In januari heb ik een tweede miskraam gehad. Ik ben niet aan de pil geweest en de zwangerschap was niet gepland, maar we waren er ontzettend blij mee... Tot het mis ging. In augustus heb ik ook al een miskraam gehad na een ongeplande zwangerschap. We hebben het besproken en besloten echt voor een kindje te gaan. Ik wil niet weer per ongeluk zwanger worden en mocht het mis gaan bij mezelf gaan afvragen wat ik allemaal wel/niet fout heb gedaan. Klinkt mischien raar, maar dat is toch wat ik ging doen, mezelf de schuld geven (dat wijntje, te slechte voeding etc.) Dus ik heb gezegd, of bewust ervoor gaan, of definitief geen ongelukjes meer. Ik wist wel nog samen een kindje te willen, hij twijfelde nog. Maar we zijn er uit, we gaan ervoor! Maar nu heb ik vorige week mijn eisprong gehad en voel vanalles. Ik probeer mezelf niet gek te maken, rustig blijven, er is tijd zat. Maar er zit een heel stuk angst bij. Niet omdat ik niet vruchtbaar ben, maar of het kindje wel of niet blijft zitten. Of het zich überhaupt goed innesteld. Inmiddels zal het net ingenesteld zijn, of moet het nog gebeuren en heb al een beste rij kwaaltjes. Gespannen borsten, donkere tepels met bobbeltjes erop, andere huid, darmklachten, steken in baarmoeder, veel witte afscheiding, onmogelijk maar niet te spreken over me stemmingswisselingen. Eigenlijk voel ik me op en top zwanger.... Maar dan komen die negatieve gedachte weer... Wacht maar af, je word gewoon ongesteld en zo niet, dan zal het wel weer misgaan. Ik wil zo graag een kindje maar ben inmiddels een beetje bang voor de zwangerschap en dan vooral voor de pijn van het misgaan Ik heb al een beetje rondgekeken of er al forums geopend zijn over dit onderwerp, maar er zijn zoooooo ontzettend veel forums Wie zit of zat er in hetzelfde schuitje?
Ik zit elke maand in dit schuitje, elke maand zijn er allerlei klachten die zowel zwangerschap als menstruatie kunnen betekenen. Probeer je niet gek te laten maken door allerlei lichamelijke klachten, die dagen na de eisprong tot aan de NOD zijn slopend maar je kunt niets anders doen dan wachten.
vooral na een miskraam, ik heb er al meerdere gehad, is de angst dat het weer mis gaat heel erg. je durft haast niks te doen of te eten of drinken omdat je bang bent dat het daardoor mis zal gaan. maar een miskraam komt vaak omdat de innesteling niet goed is gegaan of omdat je lichaam er niet aan toe is of omdat er al vanaf het begin iets is met het eitje. je moet, klinkt heel makkelijk maar is het eg niet, proberen als je zwanger bent ervan te genieten en niet denken het gaat mis. ik denk nog steeds als ik zwanger ben tot 16 weken kan het nog mis gaan dus je blijft je zorgen maken. hopelijk gaat het deze keer wel goed en kan je je gedachten omschakelen
Thanx! Ik weet het ook wel, maar het is lastig.. Ik heb ook steeds wat witte vloed zeg maar. En iedere keer denk ik, oké... Ongesteld... Terwijl dat ook nog niet kan. Lijkt wel of ik een wc angst heb ontwikkeld, bang om bloed te vinden, pfff... Maar jullie hebben wel gelijk, dat zenuwen gedoe heeft geen nut. Ff zen voor de buis hangen maar haha
Oh meid, ik herken dat zo. Ik geef mezelf ook de schuld van mijn 'spontane abortus' (zo noemt mijn arts het en ik weet niet of dat verschilt met een miskraam) had veel stress deze maand en geef dat de schuld of t wijntje extra. Is natuurlijk niet zo, maar toch voelt dat wel als de enige logische verklaring. Althans ik zoek naar een verklaring, zonder dat is het zo moeilijk een plek te geven. Maak je niet te druk, zoek afleiding en test pas later om teleurstelling te voorkomen. Volgens mij begrijpen we je hier allemaal wel en hopelijk heeft iemand nog tips! Sterkte met wachten!
Ja apart toch? Ik hoop ook niet dat als ik zwanger blijk, een innestelingsbloeding krijg ofzo... Ik denk dat ik dat echt niet trek geen bloed meer! Ik wacht tot zaterdag met testen, dan zou een test positief kunnen zijn. Al kan dat ook later, ik heb deze maand ovulatietesten gedaan, maar die krengen gaven 2 keer een piekje aan Van het eerste piekje zou de test zaterdag positief kunnen zijn, van het tweede piekje op zijn vroegst dinsdag. Als ik nou ongesteld word zonder positief resultaat kan ik me erbij neerleggen hoor. Maar geen positieve test en dan later alsnog bloed Ik ben nieuw hier en doe volgens mij iets gruwelijk fout met die banner, haha. Zal er straks ff naar kijken
Hee linpi, Hier mijn verhaal, ik had ovu testen gebruikt en dus duidelijk mn ei.. Dus daarop gewerkt.. 6 dgn na eisprong voelde ik scherpe steekjes in baarmoeder, iets wat ik vorige zws ook gehad had.. Dus ik was er (stom genoeg) van uit gegaan dat ik zwanger was.. Daarna begonnen de symptomen, moe misselijk, ongi krampen week voor nod, steekjes bm.. werd smorgens toch wakker in De rode zee.. Dus je lichaam kan je flink voor de gek houden heb ik wel gemerkt. Hoop dat het bij jou anders is natuurlijk meid! Had zelfs test gedaan 2 dgn voor nod maar die was natuurlijk ook Nega.. ik hoop voor je dat het raak is!! Succes
Hoi mutskuh, Klopt, ongi en zwanger kan ook zo op elkaar lijken, bij mijn eerste miskraam wist ik ook zeker dat ik ongi moest worden, zat er echt op te wachten. Ik was ook totaal niet met een mogelijke zwangerschap bezig. Na een week over tijd een testje gedaan en bleek zwanger! Anderhalve week later kwam de miskraam. Maar ik had al die tijd het gevoel gehad dat het niet goed zat. Dus ik dacht, mijn gevoel is zo sterk, mijn voorgevoel zit wel goed. Voor mk 2 wist ik zeker, dit gaat m worden hoor... Maar het zat niet goed. Dus ik weet wel, kwaaltjes en voorgevoel in het begin hoeft helemaal niks te zeggen. Ik probeer het nu naast me neer te leggen. Ga ervanuit dat ik ongi word en volgende maand gewoon weer proberen, soort zelfbescherming. Tot nu toe werkt het aardig, ik ben meer bang voor een positieve test en dat het dan alsnog mis is Ik denk trouwens ook dat veel vrouwen wel bevrucht zijn voor ze ongi worden, vandaar de versterkte kwaaltjes, maar dat de innesteling vaak mislukt en dan gewoon ongi worden. Je gevoel laat je dan in de steek denk je, maar je lijf was al wel aan het voorbereiden alleen het zat niet goed, dus wat dat betreft zat je gevoel toch ook weer goed, haha. Ik hoop dat je me snapt, komt een beetje wazig over haha. Ik moet gewoon even afwachten