het verhaal even kort te vertellen 3 jaar geleden in de ziektewet gekomen, voor 50%afgekeurd en nu een wia uitkering. Financieel was ik ook erg onzeker en heb altijd gezegd ik wordt jong moeder ( 23 ). Wat bij mij de doorslag heeft gegeven is, we kunnen nog jaren wachten en het uitstellen, maar hoe dan ook de pijn die je hebt is er over een paar jaar nog steeds. Misschien minder erg of zelfs heftiger maar dat kun je niet zeggen. Wij zijn nu in blijde verwachting, en ik voel me net zoals voor de zwangerschap, wel heb ik nog gewoon 2x in de week fysiotherapie en wordt ik begeleid door een revalidatie arts. Meid, mensen zullen altijd een mening hebben, en de meningen waren bij ons ook heel verdeeld. Van ontzettend blij tot weet je wel zeker dat jij dit aan kunt!! Als jullie er samen achter staan, kunnen jullie de hele wereld aan!!! Ik hoop dat jullie snel een positieve test zullen hebben.